Januari 2005. Sinds die maand maak ik onderdeel uit van GameParty. Toegegeven, een van de grootste motivaties destijds was het ontvangen van gratis games (ik was vijftien jaar oud), maar inmiddels is het zoveel meer. De ervaringen en herinneringen die ik samen met voormalige en huidige crew beleefd en gemaakt heb. Terugkerend ritueel, en ook een van de belangrijkste en tofste ervaringen, is daarbij het jaarlijks terugkerende bezoek dat we brengen aan de gamescom in Keulen.
De allereerste beurs rondom games die ik in mijn leven heb bezocht, was de allereerste PU Gameplay in de jaarbeurs in Utrecht. Het jaar weet ik niet meer precies, maar het staat me nog wel helder bij dat het een van de meest indrukwekkende evenementen was die ik tot dan toe had gezien. Sowieso was het al enorm bijzonder dat ik games kon spelen die nog helemaal niet uit waren en daar bovenop kwam nog de vette aankleding van de stands die daar aanwezig waren. Vanaf dat moment begon ik al een beetje te dromen: mijn ultieme doel werd om ooit de E3 in Los Angeles te bezoeken.
Toen ik een paar jaar bij GameParty zat, in 2007 om precies te zijn, werd mij door toenmalig hoofdredacteur Jeroen gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar de Games Convention in Leipzig. Dat zou volgens hem zo’n beetje de Europese E3 zijn en aangezien wij van de pers waren, kregen we zelfs de gelegenheid om privé-afspraken met ontwikkelaars te maken om presentaties te krijgen van de games waar zij mee bezig waren. Wat me vooral bij is gebleven van dat eerste bezoek is de enórme schaal van de beurs. Meerdere hallen die stuk voor stuk al meerdere keren zo groot waren als de PU Gameplay in zijn totaliteit. De mensenmassa’s die er liepen. De bijzondere sfeer die er in het besloten persgedeelte hing. Enorm gaaf vond ik het.
Uiteraard reisde ik in 2008 dus nogmaals met de GameParty-delegatie af naar Leipzig, maar vanaf 2009 werd alle aandacht verplaatst naar een nieuw evenement: de Gamescom. De Games Convention bestond nog wel, maar alle grote bedrijven focusten zich op het nieuwe evenement in Keulen. Voor ons als Nederlanders natuurlijk ideaal, aangezien Leipzig in het voormalige Oost-Duitsland ligt en Keulen zich relatief dicht bij de Nederlandse grens bevindt. Qua aantal hallen was het iets minder indrukwekkend dan het in Leipzig was, maar desondanks was het nog steeds een beurs van wereldformaat en werden er niet alleen veel maar ook toffe games getoond. Bovendien was de sfeer hetzelfde als in Leipzig, zowel op de beurs als op het besloten gedeelte, dus we hadden weinig reden tot klagen.
Toen ik in 2007 naar Leipzig ging, had ik nooit kunnen bedenken dat ik vanaf dat moment ieder jaar naar Duitsland af zou reizen om verslag te doen van mijn speelsessies met games die later dat najaar of begin het erop volgende jaar gingen verschijnen. Het begon als iets wat ik graag een keer wilde zien en werd vervolgens iets waar ik zelfs mijn vakanties omheen plande. Met name Keulen begon een beetje als een soort ’thuis’ te voelen, ik verlangde er ieder jaar opnieuw naar om door die hallen te struinen. Me te vergapen aan de gave stands die de uitgevers nu weer hadden opgetuigd. Met open mond voor het eerst met nieuwe consoles aan de slag gaan. Van de ene in de andere verbazing vallen bij het typische soort mensen dat op de beursvloer rondloopt (ja, Duitsers zijn écht anders dan Nederlanders). Maar vooral ook het samenzijn met de GameParty crew. Op de beursvloer zien we elkaar niet altijd even veel, aangezien we meestal los van elkaar onze afspraken hebben, maar ’s avonds gaan we altijd een hapje eten in het centrum. Daarnaast zijn er de feestjes die geregeld georganiseerd worden, en zitten we dagelijks tot in de late uurtjes te typen en monteren in onze hotelkamer. Het is iets speciaals dat ik op het moment zelf af en toe vervloek (onder deadline-druk) maar toch eigenlijk niet kan missen.
Toch is het niet onwaarschijnlijk dat dit jaar, mijn elfde keer gamescom op rij, mijn laatste gaat worden. De laatste twee jaar twijfelde ik al of ik zou gaan, ondanks de warme gevoelens die ik erbij heb. Het wordt steeds lastiger te combineren met werk. Nog geen twee weken geleden wist ik pas definitief dat ik kon gaan en eigenlijk had ik vorig jaar al een beetje afscheid genomen. Met een nieuwe baan in het vooruitzicht lijkt de kans groot te zijn dat dit nu écht mijn ‘zwanenzang’ wordt, dus we gaan er gewoon extra van genieten.
Over een week barst het spektakel alweer bijna los. Gamescom 2017 zal er ongetwijfeld weer eentje worden om niet te vergeten. Veel vette games in het vooruitzicht, drukke dagen op de planning. Dagen met veel games, heel veel Duitsers, een goede hoeveelheid curryworst en bovenal heel veel gezelligheid. Dat is de magie van gamescom.
