Waar Battlefront van twee jaar geleden makkelijk mijn meest gespeelde game van deze generatie spelcomputers wist te worden, was de opvolger voor mij sinds de aankondiging de game waar ik dit jaar het meeste naar uit bleef kijken. Geen andere game wist mij zo te sieren als EA’s vervolg op die shooter die mij honderden uren bezig wist te houden. Nu Star Wars Battlefront 2 dan eindelijk beschikbaar is vouw ik mijn gretige handen om de controller om te kijken of de game mijn torenhoge verwachtingen waar weet te maken.
Hoewel ik letterlijk honderden uren in de ‘eerste’ Battlefront heb gestoken, zal ik niet ontkennen dat de game niet perfect was. Hoewel het de Star Wars gevoelens goed wist te presenteren, schoot Dice zichzelf op enkele plekken hard in de voeten. Zo was er tijdens de launch een gebrek aan content. Iets wat door een Season Pass recht is getrokken, maar wanneer je geen zin had om nog eens vijftig euro neer te leggen naast de aanschaf van de game had je daar weinig aan. Daarnaast waren velen het er over eens dat het feit dat de game alleen draaide om de grote multiplayer-gevechten een groot minpunt was. Helemaal in een universum als dat van Star Wars, een universum waar heel wat verhalen te vertellen zijn, daar moet gewoon een goede campagne te spelen zijn, toch? Dice en EA beloofden naar de feedback te luisteren en brengen met Battlefront 2 dan ook een gigantisch pakket. Een singleplayer campagne, gecreëerd door EA Motive en die multiplayer uit handen van Dice. En dat Criterion ook nog eens alle space combat op zich heeft genomen zorgt ervoor dat Battlefront 2 de grootste game is die EA ooit heeft gemaakt. De hoop was dan ook aanwezig dat dit de ultieme Star Wars-game ging worden.
Dat de eerste Battlefront van Dice in 2015 hard een singleplayer nodig had, weten we allemaal. Daarom revancheert de studio zich dit keer met een complete campagne, draaiende om Iden Versio. Dit gedeelte van de game is volledig gecreëerd door Motive, een nieuwe ontwikkelstudio die met Dice heeft samengewerkt om een nieuw verhaal te vertellen. Dit verhaal is volledig canon, het is geschreven met ‘The Story Group’ binnen Lucasfilm en dus officieel een gebeurtenis in het Star Wars universum. Dit is ‘het echte verhaal’ dat zich afspeelt tussen Episode VI: Return of the Jedi en Episode VII: The Force Awakens. Gameplay technisch is dit dan ook Battlefront zoals je het gewend bent. Je rent, springt, schiet, gooit een Thermal Detonator en geniet van sterk geluid en prachtige graphics. Toch voelt het heel anders dan die eerste Battlefront. De gameplay is verder afgestemd, strakker getrokken. Hierdoor beweegt alles net vloeiender, is de besturing beter, maar de setpieces ook groter. Het voelde meer ‘to the point’.
Het verhaal, geschreven door ex-IGN redacteur Mitch Dyer en Spec Ops: The Line-schrijver Walt Williams heeft vier seconden nodig om jou te laten zien dat dit Star Wars is. Vanaf de opening is het duidelijk dat dit het bekende universum is. De omgevingen, geluiden, de sfeer, hier druipt de Star Wars-saus vanaf. De dertien levels (waar ik overigens binnen vijf uur doorheen was), volgen dus Iden Versio, een commander van het elite Inferno Squad, de special agents onder de Stormtroopers. Jawel, Battlefront 2 begint met een blik op bekende evenementen vanuit het oogpunt van de slechteriken. Interessant is dat deze slechteriken juist denken dat ze van de goede kant zijn. Het zijn de Rebels, de terroristen die ervoor zorgen dat the galaxy een verschrikkelijke plek is om te wonen. En net wanneer je een missie op Endor poogt te voltooien, weten deze terroristen de tweede Death Star op te blazen. Het lijkt het einde van The Empire te zijn, alsook het einde van het leven van Darth Vader en The Emperor. Na dit verschrikkelijke voorval neemt Iden’s vader, een Imerpial Admiral, haar en haar team terzijde voor een speciale missie. De laatste missie die The Emperor ooit gaf. Operation Cinder.
