De Tales-serie heeft al heel wat titels op zijn naam staan. Het nieuwste deel in de reeks is Tales of Xillia 2. Het is het vervolg op, je raad het al, Tales of Xillia. Als heuse RPG-fan was ik enorm benieuwd naar dit spel en werd ik tijdens het spelen aangenaam verrast.
Tales of Xillia 2 speelt een jaar na het vorige deel en je vervult de rol van Ludger Kresnik. Samen met zijn broer, Julius, woont hij in Trigleph. Op zijn eerste werkdag leert Ludger het meisje Elle Mel Marta kennen en hierna begint de heisa. Nadat Elle haar vader is kwijtgeraakt is ze opzoek naar het land van Canaan, een plek waar je wensen uitkomen. Samen gaan ze op zoek naar het mysterieuze land van Canaan, maar natuurlijk gebeurd er van alles met ze voordat ze deze plek kunnen bereiken.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Tijdens de game wordt je groep van personages langzaam groter, waar je in het begin alleen samen bent met Elle en Jude, na ongeveer vijftien uur heb je een stuk of acht mensen in je team. Deze karakters komen allemaal uit het eerste deel en kennen elkaar dus al, je merkt dit ook in hun interactie met elkaar. Je zou kunnen denken dat dit lastig zal zijn omdat ze bepaalde informatie uit het eerdere deel aanhalen, maar dit valt enorm mee. De personages zijn leuk, interessant en via gesprekjes door het spel heen krijg je meer informatie en diepgang. In deze stukjes komt een flinke dosis humor terug en je hoeft ze niet allemaal te bekijken als je hier geen zin in hebt. Zowel in deze stukjes als in de rest van het verhaal is Ludger, het hoofdpersonage, vrij stil. Hij praat weinig en wanneer hij dit doet is het vaak met zinnen van min of meer drie tot vier woorden. Dat je hem zo weinig hoort vind ik jammer. Je speelt flink wat uren met het hoofdpersonage en wanneer deze weinig praat krijg je er ook weinig binding mee. Wat dat betreft had Ludger dus wat meer van zich kunnen laten horen. Daarnaast krijg je de vrije hand in bepaalde keuzes tijdens het spel. Je kan uit twee antwoorden of acties kiezen en ook hierbij zegt Ludger weinig. De keuzes zorgen ervoor dat de andere personages je aardiger gaan vinden en dit zorgt weer voor het krijgen van bepaalde extra’s. Ook hebben deze personages ieder een eigen verhaallijn waarbij je affiniteit kan verdienen. Het is een leuke extra om hun persoonlijke verhaal te volgen zodat er nog meer diepgang ontstaat.
Al vrij in het begin van het verhaal krijg je een enorme schuld welke je moet gaan aflossen. In het begin is dit geen probleem en vooral omdat je met side-quests en gevechten geld verdient begin je hier vol goede moed aan. Op ten duur wordt het wat frustrerend, vooral omdat deze immense schuld er bijvoorbeeld ook voor zorgt dat je niet overal naartoe kunt reizen. Pas wanneer je een bepaald deel van je schuld hebt betaald kan je dus verder met de verhaallijn. In de tussentijd moet je extra quests doen om geld te verdienen. Om het terugbetalen van de schuld wat dragelijker te maken krijg je wel verschillende items toegestuurd wanneer je een deel op tijd hebt terugbetaald.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Zoals het een echte RPG betaamt zijn er verschillende side-quests verwerkt in het spel. Via een job board, welke je in de steden en dorpen kunt vinden, kan je quests kiezen en uitvoeren. Veelal bestaan deze uit het verslaan van vijanden of het zoeken van items. Daarnaast ben je door het spel heen opzoek naar 100 katten. Deze katten kun je vinden in steden, dorpen, dungeons en via ‘Kitty Dispatch’. Kitty Dispatch is een toevoeging waarbij je gebruik maakt van Rollo, Ludger’s kat. Je stuurt hem naar verschillende plekken toe om hier items en katten te zoeken. Behalve dat je de keuze maakt waar hij naartoe gaat en of je een item gebruikt waardoor hij eerder terugkomt doe je niet veel. Wanneer hij eenmaal weg is komt hij vanzelf terug en heeft dan wel of geen items gevonden. Wat dat betreft is het dan ook niet echt een speciale toevoeging maar zo nu en dan wel een frustratiepunt. Het kan namelijk zijn dat je een item voor een side-quest nodig hebt welke je alleen kan vinden via Kitty Dispatch. Wanneer Rollo keer op keer terug komt zonder dit item wordt het op ten duur best vervelend.
Het gevechtssysteem heb je zo onder de knie, alles wordt uitgelegd en is nog eens terug te vinden in het menu. Met Ludger kan je gebruik maken van drie verschillende soorten wapens, de rest kan dit niet. Daarnaast heeft Ludger een speciale aanval. De keuze is dan ook vrij snel gemaakt om vooral hem te gebruiken tijdens de gevechten want met hem kan je gewoonweg het meeste. Je kan een link maken met de verschillende personages en deze zorgen allen voor verschillende manieren van vechten.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Voor de gamers zoals ik, degene die het eerste deel niet hebben gespeeld, hebben ze een handige toevoeging gemaakt. In de Xillia Encyclopedia kan je namelijk teruglezen wat er in het eerste deel is gebeurd. Zo kan je informatie teruglezen over bepaalde personages en situaties. Als extra is het leuk maar wat dat betreft vind ik het ook een vrij op zich staand verhaal waardoor het nog steeds te volgen is (ook wanneer je niets terugleest over het eerste deel).
Vooral de verhaallijn van Tales of Xillia 2 vind ik geweldig. Het is goed uitgewerkt en je krijgt veel diepgang wanneer je ook de side-quests van de verschillende personages speelt. Wanneer je deze diepgang niet zoekt dan zijn deze persoonsgebonden quests niet nodig voor de daadwerkelijke verhaallijn. Hoewel je het verhaal goed kan doorlopen zonder het eerste deel te hebben gespeeld is voor mij toch één ding duidelijk geworden tijdens het spelen van Tales of Xillia 2; ik moet stad en land afstruinen voor het eerste deel.
[review pros=”+ Verhaallijn is erg interessant
+ Door de persoonsgebonden side-quests kan je extra verdieping creëren
+ Je hoeft het eerste deel niet te spelen om het tweede deel te begrijpen” cons=”- Kitty Dispatch kan op je zenuwen werken
– De enorm grote schuld die je af moet lossen” score=90]
