Alleen, in het donker. Niemand die je helpen kan. Geen ziel die je ondersteuning kan geven. Het komt aan op je eigen kracht, je eigen brein, je eigen snelheid. In de verte hoor je een geluid. Het geluid van dat wat jouw leven kan beëindigen. Een confrontatie overleef je niet. Je zet het op een rennen…
Als jonge jongen was Alien, de film van Ridley Scott uit 1979, de eerste film die ik zag waarbij ik me tijdens het kijken ongemakkelijk voelde. Ik kende het concept horrorfilm nog niet, ik was hoogstens een jaar of zeven. Toch bleef ik geboeid naar de tv staren. Het avontuur van Ripley, haar crew en natuurlijk die Xenomorph wist me te pakken. Dat de film een legendarische klassieker was, wist ik uiteraard nog niet. Nu, eenentwintig jaar later, heeft de film nog niets van deze status in hoeven leveren. De Alien-franchise is sterk, zelfs na enkele slechtere films en een dijk aan verschrikkelijke games (Colonial Marines). De serie blijft overleven. Alien: Isolation zal hier alleen maar bij gaan helpen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Meteen bij het opstarten van het spel weet je het: ontwikkelaar The Creative Assembly snapt de franchise. Alien draait niet om het zoveel mogelijk neerschieten van de duistere Xenomorph’s, Alien draait om het overleven terwijl alle feiten tegen je zijn. De sfeer die de ontwikkelaar vanaf de eerste seconde neer weet te zetten is dan ook subliem te noemen. Je waant je in de film. Lopend door een eenzaam ruimtestation waar stoom de lucht vult, zie je hoe lampen aan en uit springen en krijg je het gevoel dat je geen seconde veilig bent. Psychologische, claustrofobische horror ligt op je te wachten. Want dat is wat Alien wél is. Het station ziet eruit zoals je het verwacht: oude computerschermen met twee kleuren, telefoons aan snoeren en kaarten om deuren open te krijgen. Het is de science fiction uit de jaren zeventig, inclusief de typerende geluiden en muziek. Hulde.De game stapt echter snel af van dat wat je weet van de films om een eigen verhaal te vertellen. Als Amanda Ripley (juist, de dochter van) ga je op zoek wat er nu precies gebeurd is op de Nostromo, het schip waar je moeder elf jaar geleden vermist is geraakt. Al snel brengt dit Amanda naar de Sevastapol. Daar liggen hints die je misschien op weg kunnen helpen. Maar je voelt het al aankomen: er gaat van alles mis en al snel is het aan Amanda om de strijd te leveren tegen het grootste gevaar in het universum in een omgeving die ze niet kent. Het is de perfecte setting voor een spannend potje verstoppertje spelen. Vergeet de vuurgevechten uit Colonial Marines (nee, vergeet Colonial Marines gewoon helemaal), het draait hier om het sluipen en verborgen blijven voor de Alien, de Xenomorph. Jawel, je leest het goed. De Alien. Er is maar één Xenomorph in de game aanwezig. Jij staat machteloos tegenover het gedrocht, een manier om het te verslaan heb je niet. Het is aan jou om het wezen te ontlopen om in leven te blijven. Amanda is echter niet alleen op het schip, overlevenden aldaar proberen wat ze kunnen om in leven te blijven. En hierdoor zullen ze zich niet altijd vriendelijk tegen je opstellen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
‘Net als in de film’ heb je de beschikking over de motion tracker, het apparaat in je hand dat bewegingen om je heen kan detecteren. De piepjes die het apparaat maakt gaan op je inwerken, zeker wanneer er ineens met hoge snelheid iets op je af gaat komen. De muziek neemt een ongemakkelijke toon aan, je weet dat dit het moment is waarop je weg moet wezen. Waar is het wezen? In de muren? Wanneer je verscholen zit en vlak voor je neus de Xenomorph uit het dak ziet komen, klopt je hart in je keel. Ik speelde de game op een Xbox One waarbij ik de mogelijkheid had om mijn Kinect te activeren tijdens het spel. Functie? Mijn geluiden worden daadwerkelijk in de game doorgevoerd. Als ik schrik en een gil slaak, hoort de Alien me. Het maakt de game nog spannender. Ook kan de beweging van mijn hoofd doorgevoerd worden in het spel. Handig wanneer ik bij deuren even om het hoekje wil kijken. Het voelt natuurlijk aan en totaal niet geforceerd. Natuurlijk zijn deze extra’s uit te zetten. Op de PlayStation 4 is eenzelfde optie aanwezig.
