Soms heb je van die games waarbij je je afvraagt waarom het zo lang heeft moeten duren voordat iemand met het idee kwam om het spel in elkaar te zetten. Jurassic World Evolution is zo’n game. Een parkbouw simulator, gehuld in Jurassic Park-setting, op papier klinkt het ideaal. Het idee is niet vergezocht maar voelt als een logische stap. Alsof het leven een manier heeft gevonden om deze game naar ons toe te brengen.
Net op tijd om te profiteren van Jurassic World: Fallen Kingdom, de film die nu in de bioscopen draait, brengt Frontier ons een nieuwe game waarin we onze managementskills mogen gaan gebruiken. De ontwikkelaar, bekend van games als Rollercoaster Tycoon 3, Screamride, Zoo Tycoon en Planet Coaster, is geen onbekende in dit genre. Echter, grootste troef die deze game heeft ten opzichte van al die andere: de pure paniek die uit kan breken op elk moment. Waar ik een game als Zoo Tycoon wel eens start om lekker te relaxen, weet Jurassic World Evolution me als speler veel meer uit te dagen. Voor je het weet kan alles fout gaan, alles waar je zo hard voor hebt gewerkt. “Yeah, ooh, aah, that’s how it always starts. Then later there’s running and screaming.”
Ja, jij bent degene die verantwoordelijk is voor het park, de dino’s die daarin rondlopen, maar belangrijker nog: de gasten. Want waar je in Rollercoaster Tycoon misschien te maken hebt met een kapotte achtbaan, kots op de grond of mensen die klagen over het feit dat er te weinig wc’s zijn, hebben alle attracties in dit nieuwe park vlijmscherpe tanden en kunnen ze jouw bezoekers letterlijk opeten wanneer jij je werk niet goed doet. In Jurassic World Evolution werk je dus aan meerdere fronten tegelijkertijd, in de hoop dat je niets over het hoofd ziet. Eén foutje kan fataal zijn. En dat is funest, dat is waar deze game anders is dan andere parkbouwsimulators. Wanneer Pirates of the Caribbean kapot gaat eten de piraten de gasten niet op. Wanneer jouw dino uitbreekt heb je honderden doden op je geweten staan.
Het is dus aan jou om te zorgen dat je verschillende dino’s verzorgd worden. Zorg voor voldoende voedsel, schoon water én dat ze veilig zitten in een omgeving met een groot hek er omheen. Zorg ervoor dat de gasten genoeg eten kunnen vinden in je park, mogelijkheden hebben om de dino’s te zien, om merchandise te kopen (ik wil een Jurassic Park pet!), te blijven slapen in je hotel, dat soort dingen. Redenen om geld uit te blijven geven in je park. Iets wat nodig is om je park open te houden, maar ook om uit te breiden. Je hebt geld nodig om buiten je park om te gaan graven om meer DNA te vinden van dino’s, van dino’s die je nog niet hebt. Dit DNA moet omgezet worden, onderzocht worden, om uiteindelijk nieuwe dinosaurussen te introduceren in jouw park. Waardoor je weer meer bezoekers trekt die opnieuw meer geld uit willen geven. Het moment dat je je eerste dinosaurus geboren laat worden en je park betreed is oprecht een mooi moment. Het gaf mij, iemand die is opgegroeid met de films (ik zat in groep 4 toen ik Jurassic Park in de bioscoop zag), kippenvel. Natuurlijk zijn de eerste dino’s niet de meest interessante, maar na genoeg onderzoek, genoeg geld dat geïnvesteerd wordt, breid je je park uit met meerdere schepsels. De Triceratops was mijn eerste echte aanwinst. We spared no expense.
