Het hoge woord is eruit. NX, de momenteel nog o zo mysterieuze nieuwe console van Nintendo, komt maart volgend jaar uit. Waar de console exact voor gaat staan is momenteel nog koffiedik kijken. Er wordt enorm veel gepraat over de NX als een smart-device, wat toch een tikje ironisch is voor de opvolger van een console die gefnuikt werd door een stroom aan domme keuzes en gemiste kansen. Yup, dit wordt wederom een artikel rond de teleurstelling die de Wii U uiteindelijk gebleken is en dat van de laatste grote Wii U-verdedigster op de redactie. Was het nog maar eens uitstellen van Zelda dan echt de spreekwoordelijke druppel te veel? Reken verdomme maar van yes!
Ik steek het niet onder stoelen of banken in dit geval, ik ben echt verdomd zuur over het uitstellen van Zelda U. Een verschrikkelijke titel trouwens, Zelda U, maar het is de enige die we hebben omdat er simpelweg nog geen jota bekend is over die game. Maar het dingetje is dat Myamoto en Reggie Fils-Aime vorig najaar nog zaten te verkondigen dat de allergrootste flagship-title voor de Wii U, een game waar iedereen al sinds 2013 reikhalzend naar uitkijkt, toch echt wel in 2016 uit zou komen. Een grote reveal van de game rond de E3 en dan rond november Hyrule in voor het laatste grote avontuur op de Wii U, the last hurah zo je wilt, voor een geplaagde console. Fuck dat idee dus maar, Nintendo ziet het duidelijk anders. Ze herhalen gewoon hetzelfde smerige trucje dat ze met Twilight Princes uithaalden op de oude Cube, de game nog maar eens uitstellen om simultaan te kunnen launchen op een nieuwe console met betere features. Toegegeven, nu kijken we waarschijnlijk slechts tegen een uitstel van 5 maanden aan en niet een volledig jaar zoals toen, maar het blijft toch respectloos richting de fans aanvoelen. Zie je, uit wat bestaat het laatste najaar voor de Wii U op dit eigenste moment eigenlijk? Helemaal geen kloten. Misschien kunnen ze Mario wel nog eens in een basketbalpakje hijsen of een remaster van Luigi’s Mansion 2 maken om nog iets te hebben dit najaar, maar voorlopig hoor je het geluid van krekels. Nintendo lijkt geen moer meer te geven om de Wii U, dus waarom zouden wij dat eigenlijk nog doen? Waarom moeten we eigenlijk uit gaan kijken naar de nieuwe NX na het soms belachelijke parcours dat afgelegd is met een console die al van in het begin in de hoek zat waar de klappen vielen?
Laat ons om te beginnen maar eens hopen dat Nintendo eindelijk het licht gezien heeft en niet wederom een console aflevert die technisch ondermaats is ten opzichte van de concurrentie. Gaming is een erg visueel medium en het is duidelijk geworden dat schattige kleurtjes en een fijne artstyle alleen echt niet meer voldoende zijn om het grote publiek te winnen. De beperkte motor van de Wii U is één van de grootste redenen waarom de third party-support voor het ding opdroogde. Wanneer developers hun steeds krachtiger wordende games niet meer draaiende krijgen op je minderwaardige hardware zit je systeem in de slechtst mogelijke papieren. Wii U zat op dat vlak al in de rits van het moment dat hij uit de doos kwam. Ook dat hele gedoe met gimmicks mag nou echt wel eens gaan stoppen, ik heb het ondertussen wel gezien. Ik geef grif toe dat ik indertijd erg onder de indruk was van de presentatie van de Wii U op de E3, indrukwekkende techdemo’s met de belofte van innovatie deden me watertanden. Launchgame Nintendoland was oprecht ook een inventieve partygame vol leuke toepassingen voor de GamePad. Dat zie ik overigens nog steeds als de beste game wanneer het komt op GamePad-implementatie. Ook daar wringt toch echt het schoentje. Er kwamen nog wat party-games die gebruikmaakten van de gyroscoop en het touchscreen van de Pad, sommige games kregen wat gimmicky features waarbij je power-ups op het ding kon selecteren, maar de beloofde revolutionaire gameplay? Iemand die gezien? Het is tekenend en zelfs wat schrijnend dat zelfs Nintendo de afgelopen jaren in hun games nauwelijks nog moeite doet om iets met de GamePad uit te spoken.