Omdat de Alien grotendeels niet gescript is door de ontwikkelaarmaar een zeer sterke intelligentie mee heeft gekregen, weet je nooit hoe ze gaat reageren. Hierdoor is de dreiging constant. Het beest leert van je. Wanneer je steeds op dezelfde manier probeert te ontsnappen, zal de Xenomorph je door krijgen en er de volgende keer een stokje voor steken. Iets wat uitloopt in een gruwelijke dood. Toch zijn er ook mindere momenten waarop de intelligentie het spel een beetje in de weg zit. Wanneer de Alien bijvoorbeeld steeds in een bepaald gebied blijft patrouilleren en jij amper de mogelijkheid krijgt om ook maar een centimeter vooruit te komen. Opnieuw verstoppen achter die luchtpijp, opnieuw een kluisje in. Het brengt een claustrofobisch idee met zich mee, iets wat compleet past bij de game, maar af en toe kan het een beetje vervelend worden. Doordat de intelligentie niet geprogrammeerd is, kan het goed zijn dat jij dit soort momenten totaal niet mee gaat maken. Vergeet niet dat je geen mogelijkheid hebt om het wezen te verslaan. Natuurlijk zijn er wat wapens aanwezig in de game, maar deze gebruik je vooral op de andere tegenstanders. Denk aan Androids die behoorlijk wat kogels nodig hebben om tegen de vlakte te gaan. Kogels zijn echter bijzonder schaars en bij het afvuren maken ze natuurlijk behoorlijk wat geluid. En dat geluid kan die Xenomorph weer naar je toe trekken. Elke actie die je onderneemt moet daarom doordacht zijn. Als een Rambo op je tegenstanders in schieten is geen optie. Tenminste, niet wanneer je daadwerkelijk het einde van het spel wilt halen. Gelukkig heeft Amanda de mogelijkheid om spullen te verzamelen om zo extra’s te maken. Gadgets en explosieven, om maar iets te noemen. De noise maker is als voorbeeld een zeer handig apparaatje. Het trekt de Alien aan. Handig wanneer je het ergens neergooit zodat je via een andere weg kunt ontkomen. Leuker om in een groep tegenstanders te planten om de Alien daarna zijn ding te zien doen. Heb je alleen wel weer het probleem dat je zelf ook aan de Alien moet zien te ontkomen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
De game kent geen multiplayer. De ontwikkelaar heeft ervoor gekozen om al haar tijd in de singleplayer te stoppen. Het is dan ook een erg lange game geworden. Je speelt Alien niet uit in twaalf uur. Wanneer je de moeilijkheidsgraad omhoog zet kan de game zelfs behoorlijk wat langer duren. Alien: Isolation is geen makkelijke game. Zelfs niet wanneer je ‘em op easy zet. Maar het is niet erg om langer door de game te dwalen. Grafisch is het spel enorm indrukwekkend en het geluid hoor je nog in je nachtmerries. Af en toe duiken er wat schoonheidsfoutjes op. Zo verdween op een gegeven moment de vloer onder mijn voeten. Enorm jammer, het haalt je meteen uit het spel. Maar gelukkig zijn het foutjes die met een patch opgelost kunnen worden. Alien: Isolation is een heerlijke game die jou als speler stress gaat geven, je gaat slopen en je een enorm goed gevoel gaat geven wanneer je weer een level hebt behaald.Alien: Isolation laat zien dat het goed mogelijk is om een sterke game in deze franchise te creëren. De sfeer van de eerste film is perfect overgezet en de onvoorspelbaarheid van de Xenomorph weet de game lang spannend te houden. Hoewel af en toe de frustratie even op komt steken, doen de goede momenten je dit snel weer vergeten. Maak je klaar voor de meest epische pot verstoppertje. Wanneer je wint mag je blijven leven.
[review pros=”+ Sfeer is perfect
+ Subliem gebruik van beeld en geluid
+ Niet-geprogrammeerde Alien maakt het spannend” cons=”- Schoonheidsfoutjes
– Minder interessant wanneer je de films niet kent?
– Niet-geprogrammeerde Alien maakt het frustrerend” score=86]
