Het is niet te ontkennen dat ze het bij Wargaming goed voor elkaar hebben. Met World of Tanks, World of Warplanes en het aankomende World of Warships hebben ze drie games waar ze flink geld mee verdienen. Dat geld wordt natuurlijk voor een groot gedeelte weer terug gestoken in die games, maar Wargaming gebruikt het ook om kleine ontwikkelaars te ondersteunen. Dit doen ze met hun Wargaming Labs project en op de Gamescom kregen we een demonstratie van de eerste titel die onder die vlag wordt ontwikkeld: Master of Orion.
Voor de gamers die al een beetje op leeftijd beginnen te raken zal dit een bekende titel zijn. Het originele Master of Orion verscheen namelijk al in 1993 en was een Turnbased Strategy game waarbij je doel was om het heelal te overheersen. Deze game werd goed ontvangen door pers en publiek en er verscheen dan ook nog een tweede en een derde deel. Het tweede deel was ook een toffe game, maar het derde deel wist de verwachtingen helaas niet waar te maken. Toch hebben veel gamers nog goede herinneringen aan de eerste twee delen. En één van die fans werkt bij Wargaming, genaamd Randy King. Hij werkt aan het nieuwe Master of Orion dat een reboot moet gaan worden van de eerste twee delen van de game. Het plan is namelijk om het beste van beide delen te pakken en dat te combineren met de graphics en een interface van deze tijd.
Master of Orion is in de kern een echte 4X game (Explore, Expand, Exploit en Exterminate). Je kiest een ras om mee te spelen en begint met een paar kleine ruimteschepen in een groot heelal. Stapje voor stapje ga je dat heelal verkennen en je rijk uitbreiden. Daarbij merk je al snel dat je niet de enige bent die dat aan het doen is, want in totaal kan je tien verschillende andere rassen tegenkomen. Tijdens de presentatie zagen we vier van die rassen voorbij komen: Alkari (een vogelras), Darlok (zijn goed in shapeshifting), Mrrshan (de poesjes, letterlijk) en Psilon (de slimme brainiacs). Elk ras heeft zijn eigen specialiteit, maar tegelijk maken ze wel gebruik van dezelfde techtree. Die techtree is behoorlijk uitgebreid, maar met een aantal simpele oplossingen is die wel heel inzichtelijk. Zo is er een zoekveld waarmee je specifieke vaardigheden in de techtree kan zoeken. Door die te selecteren zal de game automatisch het juiste pad in de techtree kiezen om te ontwikkelen. Daardoor hoef je dus niet zelf elk stapje in de gaten te houden wat de game weer iets makkelijker maakt. Overigens krijg je regelmatig notificaties in de rechter onder hoek van het scherm die je op de hoogte houden van activiteiten die jouw aandacht vragen. En als je het dan even niet meer weet kan je het altijd nog jouw digitale adviseur om assistentie vragen.
Tijdens het ontdekken van het heelal kan je naast de verschillende rassen ook random encounters hebben met piraten of ‘unidentified lifeforms’. Hier hoef je niet altijd direct iets mee te doen, maar het kan gebeuren dat een ander ras je vraagt om deze wel uit te schakelen. Dit kan soms een lastige klus zijn, maar het zorgt er wel voor dat je hoger in aanzien komt bij de andere partij. Die credits kan je later in de game goed gebruiken als je voor de ‘excellence victory’ wilt gaan. Daarbij is het namelijk de bedoeling dat je gekozen wordt tot de leider van het heelal. En dat lukt je alleen door de meerderheid van de stemmen te krijgen. Een lastige taak, zeker als je rassen in het universum hebt die alleen maar uit zijn op oorlog, maar niet onmogelijk. Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om de game uit te spelen door iedereen uit te moorden of juist vrede te sluiten. Het doel is duidelijk, maar het is aan jou om te kiezen hoe je dat bereikt.
Randy King liet ons tijdens de presentatie veel verschillende schermen van de game zien, waarbij duidelijk te zien was dat ze proberen om de game een modern uiterlijk te geven. Ze werken met mooiere animaties en fellere kleuren, maar de vele menu’tjes en statistieken laten de basis van de game nog goed zien: een echte TBS in hart en nieren. Naarmate je rijk zich uitbreidt over meerdere planeten zal je jouw aandacht meer moeten gaan verdelen en kan het gebeuren dat de game veel micromanagement van je gaat vragen. Randy wist echter te vertellen dat dit vermeden kan worden door mensen in te huren die bepaalde taken van je over kunnen nemen. Zo kan jij je blijven focussen op het grote geheel, terwijl de andere mensen zich focussen op de ‘minder belangrijke zaken’. Een ander mooi voorbeeld waarmee de game naar deze tijd wordt vertaald is de simulatie van de confrontaties tussen de oorlogsschepen. Je kunt deze helemaal zelf uitvoeren, maar je kunt er ook voor kiezen om ze te laten simuleren. Dit kennen we al van andere games, maar het leuke is dat ze nu ook de optie toevoegen om de simulatie later terug te kijken. Zo kan je precies analyseren waarom je die confrontatie toch verloren hebt, ondanks dat je in de meerderheid was.
Wargaming is van plan om met Master of Orion iets heel anders te doen dan we van ze gewend zijn en dat is ze alleen maar aan te prijzen. Geen snelle actie, maar rustige turnbased gameplay. Geen free-to-play, maar een ‘standaard’ boxed game. Geen simpele statistieken, maar uitgebreide spreadsheets met veel informatie. Het is duidelijk dat ze niet voor de grote massa gaan, maar dat ze een game maken voor een (beperkte) hardcore doelgroep. Aan het einde van de demo gaven ze zelf ook aan dat dit voor Wargaming een experiment is. Hopelijk kunnen we over een tijdje zeggen dat het experiment geslaagd is en dat ze ons met meer van dit soort games gaan verrassen.