Het is me allemaal wat met dat voetbal. De nationale competities lopen op hun einde en er vallen een hoop beslissingen. Ploegen degraderen, ploegen promoveren, spelers zijn al bezig met een transfer en vooral: het WK! Ook bij GameParty zijn we de laatste tijd druk bezig met voetbal. Zo hebben we al reviews gehad van Football Manager Classic 2014 voor de PlayStation Vita en gingen we aan de slag met de officiële game van het aankomende WK voetbal in Brazilië. Vandaag deel drie in deze voetbalwaanzin: een review van Nintendo Pocket Football Club!
Nintendo Pochet Football Club (hierna: NPFC) is eigenlijk precies wat je ervan verwacht: een eigen voetbalclub voor in je broekzak. Hoewel je 3DS dan wel in je broekzak moet passen natuurlijk. Maar in ieder geval kun je zelf je eigen club aanmaken. Kies een leuke naam voor je ploegje, ontwerp een eigen embleem, kies je clubkleuren en laat Adidas en Nike zien hoe je wél een mooi shirt ontwerpt. Voordat je het weet zit je al in je eerste wedstrijd. En dat valt een beetje tegen. Want het team dat je onder je hoede hebt gekregen bakt er op zijn zachts gezegd helemaal geen reet van. Mocht je in je woonplaats eens een kijkje nemen bij het lokale bierteam: de gasten uit jouw team zijn nog vele malen slechter. Waar ben je als trainer aan begonnen…
Gelukkig duurt het nog wel even voordat het seizoen in NPFC begint. Er zijn nog zo’n dikke acht weken om dit zooitje ongeregeld een beetje aan het voetballen te krijgen. Je hebt ook nog wel de kans om wat spelers aan te trekken, maar heel veel geld is daar nou eigenlijk ook niet voor. Gelukkig heb je de kans om een aantal oefenwedstrijden te spelen. De keuze is aan jou: speel je een wedstrijd van 45 minuten waarbij je spelers niet zo moe worden, of kies je voor een wedstrijd van 90 minuten waarbij de kans op blessures groter is, maar waar je ook meer trainingskaarten zult verzamelen. En deze trainingskaarten zijn nogal belangrijk in NPFC. Gedurende de wedstrijd zal je virtuele alter-ego namelijk een aantal dingen opmerken. Bijvoorbeeld dat je spelers alle kopduels verliezen en je echt moet gaan trainen op koppen. Maar ook dat je spelers helemaal niet gefocust zijn, en dat een bezoekje aan de lokale spa misschien wel een goed idee kan zijn. Deze kaarten verdien je tijdens de wedstrijd en kun je later inzetten tijdens het trainen van je spelers.
Na de wedstrijd kun je ervoor kiezen om je spelers rust te gunnen of om ze te trainen. Dit doe je dus door deze trainingskaarten te gebruiken. Elke kaart kun je maar één keer gebruiken, dus wees verstandig aan welke speler je hem geeft. Per training kun je een speler drie kaarten tegelijk meegeven. Als je bepaalde (geheime) combinaties van kaarten uitvoert kun je ze combineren tot een bepaalde superkaart, die er natuurlijk weer voor zorgt dat de eigenschappen van je spelers nog harder stijgen. Het is dus aan jou om zo veel mogelijk combinaties uit te proberen om zo je spelers zo snel mogelijk te trainen.
Uiteindelijk heb je een aantal oefenwedstrijden gespeeld en is het tijd voor het echte werk: je eerste competitiewedstrijd. Je zult merken dat je spelers wel een stukje beter zijn geworden, maar heel erg zijn ze nog steeds niet verbeterd. Daar zullen nog wel een aantal weken en maanden overheen moeten gaan. En een hoop wedstrijden. Wedstrijden die je (helaas) wel helemaal zult moeten uitzitten. Er is geen mogelijkheid om de wedstrijden door te spoelen of in hun geheel over te slaan. Gelukkig duurt een wedstrijd geen échte 90 minuten en is er voldoende te zien. Het spel golft eigenlijk steeds op en neer. Natuurlijk kun je ook een aantal aanpassingen doen in je tactiek, hoewel de mogelijkheden ook tegenvallen als je de game met bijvoorbeeld Football Manager vergelijkt. Je hebt de mogelijkheid om de formatie aan te passen, je team op gevaarlijke tegenstanders te wijzen, de ruimte die je team weggeeft aan te passen en te kiezen voor de aanval of de verdediging. Als ik zo’n opsomming zou moeten maken van Football Manager zou ik over twee dagen nog steeds niet klaar zijn gok ik zo. Voor een game die een soort van Football Manager wil zijn vind ik de mogelijkheden nogal beperkt. Een game als FIFA komt daarmee weg omdat je zelf je team bestuurt, maar NPFC is wat mijn betreft net iets te simpel.
Dit wil overigens niet zeggen dat je maar wat kan doen en dan nog kan verwachten dat je fluitend kampioen wordt. De beslissingen die je maakt hebben wel degelijk invloed, en een beetje tactisch inzicht is zeker vereist. Laat je dan ook zeker niet in de maling nemen door het schattige uiterlijk van de game. De game is geheel uitgevoerd in 8-bit stijl, wat de game erg aantrekkelijk maakt. Bovendien zul je flink je best moeten doen om ook online tegenstanders te verslaan. De online-mode werkt prima en de matchmaking is in orde.
Nintendo Pocket Football Club is een game met twee kanten. Aan de ene kant is ‘ie heel verslavend en kan de game behoorlijk diepgaand zijn, maar als je het vergelijkt met echte ‘hardcore’ genre-genoten als Football Manager is de game toch wat flets en zijn de mogelijkheden best beperkt. Toch moet ik zeggen dat ik tijdens de tijd die ik in het reviewen van NPFC heb gestoken me zeer goed heb vermaakt, maar ik denk dat de game niet zo lang leuk blijft als bijvoorbeeld een Football Manager. Wat niet wegneemt dat het nog een prima game is als je eens een kijkje wilt nemen in het voetbalmanagement-genre.
[review pros=”+ Leuk 8-bit stijltje
+ Gevoel van progressie
+ Trainingskaarten” cons=”- Mogelijkheden om tactiek aan te passen zijn beperkt
– Blijft niet bijzonder lang leuk
– Geen mogelijkheid om wedstrijden door te spoelen” score=73]
