Een nieuwe ontwikkelaar. Een nieuwe console. Twee ingrediënten die een franchise schade aan kunnen brengen. Maar het hoeft niet; het is in het verleden vaker dan eens goed gegaan. Echter, toen Gears of War door een andere studio opgepikt werd in het verleden (in het geval van Judgement), kwam daar de in mijn ogen minst interessante game in de franchise uit voort. Met zweet in mijn handen begon ik aan Gears 4.
Gears of War 4 brengt de speler een nieuw team. Niet alleen in de game, maar ook achter de schermen. Waar voorheen Epic Games steevast verantwoordelijk was voor de shooter, is het nu The Coalition die aan het roer staat. Een studio die door Microsoft is opgericht met één doel voor ogen: de Gears of War-franchise groter maken dan ooit tevoren. Je kunt het dus vergelijken met de taak die 343 Industries heeft gekregen rondom Halo nadat Bungie er klaar mee was. Het was aan hen om de serie voort te laten bestaan. En hoewel Halo 4 een geweldige game was, was Halo 5 dat niet. Die aanpak is dus misschien niet altijd de beste. In het geval van Gears of War 4 mochten we natuurlijk tijdens de beta al even ruiken aan dat wat komen gaat, maar een toffe singleplayer inclusief een massieve multiplayer breng je niet zomaar.
Ik ben daarom ook blij dat Microsoft hier de singleplayer van de game liet zien. De multiplayer heb ik tijdens de beta al behoorlijk uitgewoond, dus een portie nieuwe Gears was wenselijk. Wat Microsoft heel goed doet tijdens deze Gamescom is aangeven waar je de game op speelt. Geen Xbox One aanprijzingen waarna je de game toch op een high-end pc speelt. Nee, je geeft aan op welk systeem je het spel wil gaan spelen en je mag aan de slag. Hoewel ik graag even de game op de Xbox One S wilde zien, aangezien het een van de eerste spellen is die HDR gaat ondersteunen, ging ik toch voor de versie op de pc. Want jezus, wat ziet deze game er daar verschrikkelijk goed uit. Natuurlijk speelde we het spel op een prachtig scherm en deed de 4K-resolutie veel goeds. Maar mens, wat is het heerlijk om op deze manier je games te spelen. Ik krijg spontaan zin om te gaan sparen voor een Xbox Scorpio en een 4K-tv.
Maar laten we vooral niet te lang blijven hangen bij de grafiche wonderen die The Coalition hier op het scherm toverde. Hoe mooi je game ook kan zijn, de gameplay is toch te allen tijde belangrijker. Ook daar merkte ik heel snel dat het goed zat. Aan alles was duidelijk dat de game gemaakt is door mensen die liefde voor de franchise hebben. Mensen die voor Gears of War een ontwikkelstudio op hebben gericht en hun uiterste best doen het beste van het beste naar boven te halen. Natuurlijk heb ik maar zo’n vijtien minuten van de game gezien, dus een echt oordeel is onmogelijk, maar wat ik zag, was Gears of War. Gears of War zoals het me deed terugdenken aan dat originele spel. Hoe mooi vernietiging kan zijn. Hoe fraai oorlog kan zijn. Hoe prachtig bloedvergieten kan zijn.
Wederom liep ik met een team soldaten, allen flink opgepompt, om een missie te voltooien. Geen Marcus Fenix, geen Dom, geen Coletrain. Nieuwe personages, waar ik nu nog weinig over kan zeggen. Dat ik de pc-versie alsnog met een Xbox One-controller mocht spelen, zorgde ervoor dat ik binnen no-time in de flow van de game zat. Het reloaden, het active reloaden, het zoeken van cover… het duurde niet lang voordat ik er helemaal in zat. Ik vocht tegen de vele vijanden, schoot ze overhoop en baande me een weg door een level waarin de elementen ook een grote tegenstanders waren. Tegen de wind in vechten, een halve storm, brengt andere tactieken met zich mee. Lijken rollen over de vloer, worden weggevaagd door rukwinden. Bliksem slaat in, bomen breken af. Het maakte de bekende Gears formule nog intenser.
Ik heb te weinig gezien om te zeggen dat Gears of War in goede handen is. Maar toch bekruipt dit idee me wel. Gears of War 4 oogt als dat wat we kennen, vergeet alles van Judgement een beetje maar probeert nieuwe dingen te doen die logisch zijn in dit universum. De game laat niet lang meer op zich wachten en daar ben ik verdomd blij om. Mijn handen jeuken om dit singleplayer avontuur aan te gaan. En dan hebben we het over die multiplayer nog niet gehad. Shit yeah.
