Toen ik de opdracht kreeg om Kokuga van een review te voorzien, was ik aan het begin wel wat sceptisch. Een shoot ‘em up/twin-stick shooter en dat op de Nintendo 3DS, dat kan toch bijna niet goed gaan? Maar toen ik een beetje verder ging zoeken op het grote internet, kwam ik de naam van Hiroshi Iushi tegen. Voor velen van jullie zal zijn naam niks zeggen. Net als de titels van zijn beste games: Radiant Silvergun, Ikaruga en Gradius V. Maar fans van het genre weten; dit zijn de betere shoot ‘em ups van de afgelopen jaren. Weet Iushi van Kokuga nog zo’n meesterwerk te maken, of heeft hij nu te veel hooi op zijn vork genomen?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, de besturing werkt niet ideaal op de Nintendo 3DS. Helaas ondersteund Kokuga de add-on (die een tweede analoge stick op je Nintendo 3DS toevoegt) niet . Een gemiste kans, want dit had heerlijk weggespeeld. Het alternatief is dat je je schip bestuurt met de analoge stick, en dat je het geweer bovenop jouw schip met de schoudertoetsen (L en R) draait. Schieten doe je dan met de B-knop. Het is zeker even wennen, maar heb je het eenmaal onder de knie, dan lijkt het in eerste instantie wel redelijk te gaan. Tot dat je bij de wat moeilijkere levels in het spel komt: dan blijkt helaas dat de besturing niet heel handig is als je snel wilt reageren. Je kunt wel wat aanpassingen doen, maar ik heb persoonlijk geen betere besturingsmogelijkheid gevonden.
Tel daar ook nog eens bij op dat de game behoorlijk moeilijk is. Ik zal niet flauw doen, die moeilijkheidsgraad kun je zeker niet alleen afschuiven op de wat gebrekkige besturing. Je hebt wel degelijk behoorlijke skills nodig om ver te komen in Kokuga. Ik kan je verzekeren, speel de game, en je gaat vaak het loodje leggen. Zowel in de game als mentaal, want ik heb meerdere keren de neiging gehad om mijn 3DS het raam uit te gooien. Helemaal geen goed idee natuurlijk, aangezien ik steeds de neiging had om mijn Nintendo 3DS puur uit frustratie uit te zetten, om hem twee minuten later weer aan te zetten, omdat ik het toch niet kon laten om het toch nog één keertje te proberen. Waarna ik weer doodging en het toch maar weer opnieuw en opnieuw probeerde. Uiteindelijk geldt de algemene videogame-wet dan weer: voltooi je dan eindelijk dat frustrerende level, dan is de voldoening zeker heel erg groot.
Maar wat maakt Kokuga nu zo moeilijk? Vooral omdat je vaak (lees: altijd) in ondertal bent, zowel qua unit als kogels. Jij kunt namelijk steeds maar één kogel tegelijk afschieten. Behalve dan als je een speciale kaart inzet. In elk level kun je steeds 16 keer zo’n speciale kaart inzetten. Dat soort kaarten geven je vaardigheden als een ‘triple shot’, ‘rapid fire’ of ‘stealth’. Maar toch, je kunt maar 16 van deze kaarten inzetten per level, dus de meeste tijd zul je het moeten doen met je ‘gammele’ geweer waarmee je steeds maar één schot kan lossen. Bereid je dus voor op een flinke vijandelijke kogelregen.
Er zijn in totaal 15 verschillende levels, die allemaal vanaf het begin vrij te spelen zijn. Deze 15 levels zien er allemaal even strak uit. Maar dit komt ook omdat de levels verdomd veel op elkaar lijken. Natuurlijk, de lay-out en de plek waar de vijanden zijn, zijn in elk level anders. Maar dat doet niets af aan het feit dat de game steeds dezelfde grafische stijl er op nahoudt, waardoor alle levels er hetzelfde uitzien: een geblokt veld met gekleurde muren. De kleur van de muur is afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die je hebt ingesteld. Ondanks de weinige variatie is het toch steeds een lust voor het oog. Dit komt zeker door het design van de vijanden, die regelrecht uit een sci-fi topper lijken te zijn gehaald. Tel daarbij op dat de soundtrack erg goed is, en je kunt spreken van een audiovisuele topper!
Kokuga is zeker niet voor iedereen. Maar laat je in eerste instantie niet afschrikken door de beperkingen van de Nintendo 3DS. Het is erg jammer dat de game niet werkt met de tweede stick van de Nintendo 3DS. Je kunt de besturing zelf aanpassen, maar echt ideaal wordt het eigenlijk nooit. De game is al behoorlijk lastig, maar wordt door de besturing nog nét iets lastiger. Toch vind ik de frustratie nooit de boventoon voeren, als ik mijn 3DS had weg gelegd, wist ik hem vaak toch weer snel op te pakken om nog een potje te spelen. De levels zijn misschien eentonig, daarentegen is de grafische stijl wel een schot in de roos. Wil je weer eens wat anders spelen en ben je niet vies van een uitdaging? Dan is Kokuga zeker iets voor jou!
[review pros=”+ Een flinke uitdaging
+ Strakke grafische stijl
+ Kaartensysteem is een originele toevoeging” cons=”- Besturing is zeker niet ideaal
– Levels zijn vrij eentonig” score=77]
