Het is vakantie!!! En we weten uiteraard wat dat allemaal betekent. Het vakantiegeld staat op de rekening en het is tijd om stevig te feesten, te reizen, te chillen en eindelijk eens die gaming backlog weg te werken. Het worden zonder twijfel toffe maanden, maar laat me voor het helemaal los gaat toch maar even aan de alarmbel trekken en jullie herinneren toch wat cash over te houden voor de games die dit najaar zullen verschijnen. Tequilashotjes aan die Poolse schone trakteren lijkt misschien een goed idee, maar ben je zeker van explosieve actie? Bij Star Wars Battlefront 2 in elk geval wel. Je zou denken dat met het wegvallen van games als Red dead Redemption 2, God of War 4 en Spider-Man dit najaar weinig tofs te bieden heeft, maar daar heb je mij voor. Ik presenteer je dan ook met het nodige enthousiasme het lijstje van redenen om deze zomer toch nog wat geld in je spaarvarken over te laten. De potentiele toppers van najaar 2017 zijn….
Hellblade: Senua’s Sacrifice (8 augustus PSN en PC)
Ninja Theory speelt het slim zoals een independent ontwikkelaar hoort te doen door hun ambitieuze nieuwe game haast hartje zomer uit te brengen. Yup, ik weet dat deze feature over de najaar-toppers gaat en dat openen begin augustus dus misschien wat onnozel lijkt, maar het zou gewoon erg zijn deze game niet in de lijst op te nemen. Na jaren van uitstel verschijnt de nieuwste game van de makers van Heavenly Sword en Enslaved eindelijk, en dat aan een zacht prijsje van 29,99 euro als downloadbare titel. Het spel zelf wordt door de makers omschreven als een indiegame met triple A production value en als je de beelden er van ziet merk je dat ze niet aan het jokken zijn. Dit is uiteraard een game van een ontwikkelaar met een erg kenmerkende, sterke visuele stijl en die zetten ze gewoon door in hun nieuwe game, uitgever of niet. Of de gameplay even sterk uit de verf komt als de productiewaarden van de game valt nog wat af te wachten, maar dat de makers van de Devil May Cry reboot en Heavenly Sword wanneer het aankomt op hack and slash avonturen wat krediet hebben verdient lijkt me duidelijk.
Agents of Mayhem (18 augustus PS4, Xbox One)
Volition kan anno 2017 meer dan Saints Row-games maken, ze kunnen ook spin-offs op Saints Row afleveren. Yup, hoewel dit misschien een volledig nieuwe IP lijkt is het wel degelijk een soort vervolg op Saints Row DLC Gat out of Hell, fucking Johny Gat is zelfs een speelbaar personage in de game. Om eerlijk te zijn zat het er altijd al aan te komen dat Volition een superhelden-game zou maken na dat de vorige Saints Row-games al weinig subtiel flirten met tal van superkrachten. Die lijn wordt nu gewoon verder doorgetrokken naar een verhaallijn met helden en schurken en tal van clichés die op de korrel genomen worden. De game lijkt ook wel degelijk meer te worden dan een makkelijk voortborduren op het gekende Saints Row-riedeltje. De stad is nieuw en heeft wat weg van een virtueel Seoul en het idee dat je een team van drie mag samenstellen uit twaalf diverse helden spreekt ook aan. Het feit dat je de helden kunt upgraden en zo een divers team dat netjes op elkaar ingespeeld is kunt uitwerken zorgt voor een RPG-kantje aan de game en dat bevalt wel. Ook met de gekende humor lijkt het goed te zitten of wat dacht je van het personage Hollywood met een special power die de Michael Bay heet die ervoor zorgt dat alles in de omgeving ontploft?
Uncharted: The Lost Legacy (22 augustus PSN)
Ook downloadbaar en aan een semi-budgetprijs, maar allesbehalve een indie is deze Uncharted: The Lost Legacy. Oorspronkelijk bedoeld als een stukje DLC voor Uncharted 4 maar tijdens het ontwikkelingsproces uit de voegen gebarsten is dit een op zichzelf staand nieuw Uncharted avontuur die de spotlight op de dames laat schijnen. Chloe Fraser maakt na een tijd op de bank tijdens Uncharted 4 eindelijk een comeback langs de grote poort en trekt samen met huurlingenleidster Nadine Ross richting India. Een nieuw relikwie genaamd de Tusk van Ganesh moet gestolen worden voor het in de handen van de slechteriken valt. De game lijkt op gameplayvlak weinig te verschillen van de avonturen van Nathan Drake (hoewel Chloe een stukje kwetsbaarder ten strijde trekt), maar is dat iets om kritiek op te leveren? Meer van hetzelfde is niet noodzakelijk slecht als de taart sowieso al erg lekker smaakte. Als we op Naughty Dog zelf mogen afgaan wordt het alvast een fijne ervaring met ongeveer tien uur aan gameplay en omgevingen die het Madagascar-level in Uncharted 4 doen verbleken op vlak van schaal.
