Spider-man wordt één van de grootste titels van het jaar en dat komt hoofdzakelijk door… hoop. De hoop dat we voor het eerst sinds Spider-man 2 eindelijk nog eens een game gaan krijgen die de webslingerende essentie van Peter Parker weet te pakken.
Afgaande op de vele reacties van op de afgelopen E3 lijkt het alvast goed te komen met Spidey. Het allerbelangrijkste is uiteraard dat de feel van het webslingeren goed komt te zitten, en dat lijkt gelukt te zijn. De manier waarop Peter Parker door de stad beweegt is eenvoudig om onder de knie te krijgen, maar geeft gelukkig ook genoeg ruimte om zelf te improviseren. Het zorgt ervoor dat de manier waarop je door de stad beweegt erg doet denken aan Insomniac’s vorige game Sunset Overdrive. Net als in die geschifte game is er altijd wel een muur of dergelijke in de buurt die je helpt je momentum te bewaren en dat maakt traverseren door de stad een prettig gegeven. Voor je het weet slinger je van gebouw naar gebouw, sla je vlotjes de hoek van een gebouw om terwijl je even over de rand ervan rent voor je verder swingt. Ook zijn er duidelijke punten op muren en vlaggeposten en lantaarnpalen, aangegeven door een cirkel, waar Spidey zich op kan focussen om zichzelf te lanceren. Het is een vlot systeem dat snelheid en mobiliteit garandeert en voelt gewoon aan als Spider-man moet aanvoelen.
Door het New York van de game navigeren is dus duidelijk een pretje, maar er zijn uiteraard ook missies te voltooien in deze sandbox, en daar hoort het betere knokwerk bij. Op het eerste gezicht lijkt het er hard op dat de makers stevig hebben zitten kijken naar de Batman Arkham-games, maar bij nader inzien blijkt het toch echt zijn eigen beestje. Spider-man heeft altijd al een erg vloeiende, acrobatische manier van vechten gehad die netjes vertaald wordt naar deze game. Dat je net als in Arkham een waarschuwing krijgt wanneer je een mep gaat krijgen, ook dat houd gewoon steek dankzij het spider-sense. Het ziet er gewoon lekker tof uit met een Spider-man die backflips maakt of door de benen van baddies heen glijd om ze in de rug te kunnen meppen… uiteraard terwijl hij constant uitdagende oneliners debiteert. Ook de webshooters hebben hun plek in de combat met luchtcombo’s die je kan maken, projectielen die je kan afvuren om vijanden te stunnen of mijnen die slechteriken aan de muur doen plakken. Uiteraard staan ook de nodige bossfights op het menu en het lijkt er sterk op dat Insomniac daar alles in het arsenaal van Spidey zal vergen om tegenstanders als The Shocker aan te kunnen.
Het lijkt helemaal goed te gaan komen met Spider-Man in september. Gaat het de wereld van de sandbox-games in lichterlaaie zetten? Dat is twijfelachtig gezien het toch een game lijkt die het beproefde recept van missies en zij-missies en collectables volgt. Wat dat alles echter naar grote hoogtes moet gaan tillen is Spider-man zelf natuurlijk en op dat vlak zit het gewoon goed.
De grote ster van de game is zelden zo overtuigend geweest als hier het geval, en dat doet fans alvast vol goede moed uitkijken naar wat de beste game met Spidey sinds Spider-man 2 moet worden.