Hoe meer onderzoek je doet naar een bepaalde dinosaurus, hoe beter de genome qua DNA in elkaar komt te zitten. Hierdoor wordt het steeds makkelijker om goede, gezonde versies van de schepsels te creëren. Naast het managen van het park, de bezoekers, de faciliteiten en veiligheid ben je ondertussen dus ook de globe aan het afspeuren naar meer en meer DNA. De game weet je bezig te houden. Wanneer het dan fout gaat, gaat het ook goed fout. Wanneer je je park te groot aan het maken bent en vergeet extra transformatoren te plaatsen om al die nieuwe gebouwen te voorzien van stroom, kan het zomaar eens zijn dat er minder spanning op je hekken komt te zitten. Een kleine vergissing met grote gevolgen. Wanneer een dino deze zwakke plek vindt weet je dat je alles moet laten en puur voor de veiligheid moet gaan. Met een heli de lucht in, met een jager een verdovingspijl in de dino schieten, het hek repareren, stroom creëren en de dino terug plaatsten. Klinkt makkelijk, maar wanneer je park één grote chaos is, is het een flinke uitdaging. Dino’s kunnen verder ziek worden, stormen kunnen roet in het eten gooien, wanneer dino’s bang zijn gaan ze op een heuse rampage. Er is veel te doen voor iemand die een Jurassic Park wil managen.
Gelukkig zijn er genoeg dingen aanwezig om deze problemen op te vangen. Rangers repareren spullen en zorgen dat je dino’s gezond blijven. Door zelf met een auto er op uit te trekken reis je naar zo’n ziek beestje om aldaar de medicatie toe te dienen. Je zorgt dat de etensbakken verschoont worden, dat soort dingen. Blijf onderzoek doen naar ziektes zodat je, wanneer er een uitbraak onder je dino’s is, snel kunt handelen.Je denkt aan twaalf dingen tegelijkertijd. Het brengt een sterke mix van games als Rollercoaster Tycoon en Zoo Tycoon samen. Het voltooien van het eerste eiland wist me zo’n vier uur te kosten, waarna ik kon kiezen om een tweede park op een nabijgelegen eiland te openen, of om door te gaan met het park dat ik al had. Elk eiland brengt nieuwe missies, doelstellingen en gevaren met zich mee. Wanneer je steeds verder komt in het spel en meerdere eilanden open speelt, ga je uiteindelijk naar het hoofdregerecht: Isla Nublar. Daar waar ooit Jurassic Park gebouwd werd, daar waar Jurassic World achtergelaten werd.
Dat Bryce Dallas Howard, BD Wong en Jeff Goldblum hun rollen uit de films in de game herhalen (Claire Dearing, Dr. Wu en Ian Malcolm), zorgt ervoor dat de game authentiek voelt. De muziek van John Williams is voltallig aanwezig. Wanneer je door je park aan het rijden bent en dino’s in de horizon hun ding ziet doen terwijl dat prachtige Jurassic Park themalied speelt, dan loopt het kippenvel over je lichaam. Dat garandeer ik. Dit komt ook omdat de game er grafisch strak en afgewerkt uitziet. Het oogt en voelt als een toevoeging aan deze franchise, het lijkt te kloppen. Daarnaast is de manier van besturen met een controller -ik speelde de game op de Xbox One X- binnen vijf minuten onder de knie. Je voelt dat Frontier niet haar eerste stappen zet in dit genre.
Toch is er één ding dat mij een beetje tegenstond. Je krijgt te weinig informatie wanneer je begint met spelen. Een game als deze is voorzien van menu in menu in menu. Maar waar zit dan datgene wat je nodig hebt? Zo moest ik mijn eerste dinosaurus voorzien van een voedselbak. Top, gaan we doen. Maar hoe? Een blik tussen alle gebouwen die ik kon bouwen leverde niks op. Daar waar alle te bouwen onderwerpen voor gasten stonden bleef ook niets opleveren. Na flink wat gezocht te hebben bleek de voedselbak te horen bij het menu waar ook hekken te vinden zijn. Ja, daar ga ik niet zoeken. Een voedselbak is geen hek. Maar het was hierdoor te laat. Ik ben letterlijk twintig minuten aan het zoeken geweest, waardoor mijn dino uithongerde en het leven liet.
Jurassic World Evolution is een hele fijne game om te spelen. Grafisch knalt de game van je scherm, de sfeer die je wil is goed terug te vinden en het bestuurt allemaal naadloos. Met een beetje meer uitleg vanuit de ontwikkelaar was alles misschien net dat beetje beter geworden, maar na een uurtje spelen heb je het zelf wel uitgevonden. Al om al geeft de game je exact dat wat je van de game verlangt, de mogelijkheid om je eigen Jurassic Park te bouwen. Met al zijn gevaren. Waar de game makkelijk ‘one big pile of shit’ had kunnen worden, heeft Frontier het geflikt om een sterke titel af te leveren. Welcome, to Jurassic World!