Deze missie brengt Iden naar verschillende planeten, waaronder haar thuisplaneet Vardos. Het interessante is dat ik tijdens het begin van de game een beetje moeite had met deze kant van het verhaal. Veertig jaar lang moeten we al voor de Rebels zijn, maar nu moest ik ze overhoop knallen. De Star Wars-fan in mij schrok een beetje van het feit dat ik het deed. Maar ik was nu een Imperial. Op zoek naar dat ‘Rebel scum’. Leuk is dat niet alle missies standaard shootermissies zijn. Op momenten neem je ook plaats in TIE Fighters, X-Wings en andere technologische hoogstandjes. Ja, je kunt zelfs met een AT-AT aan de slag! Iden wordt een echt personage, wat een groot compliment is richting actrice Janina Gavankar. Zij gaf haar gelijkenis, stem en motion capture aan Iden waardoor je echt gelooft in dit personage. Hoewel ze een Imperial is ga je toch van haar houden. Ze kan er niets aan doen dat ze vanaf haar geboorte gebrainwasht is in het gelijk van The Empire. Haar vertrouwen in The Empire, haar gedachtes rondom de zaak, het maakt van Iden een zeer menselijk personage.
Het is daarom ook jammer dat je niet heel de campagne bij Iden blijft. Op een gegeven moment wordt de game een soort ‘greatest hits’ en krijg je personages als Princess Leia, Luke Skywalker, Lando Calrissian, Han Solo en zelfs Kylo Ren onder de knoppen. Verhaaltechnisch kan dit, aangezien de campagne zich over dertig jaar af laat spelen. En hoewel de missies met deze personages tof zijn (vooral die van Leia!), haalt het wel het complete verhaal bij Iden weg. En dat is jammer. Ik had liever gehad dat de game zich bleef focussen op haar en haar Inferno Squad. Rondom haar innerlijke strijd. De strijd tussen goed en kwaad. Rebels en Empire. Het feit dat Luke, Leia en de anderen er bij zijn gehaald is natuurlijk ultieme fanservice, maar het maakt het grote universum ook een heel stuk kleiner. Het is toch net wat te toevallig dat Iden’s verhaal kruist met de helden uit de films. Ik wilde Battlefront spelen omdat ik nieuwe mensen wilde leren kennen. Sterker nog, ik heb voor ik aan de game begon het prequel-boek over het ontstaan van Inferno Squad gelezen, puur omdat ik de diepte in wilde gaan met Iden en haar team. En hoewel het voor afwisseling zorgt (lightsabers in plaats van blasters!) voelt het ergens te gemakkelijk en niet nodig. Zonde.
Op het achterliggende gebied doet de campaign heel veel goed. Het brengt meer informatie naar de canon. Zo weet ik nu dat de U-Wing daadwerkelijk tijdens de slag om Endor ingezet werd, en niet zomaar een nieuw schip in Rogue One was. Ik ken de achterliggende gedachtes tussen Han Solo, Chewbacca en Maz Kanata. Ik weet wat voor effect het op je heeft als Kylo Ren je gedachten probeert te lezen. De puzzelstukjes vallen goed op hun plek. Grafisch weet de game te overdonderen. Ik speelde de game op mijn Xbox One X met een 4KTV en merkte dat ik soms gewoon stil stond om van de omgevingen te genieten. Met Leia rondlopen op Naboo, met Iden door de bossen van Endor knallen, het is onwerkelijk zo mooi het in beeld gebracht wordt. Dit in combinatie met haast perfect sound design zorgt ervoor dat de grootste Star Wars-fans kunnen smullen van de herkenbaarheid. Elk geluid klinkt zoals het hoort. De bijhorende muziek, die soms van de originele score van John Williams afkomstig is en op andere momenten is aangevuld met nieuwe content, zorgt ervoor dat het onmiskenbaar Star Wars genoemd moet worden.
