Het is een van de meest populaire toevoegingen geweest tijdens de vorige generatie consoles. De Achievement op de Xbox 360, later ook de Trophy op de PlayStation 3. Een kleine beloning in de vorm van digitale punten of een beker om vrienden te laten zien hoe ver jij bent met een game of hoe goed jij bent. Deze week speelde ik een zeer belangrijke Achievement vrij…
Voordat ik je over deze Achievement vertel neem ik je mee terug in de tijd. Het is 2 december 2005, de tijd is 1.00 uur in de nacht. Ik ben net terug van de gameshop in de stad en heb mijn fonkelnieuwe Xbox 360 gekocht. Next-gen is dan eindelijk begonnen. De PlayStation 2 en Xbox zijn al aan de kant geschoven om ruimte te maken voor mijn nieuwe vriend. Ik maak kennis met het menu van de console waarbij diverse pagina’s over elkaar lijken te glijden. De instellingen staan goed, mijn Xbox is verbonden met Live en de gamertag is gevonden. Het is tijd om mijn eerste game op te starten. Perfect Dark Zero, de opvolger van de toffe shooter op de Nintendo 64. Dit gaat geweldig worden.
Voordat ik aan het verhaal van Joanna Dark begin, besluit ik om online te spelen. Iets wat ik op mijn originele Xbox alleen deed met Halo 2 en Midtown Madness 3. Al tijdens het eerste potje zie ik het gebeuren. Een kenmerkend geluidje speelt af en in beeld verschijnt dat ik een Achievement vrijgespeeld heb. 10 Kills in Killcount DeathMatch Award. Achieved 10 Kills in DeathMatch: Killcount. . Tien punten worden op mijn account bijgeschreven. Ik weet niet helemaal wat de Achievement in moet houden, maar de eerste is behaald. De eerste in een lange rij aan toekomstige Achievements. Zoals die van deze week. Maar zover zijn we nog niet.
Het is pas op 30 november 2009 dat ik mijn eerste game volledig uitspeel met alle te behalen Achievements. Het is Assassin’s Creed II die de eer krijgt om de eerste duizend gamerscore op mijn profiel bij te schrijven. Messer Sandman Stun 4 guards at once by throwing sand in their face. De teller staat inmiddels op 35.222. Door mijn tijd bij GameParty hebben veel games hun weg gevonden naar mijn Xbox 360 en zijn er veel Achievements unlocked. Het compleet maken van de game voelt goed. Zo goed dat ik besluit dit vaker mee te moeten maken. Meerdere games moeten volledig uitgespeeld worden. Niet alleen de verhalen moeten tot een einde gebracht worden, ook de Achievements moeten behaald worden. Het is de start van een nieuwe manier van gamen, een manier van gamen die vandaag de dag nog steeds mijn speelstijl kan bepalen.
Zo denk ik nog steeds graag terug aan 6 oktober 2007, de dag dat ik Halo 3 voor het eerst uitspeelde op de hoogste moeilijkheidsgraad. Campaign Complete: Legendary Completed the Campaign on Legendary difficulty. Ik had pas 6.851 punten op mijn account staan, de weg naar Assassin’s Creed II was een lange. Maar dit was geen makkelijke om te halen. Ik was voor het eerst trots op een behaalde Achievement. Het duurde trouwens nog lang voordat ik het 1750-ste puntje zou unlocken in de shooter van Bungie. De game werd pas op honderd procent gezet op 9 februari 2013. Die verdomde laatste Achievement heeft me veel tijd gekost. Het was trouwens Alas, Poor Yorick On a Legendary map, got 3 Oddball melee kills during a ranked or social match. Het gaf me een kick. Het was de eerste Halo die ik volledig uitspeelde. Inmiddels zijn we een jaar verder en zijn Halo 2 (Windows Vista), Halo 4, Halo: Reach en Halo: Combat Evolved allen voltooid en ben ik bezig met de laatste in Halo 3: ODST. Ik kan wel wat hulp gebruiken trouwens. Vidmaster Challenge: Endure In Firefight, on any mission, pass the 4th Set on 4-player Heroic LIVE co-op. Het zijn 25 verdomd lastige puntjes.
