Ik ben niet iemand die dezelfde game voor een hele lange periode blijft spelen. Ja, er zijn uitschieters. Zo speel ik World of Warcraft al meer dan tien jaar en heb ik in de tijd van Halo 3 en Halo 4 die games haast non-stop zitten spelen. Maar echt een game maanden mee nemen? Nee, dat zit er niet meer in.
Ik vind het daarom des te interessanter om later terug te keren naar een game. Een game waar ik veel plezier aan heb mogen beleven, maar welke ik simpelweg niet meer heb gespeeld voor een bepaalde tijd. Misschien omdat er gewoonweg geen tijd meer voor had, of omdat andere games mijn weinige tijd op wisten te slokken. Het is dan juist leuk om te kijken naar hoe zo’n game is veranderd. Want games lijken tegenwoordig jaren na release niet meer op dat wat ze waren tijdens de launch. De laatste weken ben ik daarom weer eens flink in Overwatch gedoken. Overwatch, de game die in mei 2016 verscheen en door ons zelfs als de beste game van dat jaar werd bestempeld, is natuurlijk van Blizzard. En als we een ding weten is het wel dat Blizzard hun games bijzonder goed ondersteunt.
Nadat ik de game voor het eerst in haast twee jaar weer op wist te starten, merkte ik dan ook een hoop. Er waren flink wat nieuwe personages verschenen, nieuwe modi, maps en speeltypes. Waar ik in de originele review al aangaf dat de game bomvol zat met content, maar er echt wel ruimte was voor meer, heeft Blizzard Overwatch sindsdien goed gevuld. Zo zijn er diverse nieuwe maps, waarvan Blizzard World meteen mijn favoriet is geworden. Want hoe tof is het dat Overwatch een map kent waarin alle franchises van Blizzard (Warcraft, Starcraft en Diablo….. en zelfs wat oudgedienden) samenkomen in een pretpark! Jawel, met een StarCraft achtbaan, een World of Warcraft eettentje, dat soort dingen. Als iemand die elke game van Blizzard in de kast heeft staan is dit een genot om te beleven. En eigenlijk bleef er maar één ding knagen; ik wil een echt Blizzard pretpark!
De nieuwe personages heb ik allemaal even bekeken en wat potjes mee gespeeld, maar al snel viel ik terug op favoriet Tracer. Dit personage was tijdens de launch van de game al mijn ‘go to’ en is dat tot de dag van vandaag nog steeds. Het is bijzonder knap dat Blizzard het roster uit heeft kunnen breiden met nog meer Heroes om mee te spelen, terwijl je nergens voelt dat een Hero een kopie is van een ander. Met elke nieuwe Hero komt een nieuwe speelstijl, maar voor andere gamers in een potje ook een nieuwe manier van ontwijken, aanvallen en strategie. Leuk is ook dat ik Overwatch precies kon starten tijdens de Halloween viering. Iets wat resulteerde in lootboxen in de vorm van pompoenen, een horrorlevel waarin je met andere spelers waves aan vijanden moet verslaan en exclusieve unlocks. Want wie wil er nu niet in de game rondlopen als een heuse Frankenstein?! Juist!
Maar, vooral, en misschien het belangrijkste, het is opvallend dat de basis van de gameplay, ook al zijn er zoveel uitbreidingen gedaan, compleet hetzelfde is gebleven. Net als in 2016 was mijn eerste potje weer net zo leuk als mijn laatste. Ja, Overwatch is een game die nog steeds uit weet te dagen. Een game die je makkelijk op kunt pakken om te spelen, maar moeilijk is om echt te masteren. En nog moeilijker om weer neer te leggen. De stijl, de snelheid van het spel, de wereld, de personages, Blizzard heeft met deze nieuwe IP bewezen dat ze echt weten hoe een goede game in elkaar zit. Met BlizzCon om de hoek hoop ik dan ook op een toffe aankondiging rondom de game. Een nieuw personage, een compleet nieuwe manier van spelen, of zelfs een animatiefilm in de bioscoop. Overwatch schept een prachtig universum dat vol zit met verhalen. Verhalen die verteld mogen worden. Binnen en buiten de game.
Overwatch is twee jaar na de release nog leuker dan tijdens het moment dat ‘ie nieuw was. Het spel is prachtig onderhouden door Blizzard en knalt meer dan ooit van je scherm af. Mijn Xbox One X staat weer overuren te maken met de shooter. En daarom kap ik deze Ik speel nog steeds nu af, ik ben gelinkt aan een nieuw team in Blizzard World. Cheers love, the cavalry is here!
