”Nee tante Lisa, dat moet je zo doen… Kijk, zo!” nog geen seconde later heeft mijn neefje mijn DS in handen. Een aantal knoppen worden behendig ingedrukt door een zes jarige en binnen een paar minuten is hij weer een level doorgevlogen. Het moment dat de puntentelling begint te razen op het scherm kijkt hij mij met een gezicht aan wat boekdelen spreekt. Eigenlijk wil hij gewoon zeggen; jeetje tante Lisa, wat ben jij een sukkel dat het je niet binnen een paar minuten is gelukt. Tja, ik snap ook echt helemaal niks van Pokémon en ik begrijp kennelijk ook al niet hoe Kirby, Minecraft, Mario en Skylanders werkt. Dat was het dan, afgeschreven door de Next-Gen Gamer…
Ergens vind ik het wel tof hoor, begrijp me niet verkeerd. Mijn neefjes van bijna zeven en negen hebben bijna net zoveel consoles staan als ik en ben je mijn neefje kwijt dan zit hij waarschijnlijk op de wc naar het scherm van zijn DS te staren. Best geinig van die jongens wie de kamer rond rennen als Indiana Jones en je verbeteren dat het ‘Star Wash’ is en niet ‘Star Wars’. Ze hebben iedere game in de Lego reeks gespeeld en kunnen de deuntjes van verschillende films en games. Toch moest ik twee keer met mijn ogen knipperen terwijl de jongste door een level van Skylanders racete alsof hij dit dagelijks deed (en dat deed hij toen der tijd waarschijnlijk ook). Op een gegeven moment betrapte ik mijzelf er zelfs op dat ik zijn hele verhaal over Trap Team, Swat Force, Rip Tide, Aarde, Vuur en weet ik het allemaal meer echt niet meer begreep. Een zielig moment twijfelde ik zelfs of ik oud aan het worden was en de wereld van games te ‘high tech’ voor mij was geworden.
Nu valt dat nog allemaal wel mee. Mijn controller houd ik nog steeds vast zoals het hoort en uiteindelijk haal ik datzelfde level ook wel (misschien vijf minuten later), maar het zet me wel aan het denken. Niet eens zozeer over het feit dat er vast en zeker een tijd komt dat zelfs ik niet meer begrijp wat het laatste ‘high tech’-gadget doet maar meer het feit dat een zeven jarig kind mij precies kan vertellen hoe een game werkt waar ik nog in moet uitzoeken hoe alles werkt. Zeven, het lijkt net alsof hij twee dagen uit de luiers is, maar weet mij wel te vertellen dat hij de beste vriend van Indy (Indiana Jones) is. Wat dat betreft lijkt het er, bij mijn neefje bijvoorbeeld, soms op alsof er niets anders op de planeet bestaat behalve de televisie en een console. Is dat niet een beetje te jong? Met zeven jaar niks anders willen dan de hele dag achter de computer zitten?
Wanneer het gaat om de ontwikkeling van kinderen zou je niet vroeg genoeg kunnen beginnen met gamen. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat gamen goed is voor kinderen. Al de negatieve onderzoeken over hoe verslavend gamen zou zijn kunnen zo de deur uit. Uit onderzoek van Isabela Granic is namelijk gebleken dat zelfs schietspellen een positieve invloed hebben op de ontwikkeling van kinderen. Oké, nu hoeft niet iedere twaalfjarige ineens Grand Theft Auto te spelen, maar het ruimtelijk inzicht van kinderen wordt wel verbeterd. Strategische games zorgen ervoor dat je beter problemen kunt oplossen en hoe meer je speelt, hoe beter je leert omgaan met verlies. Daarnaast blijkt het ook aardig overtrokken te zijn dat kinderen in sociaal isolement raken wanneer ze gamen. De meeste kinderen gamen namelijk met één of meerdere vriendjes. Gelukkig worden de eenzijdige onderzoeken waarbij gamen verslavend en slecht zou zijn eindelijk eens tegengesproken. Eindelijk blijkt er uit onderzoek dat gamen helemaal zo slecht niet is, maar toch… De hele dag achter de computer als je vijf bent. Is dat de toekomst?
Waarschijnlijk worden de kinderen inderdaad steeds jonger wanneer ze voor het eerst in contact komen met een computer. Kinderen van een jaar of twee weten al hoe een smartphone werkt en kunnen al hele fotoreportages maken van hun eigen neusgaten. Je hebt voor kleine kinderen speciale speelgoedhoezen voor smartphones en er worden mini computers gemaakt van Nijntje en Hello Kitty. De speelgoed industrie speelt graag in op de interesses van de meest kleine kindjes. Voordat een kind kan lopen weet het al hoe hij met oma moet bellen zonder dat mama of papa hoeft te helpen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Zijn deze ontwikkelingen slecht? Nee, dat niet. Zal de ontwikkeling van kinderen slechter zijn? Nee, dat ook niet… maar wel anders denk ik? Vraag een kind van zes wat een knikker is, wat elastieken is, wat springtouwen is, waarvoor je een hoelahoep gebruikt. Ik zeg niet dat het verkeerd is dat onze next-gen gamers steeds jonger worden. Ik hoop dat mijn kleine het ook leuk zal vinden om op zondag ochtend ‘mee’ te gamen. Wanneer hij ‘te jong’ is, is dit met een controller die niet is aangesloten (kan ik ongestoord verder spelen). Wat ik mijzelf wel afvraag; zal iemand nog ‘in spin, de bocht gaat in’ op het plein roepen wanneer wij oud en grijs zijn? Of gebeurt ook dat op de Playstation 12 en Xbox Eleven?
Ik zal me vast voor gaan bereiden op de diepe teleurstellende zucht die ik ga horen wanneer ik over enkele jaren aan mijn zoon voor stel om te gaan vliegeren, om vervolgens binnen een niet al te lange tijd de Playstation maar aan te zetten.
