Het zal je niet ontgaan zijn. Satoru Iwata, de president van Nintendo, is gestorven. Afgelopen vrijdag is de man gestorven aan een aandoening in de galblaas. Daarom vonden wij dat het tijd was om even naar de man te kijken. Niet in een retrospectieve versie, niet in een ‘im memoriam’-stijl. Nee, wij kijken naar onze favoriete momenten met Iwata.
Iwata kwam in 2000 bij Nintendo werken en nam in 2002 het stokje van Hiroshi Yamuachi als grote baas van het bedrijf over. Iwata is 55 jaar geworden. Hij had al langer problemen met zijn gezondheid en moest vorig jaar zelfs nog door problemen bij zijn galblaas de E3 aan zit voorbij laten gaan. In december 1959 werd Iwata geboren in Sapporo te Japan. Zijn leven stond geheel in het teken van videogames. Als jonge jongen probeerde hij thuis al games te schrijven. Later, tijdens zijn studie, werkte hij freelance voor HAL Laboratory, een studio van Nintendo. In 2000 werd hij als director aangesteld bij Nintendo en in 2002 werd hij benoemd tot president van het bedrijf. Iwata was verantwoordelijk voor het bedrijf sinds de Gamecube en de Nintendo DS. Wat zijn zijn beste momenten?
Bas
Iwata was naast Reggie Fils-Aime en Shigeru Miyamoto het gezicht van Nintendo. Met zijn gebrekkige engels, zijn eeuwige witte glimlach en zijn liefde voor het bedrijf, was het de perfecte man om een bedrijf als Nintendo te leiden. Onder zijn bewind bracht het bedrijf ons ondermeer de Gamecube, de Wii, de DS. Met de Wii wist Iwata het gaming landschap te veranderen. Denk je echt dat we zonder Wii een PlayStation Motion Controller hadden gehad of dat Microsoft zo hoog op de Kinect in had gezet? En de DS is sinds haar launch (en met de 3DS) de onverslaanbare handheld. Hoewel dit soort feiten bijzonder zijn om aan te halen, is mijn favoriete moment met Iwata steevast elke Nintendo Direct. Omdat Iwata echt een persoon was waarbij je kon zien dat hij met heel zijn hart werkte voor waar hij in geloofde. Welke CEO presenteert een game met een hoed van Luigi op zijn hoofd? Welke CEO gaat met een andere topman van Nintendo zeer episch op de vuist? Welke CEO heeft zich zo goed weten te positioneren ten opzichte van de fans? Niemand deed het beter dan Iwata. Of je hem nu kon verstaan of niet.
Eefje
Wie is de CEO van Sony? Van Microsoft? Ik weet het niet zo op 1,2,3. Ik ben er zeker van dat hij een maatpak draagt, maar daar stopt het. Niet zo bij Nintendo, waar je de CEO steevast herkende aan de glimlach die steevast boven het maatpak gebeiteld lag. In Satoru Iwata had Nintendo een man die de broodnodige sympathie opwekte, iemand die een oprechte liefde voor het medium met zich meedroeg die zakencijfers oversteeg. We zullen ons allemaal de vrolijke manier herinneren waarmee hij in de Direct’s steeds de games in de spotlight plaatste of de legendarische manier waarop hij naar aanleiding van Super Smash Bros een robbertje ging vechten met Reggie. Serieus, kun je ook maar één andere CEO inbeelden die dit zou kunnen doen en volledig oprecht overkomen? Ik in elk geval niet. Iwata was dan ook niet zomaar een manager, maar iemand die het tot CEO geschopt is na jaren van ontwikkeling bij Nintendo. Games als Balloon Fight en NES Open Tournament Golf? Van de hand van Satoru Iwata. En wat te denken van Kirby? Het roze blobje is geen uitvinding van Iwata, die eer gaat naar Masahiro Sukari, maar Iwata was als president van ontwikkelaar HAL Laboratory wel de drijvende kracht achter het Kirby’s Dream Land project. Het getuigt van een man met talent en visie, wat in combinatie met een stevige dosis charisma voor een droom van een CEO zorgt. Dat die droom aan diggelen geslagen werd door een slopende ziekte als kanker maakt de gamesindustrie een tikkeltje killer dan ze voorheen was. Yasuraka ni nemuru Iwata-san
Harmen
