Vroeger moest je om echt goed te zijn in een game tijd investeren. Uren en uren lang gamen om beter te worden of om misschien wel dat ene wapen of stuk armor vrij te spelen. Iedereen had evenveel kans tenzij er natuurlijk gecheat werd, maar dat werd en wordt nu nog steeds ten zeerste afgekeurd door de gemeenschap en door ontwikkelaars. Maar tegenwoordig is er iets anders wat geïnvesteerd kan worden om beter te worden in een game. Money! Het zogenaamde Pay to Win concept wat tegenwoordig in veel games terug te vinden is. Is dit de nieuwe manier van gamen of is dit een nieuwe variant van cheaten?
Het Pay to Win concept is simpel, jij betaalt in de game om onderdelen vrij te spelen zodat je sterker of beter wordt. Denk bijvoorbeeld aan coins kopen om sterkere wapens te kopen of om onderdelen eerder vrij te spelen. Het is iets wat we enorm veel tegenkomen in mobiele games, zoals Clash of Clans of Pokémon Go. Dit zijn natuurlijk freemium games die gewoon gratis gedownload kunnen worden, en mocht je sneller beter of sterker willen worden dan kun je geld investeren. Het hoeft uiteraard niet, want al spelenderwijs kun je ook dezelfde dingen vrijspelen, het duurt alleen heel, heel, heel veel langer.
Op zich niets mis mee, zeker omdat de game downloaden niets kost en het begrijpelijk is dat er ergens een verdienmodel aan vast moet hangen, zodat de ontwikkelaar er ook nog iets aan over houdt. Maar tegenwoordig zijn het niet alleen fremium games waar dit in te vinden is, maar ook in AAA games die je voor de volle pond bij je lokale game boer aanschaft. Games waar je dus al geld voor betaald hebt vragen nog meer geld om onderdelen die eigenlijk al in de game zitten vrij te spelen. Klinkt een stuk minder logisch toch?
Dit levert veel discussies op tussen gamers die voor of tegenstander van dit systeem zijn. Zo was er onlangs nog een lichtelijk verhitte discussie in de GameParty chat over het Pay to Win systeem in de aankomende Battlefront 2 game. In deze game kunnen lootboxes aangeschaft worden waarin verschillende Star Cards en cosmetische aanpassingen te vinden zijn. Deze lootboxes kunnen met in-game currency gekocht worden, maar dus ook door zelf de portemonnee te trekken. Dit geeft voor een aantal mensen een oneerlijk gevoel, omdat mensen die meer geld investeren volgens hen straks sterker online zijn waardoor er weinig balans meer is. Voor sommige zorgt dit er zelfs voor dat ze uit principieel oogpunt de game daarom niet kopen. Maar er is ook de andere groep die zoiets heeft “wat maakt het uit joh”. De DLC is straks gratis dus dan hoeft er geen geld meer geïnvesteerd te worden in een Season Pass, dus die paar mensen die dan iets sneller een wapen hebben, who cares.
Nu hebben ze bij EA er wel voor gezorgd dat in het geval van Battlefront 2 het voordeel van het met eigen geld aanschaffen van lootboxes niet enorm groot is. De sterkste items kun je namelijk alleen vrij spelen door het spel gewoon te spelen en ook de meeste wapens en het levelen kan alleen door gewoon te gamen. Maar Battlefront is niet de enige game die tegenwoordig gebruik maakt van lootboxes. Destiny 2, Middle-earth: Shadow of War, For Honor, Injustice 2, Forza Motorsport 7 en ga zo maar door. Allemaal AAA games die micro-transacties bevatten en je dus een stuk meer kunnen kosten dan alleen het aankoopbedrag van 60 Euro.
Een ander voorbeeld is de populaire game FIFA. Hierin is Ultimate Team tegenwoordig één van de meest populaire game modi, waarin je met verdiende coins pakketjes kunt kopen waar speler kaartjes inzitten die je in jouw team kunt gebruiken. Mocht je echter geen zin hebben om 10.000 potjes te spelen om dat ene Ronaldo kaartje te vinden in een pakketje, dan kun je ook FIFA coins kopen om sneller pakketjes te openen. Dit is een uitermate succesvol systeem wat doet denken aan het succes van de vroegere Pokémon kaartjes die iedereen verzamelde. Ditzelfde Ultimate Team systeem zit ook in de andere sport games van EA, zoals Madden en NHL. EA verdient hier ongeveer 650 miljoen dollar per jaar mee, wat natuurlijk een ongekend hoog bedrag is.
Ik hoor meer bij het kamp “i don’t care”, maar ik kan me ontzettend goed indenken dat het hele micro-transactie, Pay to Win, lootbox systeem bij veel mensen in het verkeerde keelgat kan schieten. Ook ik kan mij irriteren aan het feit dat ik na duizenden potjes FIFA eindelijk Ronaldo heb bemachtigd maar dat FIFA dan besluit om een nieuwe blauw gekleurde Ronaldo kaart uit te brengen die net iets beter is, zodat ik eigenlijk weer van voor af aan moet beginnen. En iemand die zijn eigen geld investeert binnen de kortste keren alle versies van Ronaldo kan bemachtigen.
Dat zelfs sommige de games uit principe niet kopen is jammer voor al het moois wat gemist wordt wat deze games te bieden hebben, maar geeft wellicht wel een signaal af naar ontwikkelaars dat ze moeten oppassen met het te ver doorschieten in dit systeem. Ik ben wel van mening dat in de meeste games de voordelen die behaald kunnen worden door extra geld neer te leggen vrij minimaal zijn, maar dit gevoel kan voor iedereen anders zijn. Hoe kijk jij tegen deze ontwikkeling in de game wereld aan? Hoor je bij het kamp “we don’t care”, of ga je games uit principe boycotten?
