Al sinds het moment dat ik de eerste beelden zag van Cuphead wist ik dat ik deze game wilde spelen. Het genre maakte me niet eens meer uit, ik moet deze game hebben. De grafische stijl heeft sinds de aankondiging zo’n positieve invloed op me, dat ik niet kon wachten om met de game aan de slag te gaan. En Gamescom gaf mij precies die gelegenheid.
Zoals je op de screenshots op deze pagina kunt zien, is Cuphead anders dan elke andere game. Gewoon bij het zien van één plaatje weet je dat je met iets nieuws te maken hebt, iets wat nog niet eerder is gedaan. Iets wat je nooit eerder hebt gezien. Het is dan ook ironisch dat deze nieuwe stijl zo origineel is doordat er flink gekeken is naar de tekenfilms uit de jaren dertig. Denk aan het werk van de Fleischer Studios, en breng er wat Merry Melodies van Disney bij. Het zijn tekenfilms die ik als jong jochie vaak keek. Tekenfilms die mij hebben geïnspireerd om een animatie-opleiding te volgen en mij lieten zien hoe geweldig het is om getekende objecten tot leven te laten komen. De stijl van Cuphead grijpt duidelijk terug naar deze tijd en wist daarom meteen bij mij te bevallen. Of het geheel qua gameplay ook interessant werd was voor mij nog de vraag.
Cuphead grijpt qua grafische stijl niet alleen terug naar vroeger, ook qua gameplay weet de game oude tijden te doen herleven. Want jeetje, we spreken hier niet over een game die je met twee vingers in de neus even speelt. In de korte tijd dat ik met de game aan de slag kon gaan, heb ik het speelbare level enkele keren opnieuw kunnen starten. Dood. Kapot. Game over. Regel je uitvaart maar. Met vijanden die van alle kanten kwamen, op een hoge snelheid ook, sprong, dook, schoot en rende ik alle kanten op om heel de finish van dat level te behalen. En dat einde heb ik niet gezien. Onder het speelse uiterlijk zit een pittige platformer verscholen die behoorlijk wat uitdaging met zich mee brengt. Ik kan dat waarderen.
Wat ik niet had verwacht waren de klachten rondom het grafische aspect van het spel. Het spel staat niet op scherp. Beelden zijn wazig, met een grain erdoorheen, om de oude televisies en hun kwaliteiten na te bootsen. Natuurlijk stonden we met onze ogen op een halve meter van de HDTV af, maar het feit dat deze blur over de game zit, maakte het op momenten ongemakkelijk voor je ogen. Collega Danny kreeg zelfs pijnlijke ogen na enkele minuten Cuphead. Hoewel begrijpelijk, denk ik niet dat we hier problemen mee gaan krijgen wanneer de game daadwerkelijk verschijnt. Wanneer je onderuit gezakt op de bank zit, meters van je TV vandaan, moet dit geen issue zijn.
Wel rijst er een grote vraag bij mij op: voor wie is deze game? Een platformer met zo’n moeilijkheidsgraad zal niet door iedereen opgepikt gaan worden. Het is, vergeleken met een Mario bijvoorbeeld, bizar moeilijk om het einde te behalen. Daarnaast, met de grafische stijl zie ik het gebeuren dat het alleen de oudere gamer aan gaat spreken. Die kennen deze stijl misschien nog van de gloriedagen van Telekids, de Cartoon Express en Fox Kids. De tijd dat we de korte animatiefilmpjes nog zagen op tv, handgetekende en wel. De wat jongere generatie heeft hier gewoonweg minder mee en is deze moeilijkheidsgraad, die tijdens de hoogtijdagen van de NES en Sega Mega Drive heel normaal was, gewoonweg misschien niet gewend. Hoewel ik dit aan de ene kant briljant vind (ik ben wel weer eens aan een echte uitdaging toe), zou het zo ook maar eens een punt van kritiek voor veel mensen kunnen worden. En dat zou bijzonder jammer zijn.
Cuphead is zo’n game die je in actie moet zien. De screenshots doen gewoon geen recht aan hoe dit spel er uit ziet. Het is origineel, pakkend en persoonlijk voor mij een reden om de game te spelen. Mijn eerste minuten waren positief, maar ik hoop dat de game dit gevoel vast kan blijven houden. Mocht dat niet het geval zijn en de game uiteindelijk puur bekend komt te staan om de hoge moeilijkheidsgraad en de te retro grafische stijl, mag je mij een droevige gamer gaan noemen. Cuphead heeft het in zich om een kleine hit te gaan worden. En weet je, dat gun ik de ontwikkelaars ook.
