Als je het hebt over een genre dat tegenwoordig misschien wel het populairst is, dan kun je eigenlijk niet om match-3 heen. Denk er zelf maar aan: vooral uitgever King heeft met Candy Crush Saga en Farm Heroes Saga het genre weer helemaal op de kaart gezet. Misschien niet bij ‘échte gamers’, maar in ieder geval wel bij de casual gamers. En ach, af en toe is een match-3 game nog best wel goed te trekken. Ik heb bijvoorbeeld een hoop plezier beleefd aan Zoo Keeper. Nu komt het match-3 genre samen met een van mijn favoriete series in Pokémon Link Battle!
Ook heb ik een hoop plezier beleefd aan de eerste Pokémon Link op de Nintendo DS. Link Battle bouwt dan ook logischerwijs voort op deze oorspronkelijke titel. Nog steeds is het de bedoeling om drie (of vier of vijf natuurlijk) dezelfde Pokémon op een rijtje te krijgen. Maar toch verschilt de Pokémon Link-serie van meer tradiotionele match-3 games als Bejeweld en Candy Crush Saga. Want waar je in die games alleen maar twee symbolen die naast elkaar staan met elkaar kunt wisselen, kun je in Pokémon Link Battle elke twee symbolen die je maar wilt met elkaar omwisselen. Maar dat is niet het enige verschil wat er is met Bejeweld en Candy Crush. Ook verdwijnen de combinaties die je hebt gemaakt niet gelijk. In plaats daarvan gunt de game je even de tijd om nog meer combinaties te maken. En hoe meer combinaties je maakt voordat de symolen verdwijnen, hoe meer schade de aanval die je inzet toebrengt.
Ja, je leest het goed, in Pokémon Link Battle moet je andere Pokémon aanvallen. In elk level wat je speelt is er een aantal Pokémon dat je moet verslaan. Versla je deze Pokémon, dan vang je ze ook en kun je ze later in de game inzetten. En een Pokémon-game zou niet écht Pokémon zijn als de game geen gebruik maakte van het beroemde elementensysteem. De eerste combinatie die je maakt is namelijk van levensbelang. Maak je bijvoorbeeld eerst een combinatie van drie Charmanders en moet je een Bulbasaur vangen, dan is de aanval die je doet extra krachtig.
Maar dit is niet eens het topje van de ijsberg. Pokémon Link Battle is namelijk verrassend diep. Het lijkt op het eerste oog een simpel match-3 spelletje, maar het is toch een stuk meer dieper dan je zou denken. Zo is er bijvoorbeeld de mogelijkheid om een Pokémon die je hebt gevangen te selecteren als hulp-Pokémon. Als je weet dat er bijvoorbeeld een hoop vuur-Pokémon te vangen zijn in een bepaald level, kun je er voor kiezen om een water-Pokémon als hulp-Pokémon in te zetten. Deze Pokémon zal dan als symbooltje verschijnen in jouw speelveld. Hierdoor kun je extra schade doen, en zo dus extra punten scoren.
Maar er is meer! Zo zijn er bijvoorbeeld de ‘Link Chances’. Wanneer je heel snel achter elkaar een combinatie van vier Pokémon én drie Pokémon wegspeelt, dan heb je de mogelijkheid om zo’n kans te maken. Je hoeft tijdens een Link Chance niet meer drie dezelfde Pokémon maar slechts twee Pokémon met elkaar te combineren om ze weg te spelen. Ook krijg je de mogelijkheid om het hele speelveld leeg te spelen, iets wat dan weer extra punten en extra aanvalskracht oplevert. Deze aanvalskracht heb je overigens wel nodig. Het is namelijk zo dat de Pokémon die je probeert te vangen/te verslaan ook een beetje terug zal vechten. Hoe langer je erover doet om de Pokémon te verslaan, hoe meer schade hij jou zal toebrengen. Heb je teveel schade opgelopen en is je levensbalkje leeg, dan moet je het level opnieuw proberen.
Pokémon zou Pokémon niet zijn als er niet een hoop monstertjes te vangen zijn. Ook in Link Battle is dat het geval: alle 718 Pokémon zijn te vangen. Per level is er een bepaald aantal te vangen, waar je enkele pas kunt vangen als je aan een bepaalde voorwaarde hebt gedaan. Het vervelende is dat die voorwaarden niet duidelijk zijn. De game legt niet eens uit dat er bepaalde voorwaarden zijn om nieuwe Pokémon vrij te spelen. Ik moest op internet zoeken om erachter te komen wat deze voorwaarden nou precies zijn. Vaak zijn het voorwaarden als ‘haal een hoge score’ of ‘vang deze Pokémon zonder dat hij aanvalt’, maar soms zijn het geluksdingetjes als ‘vang deze Pokémon met een critical hit’. Een ander (klein) minpuntje is het ontbreken van een online mode. Je verwacht het eigenlijk ook niet van Nintendo, maar als je de offline multiplayer-mode ziet snak je eigenlijk naar een online mode.
Voor acht euro is Pokémon Link: Battle! Echt een prima match-3 spelletje. Hoewel, spelletje is niet het juiste woord. Link: Battle! is juist zo goed omdat er achter de kleurrijke pracht en praal (de stijl van de game is simpel maar succesvol) een behoorlijk diepe game schuilgaat. Het blijft verslavend om een hoop Pokémon te vangen, maar het is toch jammer dat het niet altijd even duidelijk is hoe je nou die Pokémon precies vangt. Samen met het ontbreken van een online multiplayer zijn dat slechts kleine minpunten, want voor de rest is Pokémon Link: Battle! een bijzonder leuke twist op het match-3 genre. Let wel op: het verslavingsgevaar ligt behoorlijk op de loer! Ik heb je in ieder geval gewaarschuwd!
[review pros=”+ Heerlijk verslavend
+ Gotta catch ‘em all!
+ Verfrissende kijk op match-3″ cons=”- Soms onduidelijk wat de doelen zijn
– Geen online-mode” score=85]
