XCOM is een serie die al jaren meegaat. De eerdere delen van de game zijn al een flinke tijd geleden gemaakt, tot XCOM: Enemy Unkown, die heel wat recenter uitkwam. Critici waren lovend over deze game en ook al moesten sommige fans wennen aan de veranderingen, waren ook zij veelal tevreden met de nieuwste installatie in de franchise. Nu is The Bureau: XCOM Declassified aan de beurt en XCOM’s nieuwste brengt nog veel meer veranderingen met zich mee als zijn voorganger. Hoe die veranderingen mij bevallen? Daar kom je snel genoeg achter.
Mocht jij een van die gamers zijn die XCOM: Enemy Unkown geweldig vond, dan is The Bureau niet per direct iets voor jou. The Bureau is misschien nog wel een tactische shooter, maar in deze tactische shooter neem jij niet de rol aan van een Commander die met een bovenaanzicht zijn soldaten mag besturen, maar neem je de rol van William Carter op je. Hij is een voormalig oorlogsheld en CIA-agent en staat met joumidden in het slagvel, waardoor je zelf moet schieten en dekking moet zoeken terwijl je ook nog het overzicht probeert te bewaren en de juiste commando’s aan je Squad Members moet geven. Je hoeft ze niet te zeggen om te schieten, dat doen ze zelf namelijk al en je hoeft ze ook niet te zeggen om dekking te zoeken, ook dat doen ze namelijk zelf. Echter doen ze dit niet optimaal en zal je ze toch moeten aansturen als je ze niet wilt verliezen in de strijd.
Tijdens vuurgevechten kan je van de Third-Person stand in Commander Mode gaan. In deze modus kan je als William commando’s geven aan je Squad Members. De commando’s variëren van: ‘ga achter dat muurtje staan’ naar ‘zet daar een geschutskoepel neer’. Je kan je Squad Members van alles opdragen en ze zullen dit meteen doen. Tijdens de vuurgevechten zal je vaak naar Commander Mode gaan, aangezien je anders geheid het spel gaat verliezen. Je zal misschien zo vaak naar Commander Mode gaan, dat je maar korte momenten zelf aan het schieten bent om vervolgens weer een reeks van commando’s door te geven. Door de goede commando’s te geven, hoef je soms zelf niet eens een schot te lossen en dat geeft voldoening.
In tegenstelling tot het voorgaande deel kan een agent zijn levensbalk hier opraken, zonder dat je die agent voor eeuwig kwijt bent. Je kan een agent namelijk binnen een bepaalde tijd nog tot leven wekken zodat de desbetreffende agent weer back in action is. Slechts op het moeilijkste niveau is het zo dat je een agent voor een ronde kan kwijtraken als zijn levensbalk verdwenen is. Mocht je de agent dan tot leven wekken ben je hem niet voorgoed kwijt, maar is hij voor die missie uitgeschakeld wat de missie per direct heel wat lastiger maakt. Ben je niet op tijd bij een agent en laat je die agent leegbloeden? Dan ben je wel voor altijd je agent kwijt en dat is zonde. The Bureau maakt het je niet al te lastig aangezien agenten elkaar ook tot leven kunnen wekken en jij in dekking kan blijven zitten.
Tussen de missies door ben je op het hoofdbureau van XCOM en daar zal je ook aardig wat tijd doorbrengen. Vanuit daar kun je je Squad beheren, zo kan je kiezen wie je erin wilt en wie je even niet mee op pad wil nemen. Je kan verschillende missies selecteren om uit te voeren en je kan ook door het bureau lopen om te kijken wat voor notities je allemaal kan vinden. Maar wat je voornamelijk op het bureau aan het doen bent is praten. Je praat met je leidinggevende en met je collega’s. Op deze manier kan je kleine onderzoeken doen, waarmee je soms weer een kleine missie hebt, maar dan zonder schieten. Het praten gaat zoals bij Mass Effect, echter heb ik bij The Bureau het gevoel alsof het vaak niet uitmaakt van wat ik zeg en dat is jammer. Het is zelfs zo jammer dat het de lol uit de vele gesprekken haalt. In het begin vind je de gesprekken nog informatief, maar naarmate het verhaal en het spel vordert druk je met steeds meer op ‘skip’.
Niet alleen de gesprekken worden steeds vervelender, maar ook het verhaal wordt steeds ongeloofwaardiger en saaier. Het verhaal begint briljant en je hebt meteen een connectie met de stoere William. Je ontsnapt ternauwernood aan een aanval van buitenaardse wezens en je weet het te redden naar het hoofdbureau van XCOM alwaar Faulke de leiding op zich heeft genomen. Faulke weet al jaren van de aliens af en had het hoofdbureau van XCOM al enige tijd geleden laten bouwen. Hij neemt jou aan en jij gaat voor hem de wereld redden. Hoe meer je de wereld redt, hoe meer je over Faulke, XCOM en de aliens te weten komt. Ook al doen de stemacteurs goed hun werk en zijn de geluidseffecten geniaal, ze weten het vreemde script niet altijd te verhullen. Helaas.
Wat past bij de stemacteurs, zijn de animaties van de personages. Je ziet de rimpels, de fronsen en de gezichtsuitdrukkingen en dat ziet er erg goed uit. Ook tijdens de missies zie je dat er aandacht aan de personages is besteed. Jammerlijk genoeg zien de omgevingen er lang niet zo goed uit als de personages. Zo zijn de achtergronden in de verte onbeweeglijk en zonder diepte waardoor het er helemaal niet realistisch uitziet en zijn de textures om personages heen vaak wazig of worden ze, terwijl je nog aan het praten bent of erlangs loopt, geladen. Deze sterke contrasten zijn zo verschillend dat er tijdens het spelen wel eens een dubbel gevoel door je gaat; ben ik nu een hele mooie game aan het spelen of juist een hele lelijke? En ook dat haalt wat van de ervaring weg.
The Bureau: XCOM Declassified is een goed spel geworden met helaas een flink aantal missers. De gameplay is origineel, leuk en gedurfd en de sfeer is, mede door het geweldige geluid, perfect. Het weet je vaak in de juiste stemming te brengen. The Bureau heeft helaas ook flink wat vlakken gemist. Zo zijn de graphics nogal wisselend en is het verhaal matig te noemen. Dan is er nog de hamvraag: is dit wel een echte XCOM? Dat antwoord is: nee. Je hebt niet zoveel tactieken nodig als bij XCOM: Enemy Unknown en het laten leegbloeden van agents gebeurt zelden tot nooit waardoor je ook niet de overlevingsdrang hebt die je wel in Enemy Unkown tegenkomt. Het is een leuke tactische shooter geworden, maar geen XCOM.
[review pros=”+ Originele gameplay
+ De juiste jaren ’60 sci-fi sfeer
+ Leuke muziek en geluidseffecten” cons=”- Sterk wisselende graphics
– Verhaal wordt zwakker naarmate het vordert
– Geen echte XCOM” score=70]
