Need for Speed is inmiddels een franchise van vele gezichten. Meerdere subgenres binnen het race-genre werden aangedaan; van politie-achtervolgingen in Hot Pursuit tot streetracing in Underground tot simulatie in Shift. De eerstvolgende telg binnen de Need for Speed-familie staat gepland voor 5 november en gaat na de meest recente delen, waarin ‘simpele’ politieachtervolgingen centraal stonden, terug naar de oude Underground-vibe.
EA neemt voor haar doen ruim de tijd voor de ontwikkeling van deze nieuwe Need for Speed – die overigens ook daadwerkelijk ‘Need for Speed’ heet. Zonder verdere toevoeging dus. Eind 2013 verscheen Rivals, de meest recente game binnen de franchise, wat van 2014 het eerste jaar sinds 2001 maakte dat er geen Need for Speed-game verscheen. Die tijd kunnen ze bij EA goed gebruiken, want ze noemen hun nieuwe kindje een reboot van de serie. Een ‘Underground 3’ willen ze het ondanks de streetracing-vibe niet noemen, maar de game ‘bevat wel veel elementen die de Underground-games goed maakten’.
Hoewel die elementen niet letterlijk benoemd zijn, durven we wel te gokken dat de open wereld waarbinnen de game zich afspeelt er één van is. Die open wereld gaat schuil onder de naam Ventura Bay en behelst een fictieve stad aan de westkust van de Verenigde Staten. Tijdens onze demo hebben we alleen gereden in de downtown, maar de ontwikkelaar wist ons te melden dat we ook rond kunnen gaan crossen in een haven en in verschillende berggebieden.
Hoewel rondrijden op zich al best leuk kan zijn – zeker gezien het gegeven dat je allerlei andere spelers tegenkomt omdat je Need for Speed alleen kun spelen als je met internet verbonden bent – heb je in de singleplayer ook nog een daadwerkelijk doel: een Icon worden. Aan ieder van de vijf mogelijke Icons is een bekende coureur verbonden. Ken Block heeft bijvoorbeeld zijn naam verbonden aan het Style-Icon, waar Magnus Walker dat heeft gedaan met het Speed-Icon. Verder kun je nog kiezen uit de Crew-, Build- en Outlaw-Icons. Jouw keuze bepaalt de manier waarop je vooruitgang boekt in de game en ook het verhaal dat zich ontvouwt. Voorbeeldje: wanneer je jezelf wilt positioneren als Speed-Icon, boek je progressie door zo snel mogelijk te racen. Positioneer je jezelf als Outlaw-Icon, dan kom je verder in de game door uit de handen van de politie te blijven.
De keuze die je maakt is overigens niet keihard, de Icons kunnen elkaar ook overlappen. Je kunt natuurlijk een snelheidsfreak zijn (en dus in principe gaan voor de Speed-Icon), terwijl je het ook ontzettend vet vindt om je auto op alle mogelijke manieren uit te bouwen en dus ook deels Build-Icon te worden.
Met de zeer uitgebreide customization-mogelijkheden die Need for Speed gaat bieden, zal het sowieso erg aantrekkelijk gaan worden om aan de slag te gaan met het uiterlijk van je auto. In de Underground-games was het al mogelijk om je auto te voorzien van bijvoorbeeld andere velgen, een aangepaste motorkap, tweekleurige lak of een vette decal. Die mogelijkheden vallen echter in het niet met wat er in deze game mogelijk wordt. Aan het begin van onze demo kregen we vijf minuten de tijd om onze auto aan te passen, en waar dat op het eerste oog wel erg lang leek, hadden we eigenlijk tijd tekort. Letterlijk alles wat je kunt zien is tot in het allerkleinste detail aan te passen. Andere koplampen? Check. Nieuwe zijspiegels? Geen probleem. Ander audiosysteem? Kunnen we regelen. Net een iets grotere maat velg? Kan gewoon. Heel gaaf. Is het niet om je auto helemaal naar wens te maken, dan is het wel om er gewoon lekker mee te pielen.
Waar we minder van gecharmeerd waren, was de besturing. We kennen Need for Speed als een zeer toegankelijke franchise qua besturing – zelfs bij de meer simulatiegerichte Shift-delen, maar deze keer lijkt EA door te slaan. Inmiddels hebben we aardig wat racegames in ons gamende leven mogen spelen, maar een game met een dergelijke arcade besturing zagen we zelden. Met een klein tikje tegen de analoge stick heb je je auto al in een drift, wat op een normale manier een bocht doorkomen bijna frustrerend maakt. Wat daarbij niet meehelpt is dat de camera bij het doorgaan van een bocht van standpunt verandert, waardoor je nog minder controle over je auto hebt. We hopen dat deze besturing of aangepast wordt of snel went, want in de twee races die we verreden hebben beviel het allesbehalve.
De graphics daarentegen… Man man man, wat ziet dit spel er bloedjegeil uit. We reden een nachtrace in de regen die het fotorealisme héél dicht benaderde en games als Driveclub en Forza Motorsport 6 bijna met de staart tussen de benen naar huis af liet druipen. De compleet naadloze overgang tussen de (deels voor greenscreen opgenomen) cutscenes en gameplay lijkt een nieuwe standaard te gaan zetten. Het is werkelijk ongelofelijk wat de Frostbite 3 Engine op het scherm tovert.
De overdone arcade besturing en daarnaast ook het karige aantal van zestig auto’s baren ons nog een beetje zorgen, maar voor de rest lijkt EA af te stevenen op een fantastische reboot van haar Need for Speed-franchise. De Frostbite 3 Engine knalt van je scherm, de Underground-vibe is eindelijk terug en we kunnen onze auto’s meer dan ooit tot op het kleinste detail naar onze eigen wensen aanpassen. Wij hebben een need for Need for Speed ontwikkeld.
