Het einde van het jaar nadert. Een tijd van bezinning en retrospectie. Wat heeft dit mooie jaar ons gebracht aan pareltjes en welke games zijn om van te walgen? Welke gebeurtenissen willen we het liefst vergeten en welke sluiten we in onze harten? Het is een persoonlijke lijst geworden; het jaar 2013 door mijn ogen. De ogen van een liefhebber van grafische pracht. Een kritisch oog, maar ook een vergevend oog. Het jaar 2014 belooft een fantastisch jaar te worden, maar we mogen 2013 zeker niet uitvlakken.
Dit jaar hebben we mogen genieten van een hittegolf die over ons land trok. Sven Kramer en Ireen Wüst die allebei Europees kampioen schaatsen werden. Willem Alexander die tot koning werd gekroond. De sperweruil die weer is gespot in Nederland. Dat er op Brussel Airport een briljante diamantroof van vijftig miljoen dollar plaatsvond. En Paus Benedictus XVI die aftrad. Daarnaast hebben we tranen gelaten bij een bomaanslag tijdens de Boston Marathon. Denemarken dat het songfestival won (…) en Caïro en Damascus die op hun grondvesten schudden wegens politieke onrust. Een bewogen jaar mogen we wel stellen. Maar dit valt uiteraard allemaal in het niet bij de release van de PlayStation 4… Too soon?
Top 3 2013
PlayStation 4
De komst van de PlayStation 4 hoort natuurlijk in deze top 3 thuis. Het verschil was groter toen we van de PlayStation 2 naar de 3 gingen (daarmee bedoel ik dat het grafisch wel weer beter is, maar niet zo merkbaar als de stap van de 2 naar de 3), maar alsnog is dit een bijzonder moment. De focus word nu meer op het sociale vlak gelegd. De wereld word steeds kleiner doordat alles nu binnen handbereik is. Je hoeft maar op ‘subscribe’ te klikken en je krijgt een kijk in het leven van iemand aan de andere kant van de wereld. Ik merk dit persoonlijk omdat ik steeds meer personen aan het volgen ben op YouTube, Twitter, Facebook en straks ook op TwitchTV. Het is een bevredigend gevoel om daar straks ook deel vanuit te maken, alsof ik dan bij ‘dat kliekje’ hoor. Natuurlijk onzin, aangezien zij het al jaren doen en velen van hen pro-gamers zijn, maar toch… Een mens mag dromen. Met PlayStation 4 kunnen we streamen, gameplay video’s maken, foto’s uploaden en zo op een hele snelle manier onze ervaringen delen. De remote play naar de PS Vita is lichtelijk fenomenaal te noemen en het geile design is een ferme masturbatie-sessie waard. Aan exclusieve games ontbreekt het nog wat, maar we mogen ons straks gaan verheugen op de nieuwe Uncharted. En dat maakt alles goed.
Grand Theft Auto V
Deze top 3 zou onwaardig zijn als GTA V er niet in zou staan. Deze game mag toch wel bestempeld worden als de heilige graal van de vorige consoles. Ik heb de game als download binnengehaald en daar zou sprake zijn van omgevingen die niet op tijd geladen werden en andere bugs. Echter heb ik daar niks van meegekregen, het draait als een zonnetje. Het enige probleem was de slechte toegankelijkheid tot GTA Online. Toegang was er wel, maar er werd niks opgeslagen. En Trevor. Awesome Trevor. De man die schelden weer tof maakt. De held met grootsheidswaanzin die volledig terecht is. Trevor, ik zou je in je ballen schoppen als ik je zag en ik weet dat je het nog lekker zou vinden ook. Ik hou van je, jij geweldige maniak.
Bioshock: Infinite
Als laatste topper ga ik Bioshock Infinite eer aandoen. Een met Whatsapp geposte foto naar de redactieleden van GameParty waar ik het hoesje van de game een tongzoen geef, moet genoeg zeggen. En toen had ik de game nog niet eens gespeeld. Het is voor mij een van de meest gehypte games van het afgelopen jaar. Ik keek er enorm naar uit en heb ‘m dan ook in één stuk uitgespeeld. De gameplay voelde fantastisch, de karakters werden goed uitgelicht, de omgeving was geweldig en het verhaal was vanwege het vage eind bijzonder moeilijk te volgen, maar alsnog subliem. Het einde van de game heb ik na moeten lezen en het werd mij toen wel aardig duidelijk. Bioshock Infinite heeft mij afgelopen jaar de perfecte balans gegeven van gameplay en verhaallijn. En dat lijkt vaak erg lastig voor ontwikkelaars. 2K en Irrational Games doen het echter tot in de perfectie.
Ik ga een beetje uit de bocht door een vierde topper aan te kaarten, namelijk Payday 2. Ik zal er niet te veel woorden aan vuil maken, maar dit is dé game om met vrienden te doen. Keiharde criminelen die overvallen moeten plannen en uitvoeren. Het is de film HEAT in real life. Fan-tas-tisch.
Flop 3 2013
Aliens: Colonial Marines
En daar wil ik het graag bij laten.