Destiny 2 (6 september PS4, Xbox One)
Tussen mij en Destiny heeft het nooit echt geklikt. Dat is mijn schuld, omdat ik te laat op het feestje kwam toen mijn halve friendslist al te ver gevorderd was in de game om nog bij te benen. Desondanks zag ik wel degelijk de kwaliteiten van de game in. Het universum dat Bungie gecreëerd had, het bevredigende schieten, het verslavende aspect van loot verzamelen. Dat alles zit uiteraard ook weer in Destiny 2, maar er is dit keer veel meer om ook mij terug te overtuigen om toch wat sneller Destiny een nieuwe kans te geven. Zo zou de game een stuk belonender zijn voor solo-spelers en een verhaallijn bevatten die diepgaander is op vlak van inhoud en vertelling. Dat is voor mij al een hele dikke plus. Verder zit er uiteraard ook weer heel wat PvE en PvP entertainment in de game gebundeld en zo hebben fans van de MMORPG shooter en poteniele newbies genoeg dingen om hun tanden in te zetten tot de eerste uitbreiding verschijnt.
Middle earth: Shadow of War (10 oktober PS4, Xbox One)
Shadow of Mordor leverde met zijn verrassende mix van Tolkien, Creed en Arkham één van de leukste nieuwe IP’s van deze generatie op en je weet wat dat betekent…de sequel heeft heel wat verwachtingen waar te maken. Shadow of War wordt geen aangename verrassing, maar de sequel van de bevestiging of die van de teleurstelling. Als de presentatie van de game op E3 ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat de game aan ramkracht lijkt af te gaan stevenen op het eerste scenario. Middle Earth: Shadow of War lijkt namelijk het toonbeeld van een verfijnde sequel te worden. Dat doet ontwikkelaar Monolith door de bouwblokken die de eerste game zo succesvol maakte te nemen en daar gewoon verder op te bouwen. Het bejubelde Nemesis-systeem moet bijvoorbeeld nog sterker uit de verf komen door het gegeven dat de orks meer persoonlijkheid bezitten, wat voor grotere impact zorgt wanneer je plots aangevallen wordt door zo een mormel. Nog indrukwekkender is echter de optie om forten aan te vallen in de game. Je verzamelt tijdens het spelen een heus legertje achter je en die kan je vervolgens aansturen om in een heuse veldslag de aanval in te zetten en het fort over te nemen.. Helm’s Deep style! Dit en vele andere nieuwe features zorgen dat Shadow of War nu al een uitgebreidere sequel is die hopelijk niet te veel hooi op de vork neemt. Als het Monolith lukt om alle radertjes van dit complexe spel vlot te laten lopen, dan krijgen we een meesterwerkje in oktober.
South Park: The Fractured But Whole ( 17 oktober PS4, Xbox One)
Na een ongelooflijk pijnlijk uitstel komt dit najaar eindelijk de nieuwe South Park-RPG in de rekken, en net als Agents of Mayhem wordt het een heuse spoof op superhelden. Ook hier gaat de sequel het stramien van de voorganger duidelijk volgen, maar met een diepgaander vechtsysteem geïmplementeerd. Uiteraard is het vooral de South Park-humor waar het uiteindelijk nog het meest om te doen is in de game die zich afspeelt vlak na de gebeurtenissen van Stick of Truth. Je speelt wederom als een new kid die je zelf mag vorm geven en wordt meteen in het spelletje gezogen met fanfavorietjes zoals The Coon en professor Chaos en General Dissaray. Het past heerlijk goed bij het karakter van de South Park kinderen, gisteren waren ze nog volop geobsedeerd door LARPen en nu gaan ze voluit voor het spelen van superhelden en vilains. Uiteraard mag je superveel knipogen naar popculture verwachten met alvast een geniale knipoog van Timmy naar Professor Xavier die weg gegeven werd in de trailer. Verder blijft het uiteraard ook een RPG en dat belooft op gameplayvlak dus een stuk uitgebreidere te worden dan Stick of Truth. Er zijn zomaar eventjes twaalf klassen om uit te kiezen waarvan Karate Kid mij voorlopig het meeste intrigeert. Dat de vele superpowers ook in het vechtsysteem hun sporen zullen nalaten is uiteraard naast de humor eveneens een duidelijk pluspunt van het thema. De enige vraag die uiteindelijk rest is of de game even ver gaat gaan als in sommige stukjes van Stick of Truth waarbij je bijvoorbeeld de zweterige ballen van Randy Marsh moest zien te ontwijken. Matt Parker en Trey Stone kennende lijkt dat een vraag waar we het antwoord al op kunnen raden.
Klinken deze eerste zes titels al erg smakelijk? Maak je borst dan maar nat voor volgende week wanneer we de draad gewoon terug oppikken en terug gaan in de tijd naar bijna vergeten oorlogen en beschavingen en melkwegstelsels ver, ver weg. Dat alles en meer kun je in deel twee van de grote najaars feature verwachten.
