Need for Speed, het is een van mijn favoriete gameseries. Hot Pursuit 2 is voor mij peroonlijk nog altijd het beste deel, gevolgd door Underground (zowel deel 1 als deel 2). Natuurlijk, er zit af en toe een minder titel tussen, maar zelfs wat mindere games als Undercover of The Run weten nog altijd een voldoende te scoren. Bijna elk jaar kocht ik wel de Need for Speed-game van dat jaar. Vorig jaar viel er echter geen game te halen. Dat terwijl de laatste twee Need for Speed-games, te weten Rivals en Most Wanted, topgames waren, die ook in de pers goed werden ontvangen. Ghost Studios besloot dat het tijd was dat Need for Speed er een jaartje tussenuit ging. Dat de game een frisse nieuwe start kreeg. Daarom ook geen opmerkelijke subtitel. Gewoon Need for Speed. Daar moet je het mee doen. Maar wil je dat ook?
De nieuwe Need for Speed gaat in ieder geval een kant op waar een hoop fans blij mee zullen zijn. Vanaf het moment dat je de game opstart mag het duidelijk zijn: dit een game die wel heel veel weg heeft van de Underground-delen. Daar is helemaal niks mis mee, zeker omdat een hoop fans al jaren schreeuwen om een vervolg daarop. De nacht is donker en de stad is van jou. Echt licht wordt het nooit in de nieuwe Need for Speed, dus die nieuwe neon die je net op je wagen hebt gezet zal altijd van pas komen. Dit is dan wel Underground in een nieuw tintje. Een van de ‘hoogtepunten’ van de nieuwe Need for Speed zijn de tussenfilmpjes. Aan de hand van live-action filmpjes wordt het verhaal uiteen gezet. Een nieuwigheid, maar niet eentje waar je nou heel erg blij van wordt. Het acteerwerk is namelijk tenenkrommend op bepaalde momenten. Wat dan wel weer heel erg knap is, is het feit dat EA soms jouw auto in de scene monteert. Dit gaat eigenlijk naadloos over in de echte beelden. Een ding staat zeker: wat EA met Need for Speed uit de Frostbite-engine weet te persen is indrukwekkend.
Dan kan een game nog zo mooi zijn, maar op een gegeven moment is het toch tijd om te stoppen met je vergapen aan de mooie beelden en de controller op te pakken. En daar weet de nieuwe Need for Speed toch wat minder te overtuigen. Het is in ieder geval best wel wennen. De besturing is behoorlijk arcade te noemen, maar aan de andere kant is de besturing op sommige vlakken toch ook wel weer behoorlijk wennen. Dit is te wijten aan het feit dat je auto soms wel heel snel zijwaarts gaat. Het driften is in zekere zin best nog wel te vergelijken met het driften in Ridge Racer. Op de een of andere manier voelde het gewoon niet helemaal lekker, alsof de auto waarin ik reed naar de garage moest om eens goed bijgesteld te worden. Helaas had ik mijn wagen als ik uit de garage kwam alsnog niet helemaal onder controle.
https://www.youtube.com/watch?v=vLQGXHy5m6Y
Voor een game die om tunen draait is er in ieder geval weer genoeg te doen voor de echte tuning-fanaat. Werd je helemaal blij van de mogelijkheden in Underground, dan ga je ook weer blij worden van alle mogelijkheden in de nieuwe Need for Speed. Je kunt natuurlijk je auto van buiten helemaal veranderen: heb jij zin in een neon-groene Nissan met roze wielen en een dikke spoiler erop, dan kan dat gewoon. Ook kun je van een kleine auto een racemonster maken door er een nieuwe motor in te zetten. Natuurlijk kun je ook weer je auto tot in de kleinste details afstellen.
Maar als je dan weer de weg op gaat, dan heb ik toch steeds het gevoel dat er iets mist. De auto’s zien er fantastisch uit, maar de stad waarin de game zich afspeelt is leeg. Er zijn een hoop races te spelen, maar iets waardoor je terugkomt mist. Bij sommige races maakt het niet eens meer uit of je eerste of tweede wordt om verder te komen in het verhaal. Het verhaal waaraan de game de races probeert op te hangen is saai en speelt zich op de raarste momenten af. Waarom probeert de game mij tijdens het racen een verhaal te vertellen aan de hand van telefoongesprekken? Dat leidt alleen maar af. En hoewel er een patch is geweest, is de AI op sommige momenten oerdom, maar op andere momenten hebben ze ineens een enorme snelheidsboost gevonden. Het zorgt ervoor dat Need for Speed op sommige momenten gewoon niet leuk is om te spelen.
De nieuwe Need for Speed heeft op papier een hoop potentie. Een game die vanaf scratch is opgebouwd met een dikke vette knipoog naar Underground. Bovendien valt er een hoop te sleutelen aan de wagens en zijn de mogelijkheden om je auto te tunen groot. Dat die auto er in-game dan ook nog eens fantastisch uit ziet, is mooi meegenomen. Maar helaas heeft Need for Speed een hoop ‘net-niet’ momenten. Er mogen dan een hoop races zijn, maar een drijfveer om deze races te doen is er niet. Waarom kan de game niet op pauze? Waarom moet ik altijd online zijn en word ik af en toe uit de singleplayer gegooid omdat ik het contact met de server kwijt ben? Waarom probeert de game een matig verhaal te vertellen terwijl ik aan het racen ben? Waarom is de besturing zo matig? Het wow-gevoel mist in mijn ogen in deze Need for Speed. En dat is een gemiste kans.