Hoewel de campagne van Battlefront 2 lang niet perfect is, laat het goed zien wat er mogelijk is in dit universum in combinatie met de hedendaagse videogame technologie. De game slokt je vanaf de eerste seconde op en laat je pas los nadat het voltooid is. Star Wars werkt op zijn beste wanneer er een goed verhaal verteld wordt. Het is nu nog duidelijker dat de eerste Battlefront dit echt als een gemis mag noteren. De campagne smaakt duidelijk naar meer. Gelukkig is er gratis DLC voor de campagne in aantocht en is EA met andere Star Wars avonturen bezig. Ik ben benieuwd waar ze ons mee naar toe gaan nemen….
Fans schreeuwden het bij de eerste Battlefront uit dat er een singleplayer-campagne ontbrak. En hoewel dat nu opgelost is, blijft natuurlijk de meerspelerstand het belangrijkste onderdeel van de game. Een mode die de laatste weken flink onder vuur heeft gelegen. De controverse rondom de lootboxen, het ‘pay-to-win’-principe en de vreemde manier van progressie maken, schoten bij veel mensen in het verkeerde keelgat. Gelukkig heeft ontwikkelaar Dice geluisterd naar de vele klachten uit de community waardoor er veel al voor de release op werden gelost. Niet allemaal, maar veel. Het is daarom ook niet dat ik hier die controverse wil bespreken, ik bespreek hier de multiplayer zoals ‘ie speelbaar is sinds de originele lanceringsdag van het spel.
Battlefront 2 voelt aan alle kanten als een verbeterde versie van het eerste spel. Met vijf speelbare modi (met behoorlijk wat aanwezige maps) is er voor iedereen wel iets te vinden. Galactic Assault, meteen mijn favoriete mode, geeft je een gigantisch groot gevecht waarin twintig spelers het opnemen tegen twintig anderen. Niet alleen als voetsoldaten, maar in combinatie met ruimteschepen, landvoertuigen zoals tanks en zelfs berijdbare Taun Taun’s op Hoth. Blast is de standaard tien tegen tien Team Deathmatch en Heroes versus Villains laat het je opnemen met vier helden tegen vier slechteriken. Hier spelen Luke Skywalker, Han Solo, Yoda en Rey tegen Darth Maul, Darth Vader, The Emperor en Kylo Ren, bijvoorbeeld. Redelijk kleinschalig. De laatste twee modi zijn de flink verbeterde Starfighter Assault, waarin je gigantische spacebattles krijgt en er verschillende missies behaald moeten worden, alsook Strike, een objective-based mode waarin je met kleine teams bepaalde dingen moet zien te flikken.
Elke mode gaat dieper dan in de eerste Battlefront het geval was. Dit is vooral merkbaar bij Starfighter Assault. Waar het ruimteschipvechten er een beetje bij hing in de originele Battlefront (al werd er met de komst van de Death Star en Rogue One DLC duidelijk meer moeite in gestoken), is het hier een mode waar je flink wat avonden in terecht gaat kunnen. Elke map heeft namelijk zijn eigen unieke objectives die jij vanuit de kant van de goeden of slechteriken moet zien te behalen. Hierdoor speelt elke map anders (wat in Battlefront uit 2015 totaal niet het idee was) en geeft het ook extra uitdagingen. Het is meer dan alleen de tegenstander kapot knallen namelijk. Gelukkig is het besturen van je schip volledig op de schop genomen. Deze kant, uit handen van Criterion, staat flink op zichzelf en weet de controls boterstrak aan je te geven. Je schip was nooit zo wendbaar. Waar je in de eerste Battlefront een power-up had waardoor je een barrel roll kon doen, kun je het hier nu gewoon altijd. Hierdoor heb je het idee dat je echt in een X-Wing, TIE Fighter of A-Wing zit. De wendbaarheid is gigantisch, waardoor gevechten meer in driehonderdzestig graden om je heen gebeuren. Intens. Wanneer je genoeg punten verzamelt, door het behalen van objectives, het bestrijden van de tegenstander of goed teamspel, kun je jouw schip tijdelijk vervangen door ‘hero ships’. Denk aan Yoda’s Jedi Starfighter, Darth Vader’s TIE Bomber of zelfs Darth Maul’s Scimitar!
