In 1997 verscheen Constructor voor de PC. De game, die te spelen was via MS-DOS, kreeg later een nieuwe uitgave voor Windows met DirectX 3-support en kwam ook naar de originele PlayStation en Mac. Dat de game oud is, mag duidelijk zijn wanneer je naar deze platformen kijkt. Nu, twintig jaar later, keert de game terug. Dit keer voor de Xbox One, PlayStation 4 en PC. Als iemand die goede herinneringen had aan de originele game was ik blij dat ik de game in mijn Xbox One kon steken.
Misschien zegt de naam Constructor je helemaal niets. Misschien was je nog niet eens geboren toen de originele game verscheen. Persoonlijk kan ik me het spel nog goed herinneren. Sterker nog, ik weet zelfs nog dat ik het spel op de PC van mijn vader installeerde via zo’n oude Twilight CD-Rom. Ja, in die tijd was het onder jongens heel cool om over Twilight te praten. Dat het niet legaal was begreep ik op die leeftijd nog niet, dat Twilight geweldig was begreep ik meteen. En het had ook niets te maken met glinsterende vampieren en shirt-loze weerwolven. Na de installatie van Constructor heb ik maanden met de game doorgebracht. Vele omgevingen werden gebouwd, veel bedrijven werden failliet gespeeld door me. En er waren veel duistere figuren aanwezig om het mij en mijn tegenstanders flink moeilijk te maken. Constructor was Sim City met een donker randje. Ik genoot ervan. Toen ik las dat de game terug ging keren was ik dan ook bijzonder benieuwd of het spel vandaag de dag nog relevant kon zijn.
Het is gevaarlijk om met dit soort gevoelens een game te starten. De industrie is veranderd, onze games zijn veranderd. En daarmee ook onze verwachtingen. Natuurlijk weet ik dat ik te maken heb met een game van twintig jaar geleden en waar ik veel plezier uit heb gehaald. Maar soms zijn herinneringen beter dan het uiteindelijke product. Helaas moest ik snel concluderen dat Constructor hier naadloos op aan wist te sluiten. De strategiegame waarin je een stad bouwt, inwoners verzamelt en een levensstandaard bepaalt, wist me jaren geleden bezig te houden. Het ervoor blijven zorgen dat jouw stad de beste is, op micro- en macro-gebied, voorzien van de nodige afpersingen en misdaad is een leuke bezigheid. Met een oog op grondstoffen, de tevredenheid van je inwoners en het opdragen om de inwoners sex te laten hebben om nieuwe inwoners te maken (die weer voor je kunnen werken) weet je best even bezig te houden.
Echter, Constructor is meer dan een kloon van SimCity. In de game zit een heuse RTS verborgen, waarin vooral het stukje strategie belangrijk is. Zoals ik al aangaf heeft je stad te maken met misdaad. En als je het goed speelt ben jij de grote baas die deze misdaad orchestreert. Of het nu de standaard dief is of heuse leden van de Mafia, jij bent de Godfather in spé. Het brengt de nodige diepgang met zich mee die twintig jaar geleden voor een jonge Bas soms zelfs te diep ging. Menu in menu, klikbaar item na klikbaar item, uitklapbare structuur na uitklapbare structuur. En wanneer ik die opsomming maak voel je de bui al een beetje hangen. Dit is echt een game die je wilt spelen met een muis en toetsenbord. Dat wilde je twintig jaar geleden al, maar nu nog steeds.
Het feit dat ik tijdens het spelen letterlijk een muiscursor aan het besturen was (met een Xbox One-controller!) en in een typische ‘PC Interface’ mijn ding deed, was niet alleen vervelend, het was ronduit niet leuk. De game is gemaakt voor het PC-platform en komt niet uit de verf op de console. Het spelen met een controller voelt in een game als deze een beetje aan alsof je je tanden wil poetsen met een pot chocoladepasta. Het is leuk dat het kan, maar doeltreffend is het nooit. Omdat er zoveel menu’s zijn die gigantisch gelaagd zijn, raak je binnen de kortste keren de weg een beetje kwijt. Helemaal wanneer je je bedenkt dat de knoppen op de controller steeds een andere functie hebben. Zeer vervelend. Het bracht een droevig gezicht, daar waar ik eerder blij was om een oude vriend terug te zien. Dat de game ook op het gebied van tempo niet aangepast is, zorgde ervoor dat ik met moeite door de tutorial kwam. Laat staan dat de eerste missies me wisten te bekoren. De game is traag, iets wat we twintig jaar geleden oké vonden. Nu sloopt het je ervaring.
Grafisch is de game er in z’n twintig jaar ook niet bijzonder veel op vooruit gegaan. Iets wat jammer is. Oudere graphics kunnen leuk zijn, begrijp me niet verkeerd, maar Constructor heeft de stempel des tijds niet goed mee kunnen krijgen. De ingesproken stemmen zijn vervelend, wat je ziet oogt niet interessant en de Britse humor is vaker niet leuk dan wel. Waar de game me vroeger weken bezig wist te houden, vloog de installatiefile van de game snel weer van mijn Xbox One.
Soms moet je oude games gewoon laten voor wat het is. Niet elke game is nu net zo tof als toen. Tijd is een ondoorgrondelijke bitch die niet voor iedereen even aardig kan zijn. Constructor had beter in het verleden kunnen blijven. Deze nieuwe uitgave doet het spel niet veel goeds. Vooral niet met een controller.
