Kent iedereen de vampierenjager Van Helsing? Zijn zoon had vorig jaar nog een hoofdrol in een game en daarna had zijn zoon de hoofdrol in de complete versie van die game. Zelf vond ik het erg leuk om te spelen en dat kan je hier lezen. Nu, vrij snel na het eerste deel, wordt het tweede deel alweer gemaakt. Ik mocht even proeven van de game doormiddel van de bbèta en wat ik daarvan vind, lees je dan weer gewoon hier.
Chaos. Overal zie ik chaos. Duistere wezens rennen om mij heen en ik zie dat velen van mijn medestrijders sterven. Ik ruik bloed en ik proef een metaalsmaak. Het geweer in mijn handen is zwaar en de strijdlust ebt uit me weg. Ik voel dat mijn grip op mijn wapen verslapt en merk dat ik door mijn knieën zak. Uit het niets komt er een spook op mij af. Ik sta klaar om de dood in ontvangst te nemen. Ik krijg een klap in m’n gezicht, wordt beledigd door hetzelfde spook en daarna zegt ze dat ik eens flink wat monsters moet terugsturen naar waar ze vandaan komen. Ik herken het weer. Het spook is Katarina, mijn huisspook. Wat ik mij opeens ook besef is dat ik het geweldig vindt om monsters in mootjes te hakken en dat dit eigenlijk helemaal geen serieuze game is, maar een game met leuke one-liners en keiharde actie.
Meteen ren ik op de monsters af, knal ik er een aantal kapot, gooi ik een turret in het veld om ze uit te roeien in grote getalen en ga ik weer vrolijk verder met bloedvergieten. Sterf! Sterf! Sterf! Ik ben ondertussen al de tel kwijt van de monsters die ik heb afgemaakt, maar alsnog komen er meer. Uit het niets ben ik omsingeld en ga ik door misschien wel twintig foeilelijke monsters in stukken gescheurd worden. Dat was ik nog vergeten. Hoe moeilijk de Van Helsing-games zijn. Het tempo ligt hoog en ik moet weer even leren hoe ik het beste in leven kan blijven. Gelukkig kom ik weer terecht in de strijd waar ik gebleven was en probeer ik deze keer wat tactischer de monsters uit te roeien. Direct gooi ik de turret uit zodat ik optimaal gebruik kan maken zijn hulp. Ik pak het allemaal net wat slimmer aan en laat me niet al te veel uitlokken om helemaal naar de monsters te rennen. Gelukkig is de AI heel agressief en komen ze allemaal direct op mij af. Ik kom verder en al snel heb ik de bèta tot een einde gebracht. Het was een korte bèta. Een klein voorproefje van hoe de game gaat worden.
Het lijkt erop dat het verhaal van Van Helsing 2 het verhaal oppikt waar The Incredible Adventures of Van Helsing eindigde. Als zoon van Abraham gaan we weer als een bad-ass te keer om kwaadaardige kont te schoppen en de mensen van Borgovia te redden van het kwaad. Dit doen we natuurlijk weer samen met Katarina en we komen ook weer allerlei vreemde vogels tegen die ons van alles willen laten doen. Misschien komt het meestal neer op ‘haal dit’ en ‘breng dat om’, maar door het hoge tempo van Van Helsing zijn ook deze quests leuk.
Fast-paced point & click, zo is de gameplay het beste te noemen. Mijn cursor vliegt alle kanten op in het heetst van de strijd en mijn ogen schieten over het hele beeldscherm. Ik klik een skill aan, waarna ik weer een aantal vijanden van me afsla om daarna weer een andere skill te activeren. Ondertussen zie ik weer een horde vijanden op mij afkomen en dan begint de chaos weer. Soms wordt die chaos zo erg dat er framerate drops komen, dit zou ik aan twee dingen kunnen wijten: of mijn PC trekt het niet, of het komt doordat de game nog niet zo stabiel is als dat deze moet zijn. Het kan in ieder geval wel eens vervelend zijn en soms ga je door de drops dood en dat is balen (maar misschien te voorkomen).
Van Helsing 2 lijkt geleerd te hebben van zijn voorganger, aangezien je meteen weer aan de slag kan met verschillende klassen. Er komt nog een uitgebreidere functie waarin je een soort hybride klasse kunt maken, maar in de bèta was dit nog niet het geval. In de gameplay zelf lijkt niet heel veel veranderd te zijn, het lijkt alleen te zijn uitgebreid. Van het verhaal heb ik helaas nog niet veel meegekregen, maar het lijkt erop dat we weer te maken gaan krijgen met een leuk avontuur met goede (en flauwe) humor. Tot zover durf ik alleen te zeggen dat het weer om een RPG gaat waarin weer veel loot te verzamelen is en hopelijk genoeg te doen in is. De gameplay is opnieuw geweldig en grafisch is het spel ook goed. Voordat ik meer ga zeggen, wil ik liever meer zien van de game om er een écht goed beeld van te krijgen.
