Nee, dit is geen nieuwe game. Totaal niet zelfs. En dat merk je tijdens het spelen ook wel. Het is een collectie van twee games die ik eerder al op de Xbox 360 beide tot de honderd procent uit wist te spelen. In 2010 en 2011 had ik behoorlijk wat plezier ook met beide titels. Zeker omdat we toen helemaal in de Harry Potter-hype verkeerde. De laatste film verscheen in datzelfde 2011. Hoe is het om deze games nu, met een betere, grafische pracht te spelen?
Ik hou van Harry Potter. De boeken heb ik gelezen, de films vaak bekeken en de games stuk voor stuk gespeeld. Hoewel ik op gamegebied geweldige games mee heb mogen maken, waren er ook flink wat gedrochten. (Ik durf de titel van de Kinect toverstaffen-game van EA niet eens meer te noemen in de angst dat ik weer nachtmerries ga krijgen.) Maar de LEGO-titels waren precies wat je er van wilde. Leuke games die de bekende verhalen opnieuw lieten beleven en de wereld op een betoverende manier tot leven bracht. Het complete verhaal werd opgedeeld in twee games. In het eerste speelde je schooljaar één tot en met vier, terwijl game twee je schooljaar vijf, zes en zeven liet spelen. Het werd toen al duidelijk dat LEGO en Harry Potter een perfecte match waren. De nieuw verschenen LEGO Harry Potter Collection brengt beide games samen in een toffe bundel. En qua timing had de uitgever niet voor een beter tijdstip kunnen gaan, aangezien Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, de spin-off van Harry Potter, deze week in de bioscopen gaat draaien. Maar, is de terugkeer naar Zweinstein een interessante?
Ja. En ook een beetje nee. Zoals ik al aangaf, ik speelde beide games voor de volle honderd procent uit in de hoogtijdagen van de Xbox 360. Ik had er veel plezier in ook. Het complete kasteel van Zweinstein lag open om verkend te worden, het verhaal van de films werd op een humoristische manier verteld en qua gameplay was het makkelijk, maar nooit te. Er is dan eigenlijk ook helemaal niets mis met de games. Maar je merkt tijdens het spelen gewoon steeds opnieuw dat je een game van zeven jaar geleden aan het spelen bent. Ja, grafisch is de game flink onder handen genomen en op de Xbox One X speelde ik ‘em zelfs in 4K. Toch, soms is de game net wat te traag, speelt het niet zo vloeiend als dat we nu gewend zijn van de LEGO-titels en merk je eigenlijk dat je heel de tijd eenzelfde gameplay loop aan het herspelen bent. Iets wat jaren geleden natuurlijk ook al zo was, maar door de vele verbeteringen door de jaren heen in de LEGO-games, wordt het nu pijnlijker. Maar, mag ik hier over klagen? Want we weten dat we met een game van zeven jaar geleden te maken hebben, die gewoonweg opnieuw uitgebracht is en beter dan ooit speelbaar is gemaakt.
Zoals ik al zei brengt deze collectie je het complete verhaal dat J.K. Rowling vertelde in zeven boeken en Warner Bros. in acht films. Van de Steen der Wijzen tot de Relieken van de Dood. Het toffe is dat het een zeer goede hervertelling is van het bekende verhaal. Dit is een LEGO-titel uit de tijd dat er nog geen gesproken woorden in de games werden gebruikt, dus het verhaal is versimpeld maar doeltreffend neergezet. Wanneer je de game echter speelt om het verhaal alleen, ben je er met een uurtje of acht wel klaar mee. Wanneer je iemand bent zoals ik, die alle geheimen in een LEGO game wil vinden, alle unlocks vrij wil spelen en de complete game op honderd procent wil krijgen, dan mag je best een uurtje of vijftig uit gaan trekken. Elke film is opgedeeld in enkele levels die, wat ik een voordeel vind ten opzichte van de games van tegenwoordig, een stuk korter zijn. Met een kwartier per level moet je je kunnen redden (wanneer je niet alles in één run doet, dat dan weer wel). Het doel is om de levels eerst te doorspelen om later, in Free Play, de verborgen schatten te vinden met nieuwe personages zodat je kunt komen waar dat eerder niet kon. Het is LEGO zoals LEGO altijd is geweest.
Opvallend is wel dat, hoewel we de LEGO-formule door de jaren heen flink hebben zien verbeteren, het nog steeds leuk is om met een ‘oudere’ aan de slag te gaan. Ik heb me dan ook weer vermaakt met Harry Potter in LEGO-vorm. Toch denk ik dat het dit keer meer komt door de Harry Potter kant van de game, en minder door de LEGO opsmuk. Als je net zoals ik groot bent gebracht met de films en boeken is het een feest der herkenning om door de zalen van Zweinstein te lopen, het dorpje erbuiten, te vliegen tijdens Zwerkbal en dat soort dingen. En alles is stiekem ook gewoon heel goed tot leven gebracht in deze game. Wanneer je dit verhaal tot een einde brengt is er gewoonweg nog zoveel content om toe te nemen, zoveel geheimen om te ontdekken. Het is de overbekende LEGO-formule. En daar is niets mis mee, helemaal niet wanneer je met twee spelers speelt.
Echter, waar er genoeg content is, mist de diepte van het spel. In feite doe je vijftig uur lang hetzelfde trucje. Je vecht tegen vijanden, slaat boxen kapot, verzamelt objecten en bouwt dingen om verder te kunnen. De core gameplay is een simpele loop, de omgeving verandert alleen om je heen. En ja, dat is bij de nieuwe LEGO’s nog steeds zo, maar je merkt hier vooral dat je met een oudere game te maken hebt. De diversiteit is minder aanwezig. En waar je vroeger een jaar tussen de twee games had zitten, speel je nu in een stuk door, waardoor dit meer voelbaar is. Ik denk daarom ook dat wanneer je ze al eens gespeeld hebt, er eigenlijk geen reden is om de games opnieuw aan te schaffen. Ja, het is leuk dat ze in 4K zijn, maar als dat je reden voor een aanschaf is, kun je beter het recent verschenen LEGO DC Super Villains aanschaffen. Ben je iemand die de games gemist heeft? Dan mag je ze blind je winkelmandje in kieperen. Want hoewel de game soms oud aanvoelt, is het nog steeds een geweldig avontuur dat je vele avonden bezig kan houden. Ik hoop wel dat de ontwikkelaar inmiddels bezig is met LEGO Fantastic Beasts, want ik merk dat ik geen genoeg krijg van dit universum.
Met The LEGO Harry Potter Collection gaat de LEGO-game terug naar de basis. Weg zijn de gesproken zinnen, weg is de diepte in het spel en weg zijn de dingen die de LEGO-games de laatste jaren weer sterker hebben gemaakt. Toch, ondanks dat, is het een fijne game met een tof verhaal. Mocht je het al eens beleefd hebben dan is er geen reden om terug te keren. Is het je eerste keer? Dan ligt een magische tijd op je te wachten…
