De ontwikkelaar achter Halo Wars werd meteen gesloten nadat de game verscheen. Zonde, aangezien het spel op veel plekken wist te overtuigen. Het liet zien dat strategie goed mogelijk was met een controller. Nergens miste je het toetsenbord en de muis. Nu, jaren later, kreeg ik het vervolg onder de knoppen. Dit keer afkomstig van een andere studio en… met toetsenbord en muis.
Ho. Wacht eens even. De eerste game zet zo in op het zijn van een sterke RTS zonder de traditionele randapparatuur en deel 2 heeft ze juist nodig? Nou, ja. En nee. Het ligt er aan. Natuurlijk is Halo Wars 2 straks speelbaar met de Xbox One-controller en kun je onderuitgezakt op de bank de meest cruciale beslissingen gaan nemen. Een game op je Xbox wil je ook niet op een andere manier spelen uiteraard. Het feit is echter dat de game dit keer ook naar PC gaat komen. Microsoft zet hoog in op connectiviteit tussen de Xbox One en PC: door middel van het Play Anywhere-principe koop je de game op één systeem en krijg je de versie voor het andere er gewoon bij. Savegames kunnen uitgewisseld worden en op beide systemen werk je aan dezelfde achievementlijst. Helemaal top en reden genoeg voor mij om eens uit de veilige omgeving van de controller te stappen en me vol op een toetsenbord en muis te storten. Iets wat ik, op Starcraft II na, niet meer gedaan heb sinds Red Alert 3.
De keuze voor de PC heb ik niet gemaakt omdat ik vind dat RTS daar thuis hoort. Totaal niet. Omdat ik de beta van Halo Wars 2 al uitvoerig heb getest op mijn Xbox One en de game op dat systeem ook ga spelen na de release, was het puur uit interesse voor hetgeen dat ik nooit meer ga zien dat ik voor dit platform koos. Na even opnieuw gewend te raken met het toetsenbord en het vegen van de muis, duurde het niet lang voordat ik mezelf vol in de actie aan trof. Met twee andere spelers nam ik het op een grote map op tegen drie tegenstanders. De basis was al gebouwd. De inkomsten kwamen al binnen. Het was duidelijk. We waren hier niet voor management, we waren hier voor actie.
Toch kon ik het niet laten om toch even base building in te duiken. Puur omdat ik erg benieuwd was of de game hier anders zou zijn dan op de Xbox. Daar klik je op een te bouwen slot, verschijnt er een cirkelmenu en klik je op hetgeen je bouwen wilt. Op PC zijn we echter meer gewend aan menu’s rondom het slagveld alwaar de keuze tussen de troepen te maken is. Niet in Halo Wars 2. Ook op de PC krijg je het cirkelmenu te zien en verschijnen de opties vol in beeld. Het ding is, ik weet niet of ik dit zozeer een fijne manier van spelen vind. Begrijp me niet verkeerd, op de Xbox werkt dit idee bijzonder goed. Dat deed het al ten tijde van Halo Wars. Maar dat is het juist. Het is een oplossing voor het gebrek aan de muis en het toetsenbord. Het is een oplossing voor een probleem dat spelers op de PC niet hebben. Ergens vond ik het ook niet heel lekker om op deze manier door de menu’s te bladeren. Waar je op je Xbox je thumbstick omhoog klikt voor een bepaalde trooper, is hier veel extra geklik vereist. Ik vond het, voor PC-standaarden, minder overzichtelijk. Vreemd.
Gelukkig zat het op de andere punten wel helemaal goed. Het duurde niet lang voordat ik een klein leger had gecreëerd bestaande uit voetsoldaten, warthogs en wat dingen in de lucht. En hoewel ik behoorlijk wat vijanden met dit team over de kling kon jagen, vergat ik een cruciaal ding. Op het moment dat mijn leger in de aanval was had ik geen verdediging bij mijn basis. Oeps. Beginnersfout. De eerste basis die vernietigd werd was dan ook die van mij. Terwijl mijn legacy daar in rook op ging, besloot ik om dit niet als een verlies te zien, maar als een uitdaging. Ik was nu voor één ding goed. Ik zou mijn teamleden supporten tot ik er bij neer viel.
Tijdens de vele gevechten die daar op volgde werd snel duidelijk dat het qua balans goed in orde is. Middels het papier/steen/schaar-principe is er altijd een unit sterker dan die van jou, maar is een ander zwakker. Het is aan de speler om de beste units in te zetten in de juiste gevechten. Een leger aan warthogs sturen richting anti-vehicle soldaten is niet slim. Dit terwijl de normale infanterie dodelijk is op dit moment. Ook tijdens de speelsessie werd dit al snel duidelijk. Door hier slim op in te spelen wist ik mijn units lang in leven te houden en mijn andere twee medespelers goed te supporten. Tijdens dit moment voelde ik de ware kracht van Halo Wars 2. Coöperatief spelen is geen verplicht nummertje, maar het maakt de game wel een stuk dieper en interessanter.
Echter, waar ik persoonlijk het meeste naar uitkijk, is de singleplayer van de game. Halo Wars blijft Halo, een serie die bekend staat om het verhaal. En waar het eerste deel een duidelijk en tof verhaal had, ben ik heel benieuwd hoe dit verder gaat. En, ik heb het geprobeerd, maar de ontwikkelaars houden hun mond nog steeds helemaal stijf dicht. Ik wist geen nieuwe informatie te ontfutselen en kan je dus geen details geven. Behalve dat het episch gaat worden. Maar dat moet ook wel, het is Halo.
De multiplayer ken ik nu wel. Na de beta op de Xbox One en deze speelsessie op de PC weet ik dat Halo Wars 2 een hele fijne RTS gaat zijn. Misschien op de PC door de cirkel met keuzes niet voor iedereen even snel op te pikken (vooral voor mensen die veel RTS spelen kan dit een hele gewenning zijn), maar op de Xbox weten we niet beter en willen we niet anders. Ik hoop dan ook dat Halo Wars 2 volgend jaar een dijk van een game gaat worden zodat deze studio niet hoeft te sluiten en verder mag werken aan extra content. Want Halo Wars 2 mag wat mij betreft een hele grote speler gaan worden voor Microsoft.
