De laatste keer dat ik een Hitman speelde, moet in 2006 zijn geweest. Hitman Blood Money was een game waar ik zeer van genoot in de dagen van de PlayStation 2. En hoewel ik altijd interesse in de franchise ben blijven houden, speelde ik geen game meer van de kale assassin. Ik werd door IO Interactive dan ook in het diepe gegooid met mijn veertig minuten durende speelsessie met Hitman 2.
De vorige, de episodische Hitman dus, heb ik aan me voorbij laten gaan. Hierdoor was ik niet bekend met ‘Hitman nieuwe stijl’. Iets wat pijnlijk duidelijk werd tijdens het spelen van Hitman 2. Echter, dat mocht de pret niet drukken. Tijdens een presentatie van de ontwikkelaar voorafgaande aan mijn sessie, werd de nadruk gelegd op het feit dat Hitman 2 een soort dak moet gaan worden waar alle Hitman-avonturen plaats gaan vinden. De paraplu die boven het hoofd gehouden gaat worden. Een grote wereld die jarenlang aangevuld kan worden met nieuwe missies, delen van de wereld, nieuwe gameplay en meer om de speler jarenlang bezig te houden. Om dit kracht bij te zetten gaan alle missies uit Hitman ook in Hitman 2 beschikbaar komen. Echter, met een twist.
Omdat de gameplay sinds het eerste deel natuurlijk door geëvolueerd is, zijn de missies daar op aangepast. Zo liet de ontwikkelaar een simpel voorbeeld zien in de vorm van een koffer. De koffer, die in de oudere games prominent aanwezig was, schitterde door afwezigheid in de episodische reboot. De ontwikkelaar liet zien dat wanneer je een sniper rifle had, je deze op je rug mee moest dragen. In het zicht van iedereen. Dus iedereen was meteen bang, sloeg alarm, deed dingen om je te dwarsbomen. Nu kun je diezelfde missie opnieuw spelen, maar is het mogelijk om een koffer te dragen waar die sniper in zit. Niemand ziet dat je gewapend bent en je komt hierdoor op andere plekken waar je voorheen niet kon komen. Waardoor de missie, die je misschien al twintig keer gespeeld hebt, hierdoor nieuwe perspectieven krijgt. Zo ook het verhullen van jezelf in menigtes dat flink uitgebreid is, een grafische oppoetsbeurt waardoor er meer in de omgevingen te doen is (bosjes om je in te verstoppen waar eerder een open gebied was) en meer. Hierdoor worden de missies uit deel één zeer interessant om nog eens te spelen. De downloadbare uitbreiding zal daarnaast compleet gratis zijn voor iedereen die het eerste deel in bezit heeft.
Echter, meer oog had ik uiteraard voor Hitman 2. Het level dat we speelden was hetzelfde als dat de ontwikkelaar tijdens de E3 liet zien, echter met meer mogelijkheden. En hoewel de game nog duidelijk niet af was (ik kon een hit niet maken wegens een bug!) was meteen te zien hoe ambitieus IO bezig is met deze game. Ik had twee targets rondlopen in de wereld. Eentje zat veilig in een buisnesslounge, de andere was bezig met een race. En bij een race zijn veel toeschouwers. Nergens gaf de game aan hoe de targets omgebracht moesten worden. Dit was helemaal aan mijn creatieve geest. Probeerde ik een sniper naar binnen te smokkelen (door strenge beveiliging!) en zo vanaf een brug tijdens de race door de voorruit van een rijdende auto een kogel naar binnen te schieten? Of wachtte ik gewoon tot de race voorbij was tot het moment dat de persoon alleen was om een schroevendraaier in het oog te boren? Trok ik het pak van een mascotte aan om zo op het podium te komen om daar mijn slag te maken? Of deed ik me voor als iemand van de pitcrew om vlakbij te komen op plekken waar anderen niet konden komen? Dit was nog geen tien procent van de mogelijkheden die aanwezig waren. Omwille van de tijd koos ik voor die laatste.
Echter, om bij de pit crew te komen moest ik kleding van de crew hebben. Waardoor ik één van deze mensen heb achtervolgd tot in een bar. Daar wist ik een ober om te leggen, rattenvergif te vinden en als ober gif in het drankje van deze persoon te stoppen. Ook maar één van de vele mogelijkheden om hem om te leggen, trouwens. Nadat ik zijn kleding aantrok was het mogelijk om dichterbij te komen om aldaar… nee… dat ga je zelf maar uit vinden.
Interessant is dat de wereld leeft en door gaat als jij even ergens anders bent. Camera’s houden alles in de gaten, personen onthouden je gezicht wanneer je vreemde dingen in de buurt doet. Agenten jagen op je, zelfs wanneer jij helemaal ergens anders bent. De race heb ik me niet mee bemoeid, die ging door terwijl ik heel andere dingen aan het doen was. Terwijl ik er voor had kunnen kiezen om de race te beïnvloeden door auto’s kapot te maken, banden op te blazen, dat soort dingen. Maar ik hield de race in de gaten door de omroepberichten. Terwijl ik elders bezig was, ging het verhaal door. In andere kamers waar ik eerder was bleven mensen op zoek naar dingen die ik gestolen had. Ja, Hitman 2 is een levende wereld waarin de AI bijzonder slim is.
In veertig minuten tijd heb ik geen van mijn targets om kunnen leggen. Het plannen brengt zoveel voorbereiding, creativiteit en doordenken met zich mee, dat dit geen game is die je even een half uurtje gaat spelen. Qua besturing zat het allemaal goed en had ik 47 zo in de smiezen. Grafisch zag de game er voor een pre-beta bijzonder sterk uit, al was soms duidelijk dat de game nog in ontwikkeling was. Maar wat de sessie me vooral liet zien was hoe tof het is om volledig los te mogen gaan in een wereld waarin alles werkt zoals je dat zou willen, zodat jij exact kunt doen wat je wilt om een bepaalde target om te leggen. Het triggert de creativiteit op een bijzonder goede manier.
Hoewel het sinds 2006 is geweest dat ik voor het laatst met Hitman aan de slag ben gegaan, zie ik me deze afwezigheid van de franchise in mijn leven niet lang meer doorzetten. Hitman 2 voelde als een game waar ik bijzonder veel plezier mee ga beleven. Ik blijf ‘em in de gaten houden…
