Oké, deze Call of Duty ga ik meester maken. Wat me in de vorige versies niet is gelukt (al was ik in World at War wel baas), gaat mij dit keer wel lukken. Namelijk uitsluitend plezier beleven aan een online potje CoD. Zonder de gebruikelijke frustraties en irritaties als je weer eens nèt te langzaam bent of voor de zoveelste keer gekilled wordt door zo’n etterige camper. Iedereen begint weer op nul en dat biedt mij mooi de kans om vanaf het begin meteen mijn beste skills te tonen en een aantal indrukwekkende stats te noteren. Voordat ik online het beste van mezelf ga laten zien, doe ik eerst even een potje 1 vs 1 tegen mijn vriendin. Ze is niet alleen kapot lekker, maar kan nog gamen ook. Dus ik heb er zin in, want een leukere sparringpartner is er niet. Na zo’n tien minuten spelen was het eerste potje voorbij en was de stand als volgt: Tessa 7-1 Jan… Wat!? Ik was er dus serieus in geslaagd om in tien minuten tijd maar één kill te maken? Naja, misschien dat ik in een tweede potje een en ander recht weet te zetten, want dit is beschamend. Tessa 11-5 Jan… Serieus!? Het ziet ernaar uit dat ik na Auke ook in Tessa mijn meerdere moet erkennen.
De rest van deze maand heb ik, qua games, niet heel veel meer gedaan eigenlijk. Wel heb ik voor het eerst (eindelijk) een aantal minuten aan Super Mario Galaxy gezeten en ik moet zeggen dat ik het best een vermakelijke game vind. Hij zit gewoon echt goed in elkaar. Alles klopt. Jammer genoeg kan ik niet zo goed overweg met de besturing van de Wii. Gelukkig werd ik daarom een aantal dagen later uitgedaagd voor een potje Mario Kart, op de GameCube. Dit gaat mij normaal gesproken een stuk beter af, maar ook deze werd wederom, en ondanks een aantal potjes te hebben geoefend, door mij verloren. Misschien dat ik de volgende keer die Nintendo-games beter links kan laten liggen en gewoon wat vrienden moet uitnodigen voor een potje FIFA 14 ofzo. Hiervan vind ik de verandering wat betreft het quitten uit een online potje, omdat er blijkbaar geen kans meer wordt gezien de wedstrijd te winnen, trouwens een serieus stapje in de goede richting. Voorheen was het namelijk zo dat wanneer je in de eerste zeven minuten van de wedstrijd de stekker eruit trok, je voor deze lage en zielige move totaal geen punten in mindering kreeg en daar is nu dus een stokje voor gestoken.
Het afgelopen jaar heeft diepte- en hoogtepunten voor mij gekend. De belangrijkste daarvan zijn in het begin van dit jaar gebeurd en hebben voor heel wat emoties en nieuwe ervaringen gezorgd. Om 2014 alvast met een hoogtepunt(je) te beginnen hoop ik in de eerste maand van het nieuwe jaar een PlayStation 4 aan mijn collectie consoles toe te voegen (wellicht dat ik op een nieuwe console met een daarbij behorende nieuwe controller wel van Tes kan winnen). Deze stond eigenlijk voor deze maand al op mijn verlanglijstje, maar ik was zo snugger om tot tweemaal toe dezelfde trajectcontrole over het hoofd te zien… Ik hoor en lees van best een hoop mensen dat zij de PS4 (te) duur vinden. Als ik dat hoor denk ik echt van : “Gast! Waar de fuck heb jij het over!?” Natuurlijk is € 400 op zichzelf een hoop geld en ben je uiteindelijk gewoon € 600 kwijt wanneer je serieus van je nieuwe console gebruik wilt kunnen maken, maar als je dan nagaat wat je voor dat geld krijgt dan vind ik het allemaal wel meevallen. Ga maar na dat je voor de nieuwste telefoons ook gewoon € 600 betaalt (en ja sukkel, ook met een abonnement betaal je dat er gewoon voor). Ook hoop ik vanaf volgend jaar eindelijk wat meer tijd te hebben voor games die meer aandacht verdienen dan ze doorgaans krijgen. Dus ook het reviewen van een aantal vette titels hoort daar bij. Ik heb dit jaar in ieder geval met heel veel plezier “Jan vs The World” geschreven en hoop daar volgend jaar gewoon lekker mee verder te gaan, waarbij ik iets meer de nadruk wil gaan leggen op strategische titels. Voor nu wens ik een ieder fijne dagen en een bijzonder gezellig uiteinde! Bye!
Één keer per maand verschijnt “Jan Haak vs The World”. Hierin vertelt deze strateeg aan welke games hij sinds de 90′s het meeste plezier beleefd. Zijn liefde voor games uit “die goeie oude tijd” staat centraal. Met een vooruitstrevende blik zal hij ons weer doen verlangen naar het verleden.
