Acht jaar geleden, in 2009, werd Halo Wars uitgebracht op de Xbox 360. De game, in het RTS-genre, had meteen vanaf de launch alles tegen zich. Tenminste, zo leek het. Want een Real Time Strategy-titel spelen met een controller zonder muis en toetsenbord? Dat kan niet werken. Hoewel er games waren die het eerder al deden op diezelfde console (Lord of the Rings: Battle for Middle-earth), bleef het grote succes van het genre op de console uit. Waar Halo het shooter-genre populair wist te maken op het platform, moest Halo Wars de RTS naar hoger plan tillen.
Dat het grote succes van het genre uitbleef op de consoles mag geen geheim zijn. Echter, aan de originele Halo Wars heeft het niet gelegen. De game bracht een sterk verhaal, een simpele manier van besturen en genoeg diepgang om maanden (of zelfs jaren) met het spel door te brengen. Nu, jaren later, verschijnt de Definitive Edition van de game. Voor mensen die de Ultimate Edition van Halo Wars 2 hebben besteld was het een gratis extra. De game brengt de actie opnieuw naar je Xbox One en gebruikt de kracht van de console om nu op 1080p, 60 frames per seconde over je scherm te knallen. De game loopt hierdoor beter dan ooit tevoren. En hoewel Halo Wars niet de meest complexe RTS was, blijkt nog steeds hoe goed de game was. Want ook nu, in de tijd waarin Halo Wars 2 speelbaar is, blijkt de game nog goed overeind te blijven staan.
Halo Wars speelt af in 2531, zo’n twintig jaar voor het moment dat de Master Chief voor het eerst op de Halo-ring weet te landen. Jij vecht je een weg door hordes aan Covenant op Harvest, een planeet waar Forerunner artifacten zijn ontdekt. Het is aan jou om de mysterieuze omstandigheden rondom deze Forerunner objecten te achterhalen, alsook om in leven te blijven. En niet jij alleen, je hebt een compleet team aan soldaten die afhankelijk zijn van jou. Tijdens het spelen van Halo Wars merk je al snel dat de game niet onderdoet voor andere grote games in het genre. Echter, de instap is veel makkelijker. Het is makkelijker om Halo Wars uit te leggen aan iemand dan een StarCraft II. En hoewel de basis hetzelfde is (ontdek de map, bouw een basis, zet een kamp op en bouw je leger uit), is de manier en de beperkte vrijheid die de ontwikkelaar geeft een goede toevoeging voor de console. Je kunt niet overal zomaar een gebouw neer gaan zetten, je bent gebonden aan de plekken die de ontwikkelaar je geeft. Ja, je wordt wat meer aan het handje gehouden dan bij een RTS als StarCraft II, maar met de console doelgroep in gedachten, gamers die vaak niet een potje willen spelen die uren kan duren, is dit alleen maar goed.
Tijdens het spelen van de campagne, of tijdens je vele gevechten die je online kunt voeren, merk je dat het cirkelmenu waarmee je de basis en troepen kunt beheren een simpele maar doeltreffende manier van opereren is. Met een simpele klik op een gebouw open je het cirkeltje, krijg je de opties te zien en selecteer je dat wat je nodig hebt. Geen muisklikken nodig. Geen grote menubalk aan de zijkant in het zicht. Alles is snel te benaderen, makkelijk te vinden en vooral overzichtelijk. Het maakt dat Halo Wars nog steeds een toffe game is om te spelen… maar wanneer je de game (net als ik) op de Xbox 360 gigantisch veel hebt gespeeld, dan is het misschien niet het beste idee om de upgrade naar deze versie te doen. Alhoewel, de game zit nu alleen gebundeld bij de Halo Wars 2 Ultimate Edition, dus een extra aanschaf is onnodig. De framerate mag beter zijn, de graphics wat beter ogen en het spel vloeiender spelen, het is nog steeds de game die we jaren geleden al hebben gespeeld. Wanneer je de singleplayer tot een einde hebt gebracht en misschien alle geheimen hebt gevonden, maakt de multiplayer dat je wat langer kan blijven hangen. Echter, wanneer je deze game hebt, heb je Halo Wars 2 dus ook. Dus waarom zou je de tweede niet gewoon starten? Niet dat ik de multiplayer van Halo Wars niet aan wil raden. Ik heb er in de tijd honderden uren ingestopt.
Mocht je echter Halo Wars nooit gespeeld hebben, dan is dit de extra die niet beter kan zijn dan dat ‘ie is. Wanneer je het vergelijkt met de backward compatible versie van de originele game merk je meteen dat het allemaal veel beter loopt en vooral beter oogt. Daarnaast lijkt de controle net wat beter te zijn in de Definitive Edition; het spel laat zich net wat beter besturen. Een minpunt vind ik wel dat ik mijn savegame en statistieken uit de Xbox 360-versie niet mee kan nemen. Waar ik daar bijna de hoogste rank had in het online aspect, moet ik nu weer bij nul beginnen. En dat zorgde bij mij al snel voor irritatie en het feit dat ik liever met Halo Wars 2 aan de slag ging.
Halo Wars: Definitive Edition is een toffe upgrade van de game die we kennen uit het Xbox 360-tijdperk. Met betere graphics, een meer vloeiende manier van spelen en het feit dat de game net wat beter bestuurt, is deze upgrade een geslaagde. Verder is het wel gewoon exact de game zoals je die kent van vroeger. Zonder extra’s, zonder nieuwe toevoegingen. Voor een gratis extra bij Halo Wars 2 is het een perfecte keuze van de ontwikkelaar geweest om ‘het oude spel opnieuw uit te brengen’. Niet alleen kunnen mensen die het spel gemist hebben alsnog genieten van een zeer puike RTS, maar ook mensen die met warme gevoelens terugdenken aan al die uren die ze door hebben gebracht op het slagveld kunnen nu makkelijker en beter dan ooit terugduiken in dat bad van herinneringen. Dat de game nu extra concurrentie heeft in de vorm van het vervolg is logisch, maar wanneer je die klaar hebt raad ik je toch echt aan om even terug te gaan.
