Acht maanden na de PC-versie is het eindelijk de beurt aan de Xbox One versie van Battlegrounds om de status van game preview achter zich te laten en te releasen als volwaardige game. Player Unknown zal het spel uiteraard blijven uitbreiden en tweaken, maar zoals het nu staat kunnen we spreken van de 1.0 versie van de game. Hoog tijd om het spel nog eens te herbekijken en er eindelijk een cijfer op te kleven dus.
Dat PUBG op een raar punt in zijn bestaan gekomen is, dat is duidelijk. Aan de ene kant is het spel zo veel uitgebreider dan het bij zijn introductie op Xbox One was, maar aan de andere moeten we toch echt stellen dat een game als Fortnite de kroon van meest populaire Battle Royale game heeft ingepikt. Nu we aan de vooravond staan van de releases van games als Battlefield V en Black Ops IIII die hun eigen gepolijste versie van het Battle Royale gegeven brengen is er uiteraard de vraag wat voor toekomst er voor PUBG weggelegd is. Maakt de game in haar 1.0 vorm genoeg indruk om te blijven spelen?
https://www.youtube.com/watch?v=5jKvvchayEY
Allereerst…het basisgegeven staat nog steeds als een huis. Het maakt geen moer uit of het je vijfde potje of je vijfhonderdste is, het blijft spannend om in een uitgestrekte omgeving te parachuteren samen met 99 andere mafkezen die je allemaal willen een kopje kleiner maken. Het zenuwachtige zoeken naar wapens en je zo gedeisd mogelijk proberen te houden tot je iets in handen hebt om je mee te verdedigen. De manier waarop je hart sneller gaat kloppen als je in de verte een auto hoort aankomen en je een afgewogen keuze moet maken om te vluchten of een confrontatie op te zoeken. Het idee dat je in het begin alle ruimte van de wereld lijkt te hebben, maar dat je in je achterhoofd weet dat de safe zone steeds kleiner en kleiner wordt zodat alle spelers samen gedwongen worden richting een gewelddadige endgame. Voor mij zit in die spanning de kracht van een game als PUBG. Het is geen shooter, dat doe je echt gewoon erg weinig in die game omdat er steeds het risico is dat je aan de rest je positie verraad en zelf het loodje legt. Het is een game die draait rond exploratie en de spanning die dat met zich mee brengt. Het hopen dat je niet gekopt wordt door de sniperrifle van iemand die verderop ligt te schuilen terwijl je secuur van gebouw tot gebouw loopt op zoek naar bruikbare loot. Die kracht zat in het prille begin al in PUBG, en dat is gelukkig nog steeds hetzelfde.
Dat het met de kerngameplay altijd al goed zat is uiteraard fijn, maar het is in deze 1.0 versie duidelijk dat het team sinds de introductie op Xbox One stevige stappen gezet heeft. De game loopt een stuk stabieler dan het eerst deed en verandert niet meer constant in een diashow zodra de actie wat intens wordt. Meer nog, de nieuwe maps voegen echt iets toe aan de ervaring. Het is lastig om er exact je vinger op te leggen, maar spelen op de Oost-Europese map Erangel is een andere ervaring dan op het Centraal Amerikaanse Miramar. Die tweede map is een clusterfuck van compacte dorpjes en grote open omgevingen die nefast kan zijn voor je bloeddruk. Het is een map waar kerels met een sniperrifle enorm gevaarlijk kunnen zijn en dat heb je steeds in je achterhoofd als je weer gedwongen een groot open stuk over moet rennen. Nieuwe map Sanhok is eveneens een totaal ander beestje omdat het slechts een kwart van de omvang heeft van de andere maps. Normale potjes van PUBG kunnen een dik half uur of zelfs langer duren, maar deze map is ontworpen voor snelle, korte potjes waar spelers gedwongen worden meer te bewegen. Dat maakt dat je op Sanhok vlugger in gevechten beland en ja, dan ga je misschien vlugger dood…maar dat betekent dat je het vechtsysteem vlugger in de vingers hebt zitten. Het is nog steeds wat wennen aan de controls, en weapon upgrades selecteren in je inventory is nog steeds onwennig, maar het schieten zelf voelt gelukkig soepeler aan dan vroeger en uiteindelijk is het dus een gevalletje van oefening baart kunst. Sanhok is ideaal om te oefenen. Naast de gewone Battle Royale probeert PUBG ook andere dingen zoals de obligate zombiemode en een normale deathmatch, maar ik weet niet meteen wie daar op zit te wachten. Het is nog steeds de basis waar het om draait, en het zijn de vele kleine avonturen die je daar in beleeft waar het om draait. Het is die ene keer dat je in de verte een figuur in een trenchcoat zag en er een hele achtervolging door de velden ontstond, die keer dat je een huis in kwam en boven in de badkamer een camper aantrof die je enkel met een sikkel wist uit te schakelen, het is die keer dat je bij de laatste vijf was en in al je overmoed afgeknald werd door twee anderen op hetzelfde moment. Het zijn die dingen die PUBG ook in de 1.0 release een aanrader maken.
Of Player Unknown’s Battlegrounds beter of slechter is dan razendpopulaire concurrent Fortnite is een vraag die haast niet te beantwoorden is omdat beiden een verschillende visie op het Battle Royale genre hebben. Wat wel vast staat is dat wat PUBG doet, het ook echt goed doet en dat het in de 1.0 versie meer dan ooit garant staat voor nagelbijtende spanning en intense gameplay.
