Zes jaar na de release van de schromelijk onderschatte Brad Pitt film krijgen we nu zowaar een World War Z game voorgeschoteld. Het is eerlijk gezegd niet iets waarvan ik dacht het nodig te hebben in mijn leven. Weet deze online co-op game die de basis van Left 4 Dead combineert met elementen van Gears of War desondanks toch indruk te maken of gooien we het beter op de rottende hoop Walking Dead games? Tijd voor een review.
Het idee achter World War Z is een simpel gegeven, en soms is dat meer dan genoeg. Je neemt vier survivors in een co-op game bevolkt met zombies en laat hen de nodige objectives vervullen terwijl ze alles wat de game op hen afstuurt afknallen. Als dat wat klinkt als Left 4 Dead is het omdat het ook exact zoals Left 4 Dead is, tot de speciale soorten zombies toe. Dat vertrouwde gevoel zou je in veel gevallen een gebrek aan originaliteit durven noemen, maar in het geval van World War Z pakt het net uit als een voordeel. Left 4 Dead 2 kwam bijna tien jaar geleden op de markt en hoeveel sterke vier speler co-op zombie-shooters hebben we sindsdien gespeeld? Strange Brigade was best geinig en er viel occasioneel wel wat fun te beleven in de Call of Duty zombie-modes, maar een echt veelomvattende co-op game in de stijl van Left 4 Dead? World War Z is toch echt wel de eerste titel in erg lang die zich daar aan probeert te wagen.
https://www.youtube.com/watch?v=ON2Ucyvt3gY
De grote vraag die dan nog rest is of het World War Z lukt om grote voorbeeld Left 4 Dead naar de kroon te steken, en net niet is het antwoord dat ik daar op zou fraseren. Nee, World War Z gaat vast niet de cultstatus van Valve’s titel krijgen, maar dat ligt niet aan een gebrek aan inzet. Wat vooral indruk maakt bij deze titel is dat de ontwikkelaars erg goed naar de game wisten over te brengen waar spelers de film mee associëren, namelijk die hordes aan zombies. Inderdaad, de zombies in World War Z zijn die snelle rotzakjes die over elkaar spartelen om grote torens van rottend vlees en tanden te vormen om helikopters neer te halen en jou angst aan te jagen. Het is een visueel indrukwekkend gegeven dat voor de nodige setpieces in de game zorgt en garant staat voor behoorlijk wat oow fuck momentjes. Uiteraard gaan de normale zombies wel vlotjes neer, maar als je er vijfhonderd tegelijk op je scherm hebt en de game ze maar op je af blijft vuren als een over elkaar donderende, klimmende massa levert het heus wel de nodige adrenaline op. Ook in de tower defense achtige stukjes waar je stand moet houden levert die massa behoorlijk wat fun op, omdat je dan leuk speelgoed zoals mortieren en turrets tot je beschikking hebt. Het staat garant voor spektakel.
Er is wel degelijk geprobeerd wat diepgang aan het geheel toe te voegen met dingen als wapen progressie en character classes waarbij één personage bijvoorbeeld vlotter kan healen en een ander accurater kan schieten tijdens het bewegen, maar uiteindelijk komt het toch vooral neer op knallen, knallen en nog meer knallen. Daar is verder niks mis mee, World War Z is het soort game die goed weet wat het wil zijn, namelijk een toegankelijke, vlotte online actiegame. een game die zichzelf niet bloedserieus neemt en een diepgaand verhaal wil brengen, maar zich net als het boek presenteert als een reeks korte vignettes die van locatie naar locatie springt. Meer moet dat soms echt niet zijn. Als ik dan toch echt iets aan te merken heb op de game, dan is het datzelfde probleem dat elke online shooter heeft…random spelers zijn vaak gewoon kut. Als je dit speelt met vrienden, dan ben ik er zeker van dat dit één van de beste multiplayer ervaringen is die je momenteel kunt vinden, als je echter op je eentje bent en via matchmaking een potje opstart? Ow boy! Het dingetje is, en dat maakt World War Z je echt wel duidelijk in de laadschermen, dat enkel je teamgenoten je kunnen redden wanneer je gegrepen wordt door zombies. Nou moet je in acht nemen dat je speciale zombies hebt waarvan eentje je vastpakt en Hulksmash gewijs tegen de grond begint te meppen en een ander vanuit een donker hoekje bespringt en je kapot begint te maken. Die twee rotzakjes stoppen niet tot je dood bent, of je gered wordt door je teamgenoten. Wat betekent dat als je speelt met random mensen die zich ergens in de verte als een stelletje asociale idioten gedragen die geen greintje moeite doen om je overduidelijk stervende hachje te redden, je best een frustrerende dood te wachten staat. Waarom mensen co-op games gaan spelen, om het dan te vertikken om samen te werken, het blijft me een raadsel. Begrijp me niet verkeerd, er zijn wel degelijk mensen die de game online spelen zoals het hoort, maar wanneer drie van de vijf potjes finaal de soep in draaien omwille van spelers die zich als lone wolves met het iq van een kip zonder kop gedragen, dan weet je hoe laat het is. Tijd om vrienden te overhalen om de game te kopen, of gewoon de singleplayer even te proberen dus.
Als je op je eentje speelt krijg je dezelfde ervaring als in de gewone co-op, alleen krijg je dus drie A.I kompanen mee op pad. Is het erg als ik zeg dat ik op mijn eentje spelen stukken leuker vond dan in die potjes die fout liepen door een gebrek aan teamwork? De gameplay blijft solo gewoon overeind en hoewel je zeker geen complexe dingen moet verwachten van je A.I teamgenoten trekken ze zich wel erg goed uit de slag tijdens vuurgevechten. Het zorgt ervoor dat je, zelfs wanneer de matchmaking matches wat frustreren, je heus wel kan vermaken met deze World War Z.
World War Z is een aangename verrassing, omdat het de sterke fundamenten van Left 4 Dead en Gears of War combineert met een eigen chaotische twist. Hoogstaand is het allemaal geenszins, maar het is een game waarin je waanzinnige hordes zombies decimeert, fun primeert op diepgang.