Opnieuw blijven uitgeven van oude games en slappe aftreksels
Als tweede flop van deze lijst wil ik niet een game noemen, maar een gedachtenpatroon. Of meer het gebrek daaraan. Ik snap namelijk werkelijk niet waarom Nintendo alle oude NES games van honderd jaar geleden opnieuw uitbrengt op de 3DS. Het is zinloos, nutteloos en doelloos. Het is een openlijke smeekbede om ze financieel uit het slop te trekken. Oude games één op één poorten naar de 3DS voor het snelle gewin. Ik vind het maar een trieste vertoning. Oké, ik chargeer een beetje. Het is soms wel tof om oude klassiekers te spelen zoals Donkey Kong, Super Mario en Shantae. En Nintendo zit niet in een financiële crisis. Ik geef alleen even aan dat het mij behoorlijk stoort. Ga innoveren, maak mooie nieuwe IP’s en ga aan de slag, damnit! En what the hell moeten we nou met een 2DS?! Nintendo, je was toch een teleurstelling dit jaar.
http://www.youtube.com/watch?v=FLS906ylQDk
Ik heb gezegd dat ik alleen games zou vermelden die ik zelf gespeeld heb. Aliens: Colonial Marines hoort daar gelukkig niet bij. Welke game daar wel bij hoort is Iron Sky: Invasion. Dit slappe aftreksel van de film heb ik samen met een dikke drol in een papieren tas gestopt en in de fik gestoken. Wat een ongelooflijk slechte en vooral saaie game is dit. Ik eet nog liever mijn eigen oorsmeer op. Zelfs Aliens: Colonial Marines is nog beter… Nee, dat is gelogen, maar hij was wel bar slecht. Misschien was ik extra teleurgesteld omdat ik wel weer eens zin had in een goede spaceshooter. Ik kwam keihard bedrogen uit. De beste spaceshooter die ik tot op heden heb gespeeld is nog steeds Starwing op de SNES.
De launch van de PlayStation 4
Mijn laatste teleurstelling is de falende service van Sony met betrekking tot de levering van de PlayStation 4. Ik hou van Sony en van PlayStation, maar dit is toch op z’n lichtst amateuristisch en een logistiek drama te noemen. Vanwege de dure maand december heb ik besloten de PS4 eind van deze maand te halen, dus ik heb er (nog) niet direct last van, maar het is desondanks een dikke flater en dat is nog een understatement. Als je per PS4 ongeveer 80 dollar winst maakt, kun je toch wel even een gigantische voorraad laten overkomen. Het doet mij ergens pijn om zo hard te zijn want het is Sony wel gelukt om dit jaar nog hun console op de Nederlandse markt te brengen, waarvoor dank. Maar kom op zeg. U blameert zichzelf, Sony. In andere tijden had ik met plezier uw aan de schandpaal vastgezette frêle gelaat besmeurd met rotte eieren en tomaten. Ik zal het nu moeten doen met dit relaas.
Hoopt in 2014 op…
Fuck wereldvrede, ik hoop op nieuwe IP’s. De Xbox One die eerder uitkomt. Meer gezamenlijk gespeelde online games. Een fantastische en vernieuwende Call of Duty uit de handen van Treyarch. Een onvergetelijke 35e verjaardag. Ik hoop dat mijn vrienden eindelijk de kinderen krijgen die ze al zo lang willen. En dat mijn kinderen hun eerste games gaan spelen op de PS3 en/of Wii. Ik hoop op geluk, gezondheid, salarisverhoging, meer seks en niet geheel ongerelateerd: een six-pack. Nog even geen grijze haren. Veel gelach en plezier zowel IRL als online. Ik hoop op sneeuw en een Elfstedentocht. Ik hoop dat Sven Kramer de nu al verdiende Olympisch kampioen wordt op de tien kilometer. Ik hoop dat de nieuwe PlayStation-controller een beetje heel blijft. En een PSN en XBL die naar behoren werken. Weinig tot geen lag. Goedkopere glasvezel internetprijzen. En ik hoop, nee, wíl The Division. Titanfall. Uncharted. Watchdogs. En nog meer next-gen games die de kracht hebben mij weer te verbazen zoals vroeger. Ik mis het gevoel om overweldigd te worden door games. Er is teveel van hetzelfde. Ik hoop dus eigenlijk op een doorbraak. Een volgende stap in de evolutie van gaming. Bijvoorbeeld een succesvolle fusie van Google Glass, Oculus Rift, de nieuwste nano-technologie en onze next-gen consoles. Gerealiseerd door het bijeensteken van de koppen van Apple, Microsoft, Sony, Google, YouTube, J.J. Abrams, Trey Parker en Matt Stone. Ik vind het nu al een goed plan.
Is in 2013 helemaal klaar met…
Aliens: Colonial Marines, had ik dat al gezegd? En mensen die zeuren over Call of Duty, maar het toch elke avond spelen. En een K.E.M. Strike die ik maar niet lijk te halen (oh wacht, nu zeur ook ik over COD…). En ik ben klaar met mensen die koffie voor mij halen, maar de suiker vergeten. En de steeds meer uitgezonden reclames op tv. Zwarte sokken in de witte was. Kattenpis op de deurmat. Ik ben klaar met uitgestelde games. Klaar met keiharde Justin Bieber muziek die men door hun headset afspeelt terwijl ze online gamen. In-game microtransacties die de spuitgaten uitlopen. Mensen die afspraken niet nakomen. En ik ben klaar met mezelf. Ik ben soms nogal naïef. En ik denk te veel na. Te veel voor andere mensen. Ik moet meer mijn ding gaan doen. Doen wat ik wil en niet wat ik denk dat anderen willen. Oh, en misschien nog wel het ergste: het bel-mij-niet-register, dat je toch gebeld wordt ook al heb je dat fucking ding al honderd keer ingevuld, arghhhhh!
Er rest mij niets anders dan jullie een heerlijk Kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar te wensen! Stay Frosty! Game on!
