Je zou het niet denken als je na het nazomer weer buiten kijkt, maar de wintermaanden staan echt wel degelijk voor de deur. De avonden gaan langer worden, de temperaturen koud, en we zullen weer allemaal gezellig samen zitten onder dekentjes met warme chocomel met marshmellows. Het is de beste periode om samen te gamen, niet met twaalfjarige rotjochies in verre landen, maar met de mensen om je heen die er echt toe doen. Dit zijn de games die daar volgens mij het beste voor geschikt zijn.
Competitieve games
Dat is een heel ruim begrip nietwaar? Ik weet heus wel dat ik een hele feature zou kunnen vullen met enkel de FIFA’s en Mortal Kombat’s van deze wereld, maar dat zou een tikje saai zijn vrees ik. Het punt is wel dat dit soort competitieve games al sinds het begin van gaming een succes zijn, gewoonweg omdat er soms weinig leukers is dan je beste vrienden genadeloos te verslaan. Het voelt heerlijk om te winnen van je neefje in FIFA met drie doelpunten verschil, terwijl hij toch echt wel met Barcelona speelde en jij enkel met het zwakke Waregem aan de stip verscheen. Het is lachen geblazen wanneer je de ruggengraat van je buttonbashende dochter er uit weet te trekken in Mortal Kombat en je moet nederig het hoofd buigen wanneer diezelfde dochter vervolgens je Hadouken gewijs afmaakt in Street Fighter V. Er zijn tal van sterke, competitieve games op de markt, maar Rocket League is toch het spel dat hier nog steeds het meest gespeeld wordt. Gewoon twee autootjes, een grote bal en een arena met twee goals leveren steevast de grootste pret op. En de meest kleurrijke verwensingen. Beftekkel bijvoorbeeld.
LEGO-games….duh
De LEGO-games op je eentje spelen voelt toch een beetje als masturberen vind ik. Het is best leuk hoor en je kan er verdomd veel tijd mee doden, alleen is het niet echt waar die games voor bedoeld zijn. LEGO-games zijn al sinds het begin zowat de ultieme couch co-op games waar de tweede speler op elk moment kan inspringen. Wederom, net als masturberen dus. Wat ook helpt is dat ze kleurrijk, humoristisch en herkenbaar zijn en enorm pick up and play waardoor je ze kan spelen met niet-gamers zoals je kleine zusje of je moeder. En DAT is iets wat je niet kan met masturberen. Rest nog de vraag welke de beste LEGO-game is? In elk geval niet LEGO City, want dat is dus nagenoeg de enige die singleplayer is..al de rest zoals LEGO Batman 3 of LEGO the Incredibles of LEGO Harry Potter…volledig speelbaar op de bank met zijn tweetjes. Wat mij betreft is de grote aanrader echter LEGO Dimensions. Je vind de starter pack en uitbreidingen voor deze Toys to life game tegenwoordig best goedkoop in de meeste winkels en het levert alle co-op fun van de LEGO games gecombineerd met het plezier van samen LEGO-figuurtjes bouwen….en het is uiteraard handig als je iemand hebt die steeds de figuurtjes op de portal voor je verplaatst.
A Way Out
Nu wordt het echt interessant. A way out dat in het voorjaar uitkwam is één van de meest boeiende experimenten in gaming van de voorbije jaren. Op papier is het gewoon een van de pot gerukt idee om een game met de allure van een triple A-game uitsluitend aan te bieden als een co-op ervaring, maar in de praktijk blijkt net dat voor een unieke gamebeleving te zorgen. Het is een game waar je best niet al te veel van afweet voor je er aan begint, maar ik kan in elk geval zeggen dat je zelden een co-op game zal spelen die zo indrukwekkend is uitgewerkt op cinematografisch en verhalend vlak. Het is een technisch meesterwerkje die je samen met een partner een kleine zes uur weet mee te slepen, een singleplayer die je enkel met zijn tweetjes kan ervaren.