Maar toch, de meest toffe mode is Galactic Assault. Ik hou van schaal in mijn Star Wars. Het was om die reden dat Walker Assault mijn meest gespeelde mode was in de vorige. Hierin spelen twintig tegen twintig spelers gigantische battles die meerdere fases doormaken. Denk aan de scenes op Kashyyyk uit Revenge of the Sith (die hier overigens na te spelen is) om te weten wat deze schaal doet met Star Wars. Tanks vliegen laag boven de grond, de lucht vult zich met starfighters, droids en clones vechten met allerhande wapens. Overal zie je gekleurde lasers, explosies en hier en daar een Jedi. De details in de maps zijn geweldig. Je hebt het gevoel dat je in de films loopt, en al helemaal wanneer je op Naboo bezig bent. Deze stad ziet er op mijn 4K scherm gewoonweg beter uit dan dat ‘ie in The Phantom Menace deed. Ja, de game is grafisch indrukwekkender dan de film! Levels op Kamino (die waterplaneet uit Attack of the Clones) deden me op momenten zelfs niet mee spelen met de rest. Ik was gewoon de omgeving aan het bekijken. Wow! De maps zitten stuk voor stuk met veel zorg in elkaar waardoor er genoeg ruimte is voor de flinke gevechten die je met je mee wil brengen. Het is alleen aan jou hoe je dat gevecht met je mee neemt. Dit keer kies je namelijk voor je beurt steeds wat voor type soldaat je bent. Ga je als een Specialist, die best wat schade kan doen op de lange afstand? Of ga je meer voor de Heavy, die met de meest brute wapens schade brengt, of kies je toch liever voor Assault die het meer moet doen met granaten en mitrailleurs? Het is dan ook slim om af en toe af te wisselen. In de eerste fase is een sniper misschien handig, maar wanneer het gevecht in ronde drie zijn grote open ruimte inruilt voor gangetje gangetje-gameplay, ben je misschien als Assault meer op je plek. Ook hier is het mogelijk om met verdiende punten heroes te kiezen. En geloof me, het voelt enorm goed om als Kylo Ren, Darth Maul of Yoda over het slagveld te rennen. Je voelt de angst van de overige spelers wanneer Darth Maul (ingesproken door Sam Witwer, die we kennen als Starkiller uit The Force Unleashed!) op ze af rent. Fear is my ally…
Toch bekroop me het gevoel dat de maps soms niet honderd procent in balans zijn. Ik merk dat het vaak makkelijker is om een objective te verdedigen dan om hem over te nemen, puur omdat de verdedigende partij beter bedekt kan zitten. Daarnaast is het soms net wat te makkelijk om punten te verdienen. Ik merkte dat wanneer ik op Kashyyyk me focuste op de schepen in de lucht, die door AI werden bestuurd, het niet lang duurde voordat ik zelf een goede score neer kon zetten en met mijn Kylo aan de slag kon. Ook vervelend is dat verdiende items tijdens het spelen (missies die je door je vele potjes kunt behalen en je extra’s geven) alleen in het hoofdmenu geopend kunnen worden. Dus wanneer je iets vrijspeelt moet je na je gespeelde pot de game verlaten, het openen in een ander menu, eventueel op je trooper zetten en weer de matchmaking in. Omslachtig. Tijdens het spelen kun je verschillende vormen valuta krijgen. Credits, Crystals en Crafting Parts. Met de eerste twee kun je lootboxen kopen, waar nieuwe items in zitten. Je opent hier zogenaamde Star Cards mee, die je tijdens het spelen aan jouw trooper kunt hangen om hem sterker te maken. Denk aan het feit dat je granaat een grotere impact heeft, je health sneller terug komt, dat soort zaken. Ook zitten er nieuwe mogelijkheden in. Gifgranaten, schilden of passieve acties waardoor je in bepaalde omstandigheden een bonus krijgt. Voorheen kon je dus Crystals kopen om meer lootboxen te openen, maar dat heeft EA uit de game gehaald na de flinke kritiek. Alles is dus te openen door te spelen. En met die credits koop je niet alleen lootboxen, maar