Het behalen van alle Achievements heeft me mooie momenten gebracht. Zo was het pas op 19 juni 2013 dat ik de laatste Achievement wist te behalen in Batman: Arkham Asylum. En geloof me, wat heb ik zitten vloeken op deze prestatie. Freeflow Gold Achieve 24 medals on combat challenges. Het klinkt zo makkelijk, maar één level lukte me maar niet. Er zijn behoorlijk wat nare woorden richting m’n tv gevlogen, maar toen de Achievement eindelijk behaald werd, bracht het een heuse staat van euforie. De score stond inmiddels op 86.787. Er zijn titels waarbij ik met trots terug mag denken aan de volledig behaalde lijst met Achievements. Zo staan bijna alle Lego-games volledig klaar en was Star Wars: The Force Unleashed ook een hele uitdaging. De laatste achievement in Modern Warfare 2, Professional Earn all 3 stars in at least 15 different Special Op missions, heeft me behoorlijk wat hoofdpijn gegeven. Maar nu de lijst volledig behaald is, kijk ik met plezier terug op de tijd. De tijd waarin die ene verdomde Achievement er voor zorgde dat ik de game langer speelde dan dat ik anders had gedaan.
Want dat zijn de Achievements. In ieder geval in mijn ogen. Ze zijn een verlengstuk van je game. Wanneer je zestig euro betaalt voor een game die je uitspeelt in zes uur, kan dat als prijzig gezien worden. Wanneer de Achievements ervoor kunnen zorgen dat je de game nog zo’n twaalf uur langer speelt, brengt het niet alleen meer gamerscore naar je account, je speelt ook die ene game langer. Het spel lijkt ineens meer vermaak te bieden. Ik heb ook games die ik minder tof vond maar toch extra bleef spelen om de lijst volledig te maken. Guitar Hero: Aerosmith is er zo een. Natuurlijk zijn niet al mijn games volledig uitgespeeld. Dat zou haast onmogelijk zijn. Toch was er deze week een moment van zelfreflectie. Een moment waarop ik een persoonlijke Achievement wist te unlocken.
Het was tijdens het spelen van The Lego Movie Videogame. Een makkelijke Achievement, eentje die normaal helemaal niet op zou vallen. Ayayaya! Defeat 20 enemies as Sheriff Not-A-Robot. Een Achievement waar je normaal je handen niet eens vuil voor wil maken. Toch was dit een hele speciale. Eentje die de boeken in gaat. Niet alleen was het mijn vijfduizendste Achievement, ook wist het mijn gamerscore op het ronde getal van 100.000 punten te zetten.
Het zorgde wederom voor een euforisch moment, gevolgd met een sprong van geluk. Honderdduizend. Ja, er zijn mensen die richting het halve miljoen lopen en ja, die zijn veel verder dan dat ik zelf ben. Maar zou ik dit verwacht hebben toen ik op 2 december 2005 mijn eerste 10 Kills in Killcount wist te maken in Perfect Dark Zero? Wist ik toen dat die tien punten ooit tienduizend keer zoveel zouden worden? Nee, ik snapte de Achievement niet, ik zag de toevoeging niet. Er is veel veranderd in de tussentijd. De nieuwe next-gens staan voor de deur en de eerste volledige lijst is daar alweer behaald. Op 14 februari van dit jaar voltooide ik Ryse: Son of Rome door de laatste Achievement in die game te halen. Het waren de 15 punten van Photo Album Collect all the Vistas die ervoor zorgde dat mijn gamerscore op 99.065 kwam te staan. Haast duizend punten verwijderd van daar waar ik nu ben. Op naar de volgende 100.000!
