Persona Q: Shadow of the Labyrinth is een strategische RPG spin-off van de Persona-reeks. Nu ben ik niet zo strategisch aangelegd maar wel groot fan van alles wat maar een beetje op een RPG lijkt dus ik was heel benieuwd naar deze 3DS game. Bij dezen kan ik mededelen: ik was aangenaam verrast!
Persona Q begint met de keuze of je wilt spelen met de personages uit Persona 3 of 4. Wanneer je voor één van de twee kiest neemt de game een andere wending dan bij de andere keuze. Mensen welke maar één van deze twee games hebben gespeeld kunnen dus de keuze maken om met oude bekenden de game te doorlopen of om voor de onbekende personages te gaan. Tijdens dit moment kun je ook kiezen op welke moeilijkheidsgraad je de game gaat spelen. De prettige toevoeging is hierbij de ‘Safety’-graad. Hiermee kun je namelijk het hele spel doorlopen zonder echt dood te gaan. Voor de gamers onder ons die gewoon van het verhaal willen genieten en er niet teveel poespas omheen willen hebben is dit een leuke uitvinding.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Wanneer je deze keuze hebt gemaakt begint het daadwerkelijke verhaal in Persona-stijl, met een grote dosis aan tekst. De personages gebruik je dan ook niet maar je klikt jezelf door hun gesprekken heen. Hoewel het vooral in het begin grote stukken tekst zijn, moet je daar even doorheen bijten. Het verhaal is namelijk best leuk uitgewerkt en de moeite waard om een keer te volgen. De vriendengroep waarmee je speelt bevindt zich op school, waar ineens een mysterieuze klokkentoren te vinden is welke er nog nooit heeft gestaan. Yasogami High is waar het grootste deel van de game zich bevindt wanneer het gaat om gesprekken voeren tussen de personages, je wapens en items kopen en waar je even bij kunt komen wanneer het einde van je leven in zicht is.
Daarnaast is de Cosplay Club niet wat het geweest is, wanneer je er binnen stapt sta je namelijk ineens in een labyrint. Natuurlijk wil iedereen graag weten wat er precies gaande is en je komt hier achter door je een weg te banen door het labyrint. Het labyrint is waar je het meeste doet en waar je strategische ‘Master Mind’ van pas komt. Terwijl je over de ‘Alice in Wonderland’ geïnspireerde paden loopt kom je namelijk vijanden tegen welke je moet verslaan met een groep van vijf personen. Zelf stel je een team samen waarbij je de keuze maakt wie je vanaf welke rij laat aanvallen, long range of close range fighters, welke skills en welke Persona’s je gebruikt. Niet alleen dat, er komt ook nog een aardig staaltje denkwerk bij kijken wanneer het gaat om je Persona’s.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
De Persona’s zijn er in erg veel verschillende soorten met ieder unieke eigen krachten. Van bepaalde sterke aanvallen tot genezing tot verdediging. Naarmate het spel vordert krijg je meer opties en kan je zelfs Persona’s combineren waarbij je ook skills combineert. Het keuzes maken vraagt toch nog het een en ander van je planning voor het opstellen van je team. Desondanks lijkt het met name lastig te zijn om je team in leven te houden dus Persona’s die je als skill laten genezen zijn wel prettig, maar helaas ook schaars. De Persona’s an sich zijn dan ook een behoorlijk gepuzzel en je hebt maar een beperkt aantal van ze dus je moet hierbij erg veel keuzes maken.
Hoe verder je in het labyrint komt hoe moeilijker het natuurlijk wordt, ook de puzzels welke erin verwerkt zijn. Op verschillende plaatsen zijn F.O.E.’s (Field on Enemy) en deze willen je personages liever uit de weg gaan dan tegen ze vechten. Deze F.O.E.’s ga je uit de weg door een bepaalde weg te volgen en hier komen steeds meer strategische moves aan te pas. Overigens kun je gewoon tegen ze vechten, helaas zijn ze wel een stuk sterker dan de gemiddelde vijand.
Het hele vechtsysteem en de manieren waarop je jezelf door het labyrint moet bevinden zijn erg interessant uitgewerkt voor de tactische spelers onder ons. Door je Persona’s te gebruiken, te combineren en je aanvallen, personages en de goede paden te kiezen behaal je wel of niet het einde van het labyrint.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Al met al is Persona Q dus al behoorlijk ingewikkeld an sich, de moeilijkheidsgraad is behoorlijk hoog en wanneer je op Safety speelt heb je het al behoorlijk lastig om je level omhoog te krijgen, om voldoende geld te behalen om jezelf in leven te houden wanneer je de skills nog niet hebt of om veilig terug naar de velvet room te komen. Het is dan zeker een spel te noemen waarbij je veel moet blijven herhalen en vechten om sterk genoeg te zijn om verder te komen in het spel.
Zoals je nu vast al hebt begrepen is Persona Q een leuke strategische game voor een handheld. Hoewel je de game gerust aan één ruk door kunt spelen, zo verslavend is het wel, vind ik juist de charme dat je hem mee kunt nemen waar je ook naartoe gaat. De game leent zich er namelijk best voor om steeds een stukje te spelen en hem dan weg te leggen…, als je dan maar niet vergeet waar het verhaal over ging.
[review pros=”+ Je kunt er veel uren aan besteden
+ Safety toevoeging voor diegene die lekker willen genieten van het verhaal” cons=”- Je moet door aardig wat tekst heen
– Je bent veel tijd kwijt met levelen ” score=80]