Army of Two
Gears of War is een serie die uiteraard erg bekend staat om goeie knallende co-op actie, maar die games werken gewoon even lekker op je eentje. In het geval van de Army of Two games gaat die vlieger echter niet op net omdat ze gewoon ontworpen zijn met co-op in gedachten. Samen met een buddy neem je het op tegen een para-militaire groepering, of zoiets. Het verhaal maakt eigenlijk geen mallemoer uit, wel het feit dat je samen enorm veel kogels kan afvuren op bad guys in gameplay die samenwerken essentieel maakt. De ene speler draagt een kogelwerend schild terwijl de ander traagjes volgt en de tegenstanders onder vuur neemt, je staat rug tegen rug met elkaar en knalt op alles dat zich 360 graden om je heen bevindt…dat is heerlijke fun. Ook het ideetje genaamd aggro is leuk en komt er op neer dat één speler alle aandacht van de vijand naar zich toe trekt even zodat de ander stiekem een tegenaanval kan opzetten in de flank of rug van de baddies. Het is jammer dat we deze generatie consoles nog geen nieuwe Army of Two gezien hebben, want een co-op shooter als dit is echt wel awesome.
Overcooked
In theorie is dit een heerlijk simpel spelletje. Een cartoony weergave van een keuken waarin de koks schattige wezentjes zijn en je samen met je co-op partners gerechtjes moet leveren voor de hongerige klanten. Het begint eenvoudig genoeg met gerechtjes die vlot van de counter rollen, maar al snel worden de gerechten diverser en volgen de orders elkaar sneller op en beland je in absolute chaos. Samenwerken en coördineren is essentieel in Overcooked om het te redden, want als je als kippen zonder kop gaat rennen draait alles in de soep. Het is belangrijk om af te spreken wie de tomaten snijd, wie de champignons sauteert en dan nog gaat de stress de hoogte in schieten. Voor je het weet roep je door de kamer: waar blijft die fucking vis??? Heerlijke co-op game dus.
Castle Crashers
Cuphead kan je met twee spelen, maar naar mijn gevoel is de rol van de tweede speler in die game toch net wat te beperkt. Doe mij dan maar Castle Crashers, een eveneens handgetekende sidescroller waarin je samen met tot drie andere vrienden de rol aanneemt van kleurrijke kruisvaarders en gewoon op pad trekt om de prinses te redden van een boosaardige tovenaar. Uiteraard doe je dat door je een pad te hakken door zijn leger van trollen , ridders en schattige moordlustige pinguins. Het lijkt wat op een hack and slash variant op games als Streets of Rage en Double Dragon, maar dan prachtig getekend en verdomd chaotisch met al de shit die er tegelijk op het scherm gebeurt. Net als de spirituele voorganger Alien Hominid is dit kleine pareltje backwards compatibel op Xbox One.
Portal 2
Ook dit is niet de meest recente game, maar het blijft een van de beste co-op ervaringen die je kunt vinden. De co-op mode van Portal 2 geeft je een volledig unieke verhaallijn waarin spelers de rollen aannemen van Peabody en Sherman. Het leuke aan deze mode is dat ze niet zo gek veel verschilt van het gewone Portal. Elke kamer is een puzzel die je moet oplossen met je Portal gun. Het grote verschil dat deze co-op mode brengt is een extra gun en dus extra portalen, wat voor nog complexere puzzels zorgt. Dat betekent dat je samen mag zoeken naar de oplossing en netjes samen moet werken om verder te komen. Dus als jij daar gaat staan, dan schiet ik mijn portal ginder, waardoor jij valt en ik….die gameplay is vele jaren na release nog steeds erg belonend en leuk.
Op je eentje de wereld redden van een Apocalypse met Lara of online tegen anderen racen in de U.K in Horizon 4 is heerlijk, maar toch blijft een deel van mij altijd warme gevoelens krijgen bij ouderwetse co-op op de bank. Dat het met de grote focus op online steeds meer aan het wegdeemsteren is blijft jammer, maar toch zijn dit voor mij pareltjes die ik altijd ga blijven koesteren en nog vaker naar terug ga grijpen voor leuke warme winterse potjes multiplayer. Wat zijn jullie favorieten?