Een ander gegeven is dat Nintendo met de NX echt wel eens wat meer moeite mag gaan stoppen in haar IP’s. Yoshi, Donkey Kong en Mario kregen op de U elk een 2D-sidescroller. Goede games, maar tegelijk ook zo verdomd voorspelbaar. Vergelijk de oprechte verbazing die Super Mario Galaxy en Mario Sunshine ons indertijd boden even met de langgerekte geeuw die Super Mario 3D Land was. Een erg competente game, maar het is een fucking 3D Mario, het hoort inventief en groots te zijn en niet aan te voelen als het doorslagje van een 3DS-game dat het was. Voor mijn part mogen ze blijven teren op hun successen zoals Mario, Zelda en Animal’s Crossing, maar dan moeten ze voor de sterren mikken en games afleveren die niet inwisselbaar voelen. Het gemakzuchtige dat er lijkt ingeslopen moet er gewoon uit. Waarom denk je dat fans al jaren smeken om een opvolger voor Metroid Prime maar die nog altijd niet gekregen hebben? Omdat het gewoon makkelijker en goedkoper was om Retro aan een 2D-game als Donkey Kong Tropical Freeze te laten werken, en omdat dat een game is die nu eenmaal beter past bij de sterktes van de Wii U. Als de NX indruk wil maken op de hardcore fan, dan zou een game als Metroid Prime gewoon een comeback moeten maken. Dat en uiteraard gloednieuwe ip’s. Een game als Splatoon bewees dat Nintendo het nog steeds in zich heeft om gloednieuwe ideeën om te zetten in topgames, dus valt het te hopen dat Nintendo in de toekomst nog meer moeite doet om nieuwe namen op te voeren en niet louter te teren op Mario en co.
Brengt ons tenslotte nog op het gerucht dat de NX geen optische disc drive zou hebben. Laat ons van harte hopen dat dit niet gaat kloppen. Nou begrijp ik wel dat we evolueren naar een markt waarbij alles gewoon via downloads en streams te spelen zal zijn, dat is de toekomst. Maar in dit geval moet Nintendo wat mij betreft echt niet de kar gaan trekken. Los van de waarde die vele gamers nog hechten aan het tastbare schijfje is er ook het gegeven dat digitale games via Nintendo’s eShop verkocht zouden worden, en enkel via die eShop. Ik ben niet echt fan van dat idee; een monopolie op gamesverkoop. Je ziet nu al in de PlayStation Store en op Xbox Live dat digitale games consequent voor belachelijk hoge prijzen verkocht worden. Een toekomst waarin je de sequel op Splatoon enkel en alleen digitaal kunt aankopen voor zeventig euro klinkt me echt niet als muziek in de oren, zelfs niet op een console die superieur is aan haar voorgangers.
Uiteraard is de ietwat pessimistische toon van dit artikel er eentje die ingegeven is door teleurstelling. Voor fans zijn de vele niet ingeloste beloftes die rond de Wii U hangen dan ook redelijk lastig om weg te slikken. In mijn geval kleuren ze in elk geval de manier waarop ik naar de nieuwe NX uitkijk. Ik sta niet langer reikhalzend te popelen om het ding op dag één in huis te halen, puur omdat het de nieuwe van Nintendo is. Nee, ik heb het gevoel dat ik echt zwaar overtuigd zal moeten worden over de capaciteiten van het ding en de games die erop te spelen zullen zijn, puur omdat het de nieuwe van Nintendo is. Mijn vertrouwen in de gigant uit Kyoto heeft de afgelopen vier jaar stevige deuken opgelopen en ik ben dan ook erg benieuwd naar wat de toekomst brengt. Eén ding is nu al zeker: de officiële onthulling van de NX wordt spannend.
