De Gamescom is inmiddels alweer enkele maanden achter ons en we hebben jullie al voorzien van veel previews van de games die we daar gezien hebben. Er is echter één ervaring die ik nog niet in woorden heb kunnen vangen, maar die ik bij deze alsnog graag met jullie wil delen. Het is de Virtual Reality sessie die ik had bij Oculus. Daar mocht ik namelijk even de game Edge of Nowhere uitproberen.
Midden in één van de immense hallen van de Kölnmesse stond een grote zwarte box. Dit was de stand van Oculus. In die zwarte mysterieuze ruimte waren diverse kamers ingericht met elk een demonstratie-set van de Oculus Rift. Toen ik één van die kamers werd ingeloodst, stond daar een vriendelijke vrouw op mij te wachten. Ze stelde zich voor en wees me op de relaxte stoel die voor mij klaar stond. Ik ging zitten en was inmiddels toch wel lichtelijk zenuwachtig over wat me te wachten stond. Nu had ik thuis wel ervaring met de DK2 van Oculus Rift, maar nu zou ik toch één van de games gaan zien met een nieuwere versie van de Virtual Reality bril. Dat zorgde voor een goed gevoel. Inmiddels was de Oculus Rift voor mijn ogen geschoven en kreeg ik de Xbox-controller in mijn handen geduwd. Er werd me verteld dat ik één van de beschikbare games mocht kiezen, maar tijdens mijn tijd in de wachtrij had ik die keuze allang gemaakt. Het werd Edge of Nowhere.
Edge of Nowhere is een platform-game die specifiek gemaakt is voor de Oculus Rift. In de game bestuur je een personage dat door een soort poollandschap loopt. Er is een flinke sneeuwstorm en je moet proberen om het pad te volgen. Tijdens mijn speelsessie kwam ik al snel bekende elementen tegen als een hangbrug die onder mijn voeten wegviel en een richel waarlangs ik moest schuifelen. Het meest opmerkelijke was misschien wel dat de gehele game zich in de derde persoon afspeelt. Met de Oculus kijk je dus van schuin boven op je personage. Dit leek me in eerste instantie wel vreemd, maar tijdens het spelen voelde het eigenlijk heel goed. De camera bewoog langzaam mee met het personage en hield altijd een bepaalde afstand aan. Daar komt ook bij dat het tempo van de game behoorlijk laag was, waardoor ik niks merkte van mogelijke misselijkheid. Nu vraag je misschien af wat de invloed van Virtual Reality is in een game met een derdepersoons standpunt. Gelukkig kan ik je zeggen dat die net zo goed is. Tijdens de demo moest mijn personage op een bepaald punt met een touw naar beneden afdalen. Toen ik op dat punt naar beneden keek, was het echt wel even slikken om de diepte te zien.
Eerlijk is eerlijk, van wat ik heb gezien van de gameplay van Edge of Nowhere was die nergens echt vernieuwend. Deze game lijkt niet met hele nieuwe gameplay-ervaringen te komen, maar wil wel een bijzondere ervaring gaan bieden. Geen intense actie die je vanuit de eerstepersoon meemaakt, maar wel flinke schrikmomenten in sommige donkere omgevingen. En met de Virtual Reality headset komen die toch nog net even wat harder aan dan wanneer je naar een gewoon beeldscherm zit te kijken. Klein minpuntje is misschien nog wel de controls. Het is een platformer en dus zal er regelmatig naar platformen gesprongen moeten worden, maar doordat je de game vanuit een hoek bekijkt was het voor mij soms nog lastig om dit juist in te schatten. Misschien moet er nog wat getweakt worden aan de controls of moet ik er nog aan wennen, maar het was nog niet echt intuitief. Gelukkig hebben ze nog even de tijd om dit te finetunen.
Tijdens mijn korte speelsessie werd me duidelijk dat Edge of Nowhere een hele toffe game gaat worden voor de Oculus Rift. Het zal niet de game worden waar je de virtual reality headset voor in huis haalt, maar wel eentje die je een bijzondere vr-ervaring kan bieden. Mocht de consumentenversie van de Oculus mijn huis bereiken dan staat deze game hoog op de speellijst.