ook de Helden. Zo gaat een Darth Vader je 15.000 credits kosten, een Iden Versio 5000 en Chewbacca 10.000. Na drie avonden spelen stond de teller op 48.000 credits, dus wanneer je wat speelt moet het je goed lukken. Toch is het systeem waarin je progressie maakt niet het beste wat er is. De crates kosten net te veel credits, waardoor je om de tien, vijftien potjes iets nieuws kunt kopen (wanneer je niet in de top van de game zit). Daarnaast weet je natuurlijk niet wat je vrijspeelt met zo’n box. Het kan dus zijn dat wanneer je een Assault-klasse speelt, je dingen krijgt voor de Heavy-klasse. Hier komen echter de Crafting parts om de hoek kijken. Hiermee kun je voor een som zelf bepalen wat je in elkaar zet. Door het spelen van de game en de extra objectives te behalen, speel je deze vrij. Daarnaast is er een dagelijkse, gratis lootbox waar soms flink wat Credits en Crafting Parts in kunnen zitten. Het is geen geweldig systeem, maar EA heeft aangegeven hier nog goed naar te kijken. Een ‘to be continued’ zullen we het noemen.
Natuurlijk laat EA de kans niet liggen om mee te liften op de hype die The Last Jedi, de achtste episode in filmvorm, met zich mee nam. Daarom werd het eerste gratis seizoen voor Battlefront 2 geheel gebaseerd op deze film. Een fantastisch plan, omdat je nu nadat je de film hebt gezien meteen de content van deze film tot je kan nemen. In de vorm van het eerste seizoen toont EA niet alleen de kracht van Star Wars, maar ook wat het plan is met de game. Want vergeet de microtransacties even, alle content die EA brengt na de release zal geheel gratis zijn, waar dit dus de eerste stap in is. Tijdens de begindagen van het seizoen kreeg je een simpele toch interessante vraag. Voor welke kant wil jij vechten? Vecht je voor The Resistance onder leiding van General Leia Organa, of sluit je je aan bij The First Order om te vechten naast Snoke, Kylo Ren en Hux? Natuurlijk koos ik voor de eerste. Ik kan het niet over mijn hart verdragen om aan de kant van de slechteriken te staan. Hoewel, zijn ze wel de slechteriken? Certain point of view, enzo. Met de gehele community, waarin iedereen dus een kant koos, vocht je samen voor een overwinning. De winnende partij, wat The Resistance bleek te zijn, kreeg extra rewards, extra lootboxen en extra credits om uit te geven. Het bracht een onderliggende gedachte tijdens elke pot die je speelde. Want ja, niet alleen jij hebt wat aan de overwinning, iedere speler die voor jouw kant vecht kon er wat aan hebben. Een heerlijk gevoel van schaal bracht het met zich mee.
Het was een vrij simpele start voor wat EA van plan was. De content, die rond de release van de film verder toegevoegd werd, was des te interessanter. Aan de kant van The Resistance werd Finn een speelbaar personage, ingesproken door de acteur uit de film John Boyega. Captain Phasma sloot zich aan bij The First Order om met haar chromen pak te jagen op Resistance Scum. Ze komen van pas op de nieuwe map die aanwezig is in Galactic Assault. De aanval op Crait uit de film, die planeet waar een rode onderlaag ligt op de bodem en waar de gigantische AT-M6 Walkers hun ding deden, is visueel een pracht om te spelen. Als Resistance moet jij je basis beschermen en heb je de V-4X-D Ski Speeder als nieuw voertuig. Het doet soms denken aan een D-Day landing uit 1944, maar dan in Star Wars. Loopgraven, een overmacht aan tegenstanders, de rode stof die overal opwaait. Het is een spektakel, maar wel eentje met meer lastige momenten dan deze mode tot op heden had. En dat brengt nieuwe uitdagingen en tactieken met zich mee. Het kostte me meerdere potjes om te begrijpen wat ik nu echt moest doen. Maar toen ik het eenmaal door had, ging ik los. En goed los. En ja, ook de Vulptex maken hun opwachting.
