Als je een first-person shooters denkt, dan denk je waarschijnlijk aan of Call of Duty of Battlefield. De twee domineren de laatste jaren de markt en worden allebei in groten getale verkocht. Wat beide games echter niet zijn, is realistisch. Ja, ze hebben veel geweren in beide games en ja Battlefield 3 ziet er geweldig uit, maar ik bedoel anders realistisch. Wat beide games niet realistisch maakt: een minimap, een mikpunt, een onnatuurlijke weerstand tegen kogels en nog veel, veel meer. Wat als je al deze dingen eens realistisch maakt? Dan krijg je Insurgency en ik mocht daar een kijkje in nemen.
Insurgency is ooit begonnen als een mod op de Source Engine. Het doel was om een shooter zo realistisch mogelijk aan te laten voelen. Geen zweven over het veld, niet meerdere kogels absorberen en geen minimap. Nu is het tijd om er een daadwerkelijke game van te maken en zo zijn de eerste testen begonnen. Helaas zijn er niet veel testers, of misschien beter gezegd: er zijn er niet veel tegelijk online. Vaak is slechts één server goedgevuld en de moeite waard om daar rond te kijken en zo heb ik vaak alleen dezelfde gamemodus gespeeld op dezelfde server. Als een server eenmaal drukbezocht is, blijft dat ook voorlopig zo. Waarom zou je ook van server wisselen als de meeste mensen toch op een en dezelfde server zitten? Wat zo jammer daaraan is, is dat je toch vaak dezelfde modus aan het spelen bent en dat weer met dezelfde spelers in dezelfde setting.
Tussentijds kan je wel van gamemodus verwisselen, maar dan moet je genoeg stemmen verwerven en dat kon nog wel eens moeilijk zijn. Een goedbezochte server heeft al snel 32 spelers en het merendeel moet stemmen in jouw voordeel. De mensen die stemmen, stemmen vaak in jouw voordeel, maar helaas hebben ook veel mensen geen zin om te stemmen (het is natuurlijk wel één hele toetsdruk) en dan wordt je stem afgewezen. Dit verhaal geldt helaas ook voor het kicken van spelers.
De gameplay zelf is geweldig en je hebt verschillende gamemodi, ook al komt Rush het meeste voor. Je moet hierbij verschillende punten veroveren en beide teams kunnen pas respawnen zodra er weer een nieuw punt wordt veroverd. Erg leuk en het zorgt ook voor de nodige spanning. Je hebt geen crosshair, er staat geen naam boven het hoofd van je vijand en beide zijn jullie in zo goed als één schot naar het hiernamaals gezonden. Doordat dit het geval is, denk je bij elke stap al na over wat je volgende stap gaat worden en dat is goed. Soms sta je zelfs oog in oog met de vijand en zelfs dan denk je eerst nog een milliseconde na wat je gaat doen. Vaak zal dat schieten zijn, maar soms maak je dat je wegkomt, omdat je al weet dat je het niet gaat winnen.
Een vuurgevecht met de vijand is namelijk vaak kort en er zijn maar twee mogelijke scenario’s: er gaat iemand dood of jullie komen er beide zonder kleerscheuren vanaf. Eén enkel schot overleef je namelijk vaak al niet. Een schot in het been wel, maar een schot in de borst of in het hoofd is meteen game over. Je krijgt daarna geen killcam te zien, je bent gewoon dood. Geen spectaculair gegorgel, geschreeuw of het geluid van de kogel die in je lichaam komt, maar doodse stilte. Je valt omlaag, het beeld wordt zwart en je kan een van je medespelers volgen. Mocht je iemand neerschieten, dan zie je in bepaalde modi niet of je hem daadwerkelijk hebt afgeknald of dat hij het heeft overleefd. Ga je bij het lijk kijken of ga je weer verder? Helaas kan je ook gewoon op TAB drukken en de score zien, wat de spanning en het realisme weer weghaalt, maar de keuze om op TAB te drukken ligt natuurlijk bij jezelf.
Is je magazijn tijdens een vuurgevecht leeggeraakt? Dan moet je wel zelf ‘R’ drukken, want auto-reload bestaat niet in Insurgency. Tel ook je kogels, want het enige wat in beeld staat, is hoeveel volle magazijnen je nog hebt. Herlaad je een zo goed als halfvol geweer? Dan ben je een half magazijn kwijt, net zoals dat in het echt zou zijn. Als je weet hoeveel kogels een geweer heeft, kan je je schoten tellen en dat geeft meer diepte aan het spel.
Je hebt verschillende klassen in Insurgency en deze klassen hebben ook weer verschillende wapens. Op de wapens kan je weer verschillende dingen plakken, zoals een holografisch vizier, een laser of holle kogels. Allemaal mogelijkheden die je wel moet verdienen. Je verdient per potje namelijk Supply punten. Met deze punten kan je dus je wapens aanpassen. Dit kan je elke keer weer doen als je respawnd. Denk er wel goed bij na, want per map verschillen de beste opties enorm. De verschillende klassen zijn weer onderverdeeld in squads en elke squad heeft zijn eigen specialiteit. Zit een squad vol met jou favoriete klasse? Dan moet je toch echt een vervanger zoeken. Het doel van de squads is dat ze goed samenwerken. Zo heb je bijvoorbeeld de assault squad die voorop moet en op de achtergrond heb je dan de zwaardere mannen met de snipers om dekking te verzorgen. Helaas gaat deze vlieger niet vaak op en is het regelmatig ieder voor zich.
Insurgency lijkt een goede game te worden en realistischer dan negen van de tien andere shooters, maar heeft nog een lange weg te gaan, mochten ze het realisme echt door willen zetten. Zo vind ik dat je alsnog vrij snel kan lopen, ook al heb je zware bepakking bij je en zo vind ik het ook niet realistisch dat je teammaten wel een naampje boven hun hoofd hebben. Deze zie je als je maar lang genoeg je wapen op je teammaat hebt gericht en dat is jammer. Ook vind ik het jammer dat je tussentijds je score kan bekijken. De keuze tussen realism en normal mag van mij ook weggehaald worden. Laat het bij realism en zet alle developers daarop in! De co-op maps zijn helaas ook dunbevolkt, terwijl dat toch een leuke modus is, maar dat zal wel aan de beta liggen. Insurgency is een zeer goede shooter en de spanning die je voelt, is immens. Het zelf herladen en kogels tellen mag van mij in elke shooter komen. Insurgency is op de goede weg!
