Dat het woelige jaren geweest zijn voor Xbox fans is ietwat van een understatement. Sommige exclusieve games als Scalebound werden geschrapt, anderen zoals Quantum Break en Titanfall hadden niet de verhoopte impact. In dat soort onzekere tijden waar Microsoft duidelijk moeite doet om te bouwen aan een betere toekomst voor hun platform zijn er gelukkig nog zekerheden. Gears of War is al ruim tien jaar één van die zekerheden, een constante die fans al vier games en een spin-off lang laat rennen van cover naar cover terwijl je lelijke sprinkhanen afknalt met een kettingzaag-geweer. Datzelfde idee vormt nog steeds het fundament waar dit vijfde deel op bouwt, maar ontwikkelaar The Coalition heeft met Gears 5 wel meer veranderingen doorgevoerd dan louter de titel kortwieken. Van kleine open wereld hubjes tot een upgrade systeem en andere aanpassingen is dit duidelijk een Gears of War voor de nieuwe generatie geworden.Hoe dat uitpakt lees je in de review.
Je kan er niet omheen dat Gears 5 het middenstuk van een trilogie is, en je dus halsoverkop in een verhaal beland dat al uiterst sterk in gang werd gezet in Gears of War 4. We kennen Kait en J.D en Dell ondertussen, we weten dat er een oorlog zit aan te komen met een nieuwe, nog gevaarlijkere variant van de Locust, we begrijpen dat Kait het nog steeds lastig heeft met de dood van haar moeder aan het eind van de vorige game en serieuze vragen heeft over haar afkomst. Het zorgt ervoor dat de game niet die lange build up nodig heeft die deel 4 had, en je moeiteloos snapt waarom nieuw hoofdpersonage Kait samen met haar vrienden er alleen op uit trekt op zoek naar antwoorden en een mogelijkheid om de Locust te stoppen. Je kan over het verhaal best wel zeggen dat het niet bepaald de clichés uit de weg gaat en dat sommige van de grote plottwists die de game je voorschotelt zelfs wat getelefoneerd lijken voor trouwe fans. Alleen maakt dat dus geen moer uit. Het verhaal stelt op papier misschien niet zo gek veel voor, maar het wordt geankerd door de personages en de manier van vertelling. We kennen deze personages en waar ze voor staan in het Gears-universum. Het zit hem in de manier waarop ze onderling met elkaar omgaan.Of het nu gaat om flauwe onderlinge grapjes of warme gesprekken, of het toebijten van bevelen tijdens intense gevechten, de manier waarop de personages onderling met elkaar spreken voelt gewoon naturel. Uiteraard is het Kait als hoofdpersonage die je als speler het beste leert kennen en die het meeste evolutie doormaakt, maar ook de andere personages krijgen de nodige nuance en diepgang mee. Dat Gears 5 in een game waar zoveel kogels afgevuurd worden en de ingewanden soms tegen de camera spatten de moeite neemt om geloofwaardige personages neer te zetten waar je om geeft is een krachttoer.
Gears 5 heeft achter dat kloppende hart uiteraard nog steeds een uiterst gewelddadig kantje, alleen is het ietwat getweaked ten opzichte van de voorgangers. In plaats van de lineaire structuur van weleer waar je gewoon het vooropgezette nauwe pad volgt van vuurgevecht naar setpiece opteert Gears 5 voor middelgrote hubs. Vergelijk het een beetje met wat Uncharted 4 en The Lost Legacy deden in de zin dat je zeker en vast geen grote open world gameplay moet verwachten, maar eerder een visueel interessante setting om het verhaal te connecteren. Het zorgt er ook voor dat je het gevoel krijgt meer invloed te hebben op het tempo van het verhaal, omdat je niet constant verder geduwd wordt. Je kan gewoon met je sneeuwmobiel wat verkennen en genieten van de pracht van de toendra, of een zij-opdrachtje doen voor je verder gaat met het hoofdverhaal.
Gears 5 heeft zij-quests. Inderdaad, laat het eventjes bezinken. Het zijn vaak kortere stukjes gameplay die licht zijn op vlak van verhaal, maar lekker uitdagend op vlak van actie, en die af en toe een leuke afwisseling vormen voor de lange verhaalgedreven missies. Ze zijn aardig belonend ook omdat je er vaak handige upgrades voor Jack mee vrij speelt. Ook dat is nieuw uiteraard. Jack is nog steeds die handige vliegende robot die helpt om deuren te openen, maar zijn rol is nu nog verder uitgebreid. Jack kan je ammo brengen, maar heeft ook zijn nut in combat met de mogelijkheden om vijanden te verblinden of te elektrocuteren en dergelijke. En daar schuilt dus de meerwaarde van die side-quests in omdat je Jack steeds nuttiger kan maken, twee nieuwigheden die dus complementair werken.
De combat van de game zelf blijft, op de invloed van Jack dus na, grotendeels ongewijzigd. Cover naar cover, knallen, rennen en curbestompen. Na al die jaren staat het nog steeds als een huis en blijft het een viscerale kick geven. Toch merk je dat ook hier pogingen gedaan zijn om voor frisse toetsen te zorgen. Stukjes stealth bijvoorbeeld. Wees gerust, Gears 5 heeft geen uitgebreide verplichte nummertjes waar je moet gaan sluipen, maar eerder momenten waar je sneaky de vijand wat kan uitdunnen voor de chaos losbarst.Wanneer het lont uiteindelijk onvermijdelijk het kruitvat bereikt is het datzelfde Gears of War waar we jaren geleden collectief voor gevallen zijn. Sterk uitgekiende, hectische labyrinten waar het flanken of geflankt worden is in combinatie met de nodige spectaculaire setpieces. Het was in die eerste game al een heel spektakel, en dat is het in deeltje vijf dus nog steeds. Na al die jaren zou er sleet op de formule moeten zitten, maar in de praktijk is daar dus niks van te merken.
https://www.youtube.com/watch?v=ErqsgG0HRR8
Natuurlijk staat ook in multiplayer Gears 5 meer dan zijn mannetje. De klassiekers zoals Versus en Horde doen nog steeds hun ding, en ook modi als Guardian waar een random geselecteerde speler beschermd dient te worden blijken leuk om spelen. Toch is het nieuwe mode Escape die het meest in het oog springt. In deze mode probeert een team van drie zo snel mogelijk uit een vijandelijke omgeving te ontsnappen terwijl een groen giftig je op de hielen zit. Dit is gewoon intens, omdat Escape het gegeven van Horde-mode neemt, en vervolgens volledig op zijn kop zet. In Horde komt het er op neer om je hielen in het spreekwoordelijke zand te zetten en je positie wave na wave te verdedigen, in Escape draait het om tempo. Dat groene spul zit er aan te komen en je moet zo snel mogelijk naar de uitgang, terwijl er tal van lelijkerds je pad belemmeren. Het voelt lekker fris aan en leent zich veel beter voor korte speelsessies dan Horde. Dit is een multiplayer waar ik de komende maanden wel vaker naar terug ga grijpen, dat is zeker.
Gears 5 voegt een aantal nieuwe elementen toe, maar die zijn vooral bedoeld om de sterktes van de bekende gameplay nog meer in de verf te zetten. De lange verhaallijn gaat weliswaar geen originaliteitsprijzen winnen, maar maakt dit goed met sterke personages, intense actie en lekker gebalanceerde gameplay. De fijne multiplayer, met vooral Escape als uitschieter, is dan weer de kers op de taart. Op je eentje, in co-op of competitief, Gears 5 is wederom een topper. Er zijn nog zekerheden.