In Starfighter Assault, de mode waarin je met ruimteschepen op elkaar jaagt en menig missie moet voltooien, is D’Qar toegevoegd. Juist, dat is de planeet waar The Resistance zich schuil wist te houden in The Force Awakens. Een nieuwe missie boven deze planeet biedt meer dan alleen een nieuwe omgeving, het brengt ook een nieuw voertuig met zich mee. Het is mogelijk om te spelen met Tallie’s A-Wing. Mensen die The Last Jedi hebben gezien weten dat dit tof is. Dit in combinatie met week, dag en maand-uitdagingen waardoor veel extra’s vrij te spelen zijn, zorgt ervoor dat je de multiplayer weer flink door kunt spelen. Hoewel het maar twee maps zijn, twee helden en een nieuw schip brengt het net wat meer diepgang dan de originele game had. En aangezien iedereen deze content gratis krijgt en het dus niet achter een betaalmuur zit, is het vinden van een game snel en moeiteloos. Iedereen heeft deze content geïnstalleerd. Iedereen kan met je mee spelen.
Maar wanneer je meer van de singleplayer bent, brengt dit eerste seizoen je ook toffe content. Met drie missies voor Iden Versio die naadloos aansluiten aan The Last Jedi, gaat het het verhaal van onze hoofdpersoon verder. We krijgen antwoorden op vragen die in het originele spel gesteld werden, nieuwe vragen worden opgeroepen. In Resurrection, zoals dit verhalende hoofdstuk heet, zien we misschien wel de beste missies die de game heeft. Ja, dit kortere verhaal is sterker uitgewerkt dan het hoofdverhaal van de game. Kort maar zeer krachtig. In drie levels leer je Iden beter kennen, snap je haar beweegredenen nog meer en zie je wat haar invloed heeft weten te betekenen op het grotere geheel. Hoe haar zaken de beginmomenten van The Last Jedi introduceren. Het sluit naadloos aan, speelt heerlijk weg en brengt een toffe arc voor het personage. Het brengt het verhaal van Iden naar een hoger plan.
Door alle negativiteit die de game tijdens de launch rondom het lootbox-systeem heeft mogen ontvangen, lijkt de game een zeer duistere stempel te hebben gekregen. En dat is oprecht zonde. Star Wars Battlefront II is een game die heerlijk speelt, behoorlijk wat diepgang heeft en, wat mij betreft de beste toevoeging sinds het vorige deel, de complete saga heeft omarmd. Het is niet meer alleen Rebels tegen Empire zoals in het eerste deel. Nee, nu zijn er de Clones, de Battledroids, Darth Maul, Kylo Ren, Rey en meer, bovenop die standaard helden uit de originele trilogie. En hoewel het natuurlijk dat Star Wars-universum is dat mij gigantisch aanspreekt, snap ik dat wanneer je niets met Star Wars hebt dat een grote factor is. Dan mag je een heel punt van mijn score wegnemen. Wat dan overblijft is nog steeds een hele vermakelijke, fijn spelende shooter.
Met Star Wars Battlefront 2 heeft de ontwikkelaar goed gekeken naar de feedback van het eerste deel en in alles een overtreffende trap gemaakt. Grafisch is dit mogelijk de mooiste game die ik tot op heden op mijn Xbox One X heb gezien, de geluiden zijn fantastisch en qua sfeer zit het helemaal goed. Een singleplayer die een leuke toevoeging brengt op het complete verhaal, een multiplayer die je honderden uren bezig kan houden. Wanneer Dice dan nog even dat progressie systeem fixt, weet ik dat miljoenen mensen gillen van vreugde in plaats van om lootboxen…
