De moderne tijd zorgt ervoor dat we van de nodige gemakken zijn voorzien. Gemakken die ons helpen in het dagelijkse leven. Eén van de uitvindingen waar we ondertussen al helemaal aan gewend zijn is het navigatiesysteem. Je voert een adres in en het systeem brengt je (meestal) zonder omwegen direct bij je doel. Geen gepruts meer met een kaart, waardoor je de afslag voorbij rijdt of verdwaald in de stad. Zo’n navigatiesysteem bestond nog niet in de jaren 80, maar had in Metroid wel een uitkomst geweest.
Metroid is een platformgame zoals die veel voorkwam in de jaren 80 en 90. Je bestuurt het hoofdpersonage Samus en manoeuvreert haar van platform naar platform. Ondertussen schiet je aliëns uit de lucht en ben je op zoek naar upgrades die Samus nieuwe vaardigheden geven. Deze heb je nodig om verder te komen in de game. Zo vind je in het begin van de game meteen de vaardigheid om te veranderen in een bal, zodat je door de lage gangetjes kan manoeuvreren. De besturing is verder ook prima in orde. Bij andere oude platformgames heb ik nog weleens het gevoel dat mijn personage door het level glijdt, maar hier had ik constant het gevoel de volledige controle over Samus te hebben en altijd precies te weten waar een sprong zou gaan eindigen.
De oldskool vibe druipt er vanaf bij Metroid en de sfeer voelt goed. Dit komt ook doordat de graphics naar de huidige maatstaven nog steeds in orde zijn. Samus steekt lekker fel af tegen de achtergrond en haar bewegingen zien er nog redelijk soepel uit. Natuurlijk is het geen ‘motioncapture’ kwaliteit, maar het mag er best wezen. Ook de aliëns zijn goed vormgegeven met de nodige variatie. Zo zijn er aliëns die over de muur kruipen, maar zijn er ook vliegende wezens die een willekeurig pad lijken te volgen. Deze verschillende tegenstanders zorgen voor een goede moeilijkheidsgraad in de platform-gameplay. Vooral bij de vliegende aliëns moet je goed opletten wat hun volgende move wordt. Komen ze laag overvliegen, dan kan je proberen om er overheen te springen. Gaan ze echter wat hoger vliegen, dan kan je misschien beter bukken of proberen ze uit de lucht te schieten. Dit wordt echter nooit frustrerend, waardoor het leuk blijft om te proberen.
Wat wel frustraties oproept is het gebrek aan een verhaallijn, waardoor een duidelijk doel ontbreekt in Metroid. Na het opstarten van de game druk je op ‘start’ en word je meteen in het spel gestort. Geen introductie en geen uitleg. “Zoek het zelf maar uit”, zullen de ontwikkelaars gedacht hebben? Nu hoeft dit op zichzelf geen groot probleem te zijn. Doordat je maar een beperkt aantal knoppen gebruikt is er weinig uit te leggen en een goede platform-game heeft niet altijd een verhaal nodig. “Wat doe ik hier?”, “Waarom schiet ik op die aliëns?” en vooral “Waar moet ik naartoe?”. Deze vragen schoten regelmatig door mijn hoofd tijdens het spelen. Ik had het gevoel dat mijn enige doel was om de juiste deuren te vinden, om zo verder het spel ingeleid te worden. De game is dan het doel op zichzelf, maar dat werkt niet echt bevredigend.
Daarbij kent Metroid een open levelstructuur waarbij je meerdere kanten op kan. Als je net begint nodigt deze open structuur uit om de spelwereld te gaan ontdekken, maar nadat je voor de derde keer tegen een gesloten deur aanloopt wordt dit wel frustrerend. Daarbij lijken veel levels ook nog dermate op elkaar, dat de kans groot is het overzicht kwijt te raken en te verdwalen. Gelukkig kent de Virtual Console van de WiiU de optie om tussentijds op te slaan, waardoor dit enigszins op te vangen is. Dat zou echter niet mogen. Een navigatiesysteem dat je de juiste weg wijst had de game waarschijnlijk te makkelijk gemaakt, maar er had op zijn minst een overzichtskaart van de levels in moeten zitten. Nu word je helemaal losgelaten en heb je geen idee welke kant je op moet. Dat werkt erg frustrerend en gaat ten koste van het spelplezier. De kans is dan ook groot dat je de game na de zoveelste dwaling aan de kant schuift om met een andere titel aan de slag te gaan.
Zijn games tegenwoordig te makkelijk of is Metroid een hele moeilijke game? Ik kies voor de laatste optie en voeg daar nog het woord ‘frustrerend’ aan toe. Hoe sfeervol Metroid er ook uitziet, het gebrek aan verhaal en overzicht zorgen ervoor dat het simpelweg niet leuk is om te spelen. Ben je een echte doorzetter en avonturier dan wacht je waarschijnlijk een mooi avontuur, maar ik wacht liever op een nieuwe Metroid-game voor de WiiU die me wel een duidelijk doel geeft.
[review pros=”+ Erg moeilijk
+ Enorm sfeervol” cons=”- Erg moeilijk
– Frustrerend op momenten” score=50]