De allereerste keer dat ik Brain Training op mijn grijze, lompe, ouderwetse Nintendo DS opstartte, kan ik me nog levendig herinneren. Het vriendelijke, zwevende hoofd van Dr. Kawashima kwam me glimlachend tegemoet en het popelde om aan de slag de gaan met het trainen van mijn brein. Hoewel ik dondersgoed weet dát het vriendelijke hoofd van Kawashima is, ben ik het altijd blijven associeren met Satoru Iwata. Geen idee waarom. Misschien doordat beide mannen een bepaald soort warmte uitstralen, die op de een of andere manier toch wat afstandelijk en vreemd aanvoelt. Niet onprettig, integendeel, maar op een beleefde, formele manier zoals dat normaal is in Japan. Iwata gaf je, vooral tijdens de Nintendo Direct’s, het gevoel dat je bij hem op visite kwam. Hij nodigde je als het ware uit in zijn eigen woonkamer om met trots te laten zien wat hij de komende tijd voor jou als Nintendo-gamer in petto had. Dat dat de laatste jaren niet zoveel was als we hadden gewild, nemen we voor nu even voor lief. Klaar met Nintendo was Iwata ongetwijfeld nog lang niet. Hij keek vooruit, naar de toekomst. Het bedrijf met een vernieuwde strategie weer in beter vaarwater krijgen. Mobiele games, nieuwe hardware, en wie weet wat allemaal nog meer. Plannen waarvan hij helaas nooit zal gaan zien hoe ze uitpakken. Wij waren ook nog niet klaar met u, Iwata-san. Rust in vrede.
Kevin
Eén van de bekendste mijlpalen van Satoru Iwata bij Nintendo is de ontwikkeling en release van de Wii en daarmee is hij verantwoordelijk voor één van de grootste commerciële successen van de Nintendo. Voor die tijd was hij echter ook al verantwoordelijk voor het uitbrengen van de opvolger van de GameBoy, namelijk de Nintendo DS. En misschien heeft hij daarmee nog wel een grotere prestatie neergezet dan met de Wii. Het is namelijk ontzettend knap hoe Iwata met de introductie van de ‘Dual Screen’ nieuw leven wist te blazen in de markt van de handheld-consoles. Opvallend is ook hoe zeer het design van de DS in al die jaren gelijk is gebleven. De 3DS heeft nog steeds het bekende clamshell design, twee schermen en de knoppen zijn grotendeels nog op dezelfde plek te vinden. Dit bewijst hoe goed er al was nagedacht over het ontwerp van de eerste Nintendo DS. Iwata was duidelijk niet vanuit een ivoren toren aan het regeren over Nintendo, maar hij stond echt met beide benen op de grond stond. Hij wist heel goed wat de gamers wilden en hoe hij daar op in kon spelen.
Robin
Als ik denk aan hoe Nintendo op dit moment is en hoe Iwata daar aan heeft bijgedragen is de E3-show van Nintendo misschien wel een heel goed voorbeeld. Dit jaar had Nintendo opnieuw geen persconferentie, maar – aldus een aantal critici – een poppenkast. Natuurlijk, ik moest ook even met mijn ogen knipperen toen er een pop-versie van Miyamoto, Iwata en Reggie op mijn beeld verscheen. Hoewel een hoop mensen kritiek hadden op deze ‘kinderachtige’ show, kon ik het wel waarderen. Het was in ieder geval Nintendo: zij trekken gewoon hun eigen plan. Dat is misschien wel hoe je Iwata het beste kon omschrijven: gewoon zijn eigen plan trekken, maar onorgineel en saai was het nooit! Want diegene die vooraf het succes van de Wii en de Nintendo DS had kunnen voorspellen, was misschien wel voor gek verklaard. Want wie had kunnen denken dat een spelletje als Brain Training de nare smaak van de enigszins geflopte GameCube kon wegspoelen? Niet alleen je moeder trainde haar hersenen, maar ook je broertje, neefje, tante en opa werden verliefd op Nintendo. En stiekem waren ook de hardcore-gamers wel heel erg onder de indruk toen ze voor het eerst Wii Sports Tennis speelden. Mijn eerste keer met een Wii-mote in de handen kan ik mij nog wel goed herinneren. Het zorgde voor enorme verkoopaantallen voor Nintendo. Iets wat toch op het conto mag worden geschreven van Iwata. Rust zacht.
Wat zijn jouw beste herinneringen aan de man?
