Gamers komen er in alle soorten en maten, maar over het algemeen moeten we toch concluderen dat we een bende gewelddadige rotzakjes zijn. Nagenoeg ieder van ons is ondertussen een virtuele massamoordenaar met duizenden opgestapelde lijken op het imaginaire slagveld. Vaak is dat gewoon een kwestie van zelfverdediging of zelfs voor het grotere goed, het redden van de wereld of een of ander lekker wijf (want lekkere wijven moeten te allen tijde gered worden, zelfs al moeten er daarvoor honderd lelijke wijven in brand gestoken worden). Soms moet je echter aan het moorden gaan simpelweg omdat het kan, voor de gezellige fun.
Nergens krijg je beter de mogelijkheid om op creatieve manier tot een genocide over te gaan dan in sandboxgames. Uiteraard kan je in de zandbak die de ontwikkelaar je biedt vaak gewoon ook de held uithangen, maar waar schuilt daar de fun in? inFAMOUS: Second Son geeft je stoere superpowers, het zou zonde zijn om daar niet wat asociaals mee te doen en uitsluitend de goody two Shoes uit te hangen, toch? En wat te denken van het aankomende Watch_Dogs waarin je verkeerslichten kan manipuleren? Ik word binnenkort de trut die met haar smartphone verantwoordelijk zal zijn voor een golf van blikschade en chaos in Chicago, dat is zeker.
Ik kan het niet helpen, ik ben gewoon zo. Geef me de mogelijkheden om in een game gedrag te vertonen dat je kan omschrijven als psychopathisch en je mag er vergif op nemen dat ik het met een grijns op mijn snoet zal doen. Tijd voor een lijstje met de meest verwerpelijke dingen die ik lachend al uitgespookt heb in de virtuele zandbakken? Ik dacht van wel.
Sleeping Dogs
Het hoofdpersonage in deze game is eigenlijk een behoorlijk rechtschapen undercover flik, maar in mijn handen begon hij zichzelf wel een tikje te hard in te leven in zijn rol van Yakuza. De fun schuilt erin dat Wei Shen erg bedreven is in martial arts en de game een waaier van context sensitieve aanvallen biedt. Een opdringerige vleesverkoper stevig met zijn harses op zijn bakplaat rammen of een nietsvermoedende voorbijganger loeihard een paar keer kennis laten maken met de deur van je auto, zelfs na dertig keer blijft het boeien. De klap op de Chinese vuurpijl schuilt erin dat je NPC’s in je kofferbak kan mieteren en vervolgens richting de dokken kunt rijden om het spreekwoord ‘sleeping with the fishes’ een oriëntaalse variant te bezorgen.
Grand Theft Auto V
Ook in Grand Theft Auto V kan je kidnappertje spelen, maar uiteraard net dat tikje spectaculairder. Het is enorm geinig om een auto te carjacken en voluit gas te geven terwijl de passagiers in de wagen zitten te gillen voor hun leven. Zolang je snelheid blijft maken kunnen de stakkers niet ontsnappen en dan is het vooral zaak om zo snel mogelijk Mount Chilliad op te racen terwijl je de themamuziek van Thelma & Louise neuriet. Wanneer je tenslotte je wagen de dieperik in stuurt, stap je doodleuk uit en gebruik je de parachute om tenslotte een foto van het verkoolde wrak te nemen met je telefoon. Die telefoon en de mogelijkheid om foto’s up te loaden naar de Social Club van RockStar zorgen wel voor meer vileine fun in Los Santos, zo bedacht ik dat Trevor stiekem een seriemoordenaar was en doken er dus plots tientallen foto’s van neergeknuppelde hoertjes op mijn fotopagina op. Nog gemene dingen die ik uitgevreten heb in RockStar’s hedonistische speeltuin? Nou, er was een avond waar een zwembadfeestje met halfnaakte meiden uit de hand liep door een overmatig gebruik van sticky bombs en er werden enkele bewusteloos geslagen koeien aangetroffen in Blaine County.
Red Dead Redemption
We blijven bij RockStar voor wat mogelijk de meest vileine achievement ooit is. De bedoeling van de zogeheten ‘Dastardly’ achievement is dat je ergens een weerloze vrouw opsnort en haar vastgebonden op een treinspoor achterlaat. Meer valt daar niet over te zeggen. Het is grappig om je stoere cowboy rustig met zijn wriemelend slachtoffer op zijn paard langs de treinsporen te zien rijden, het is gniffelen wanneer je haar op de treinsporen legt en je in de verte de rook van de tsjoektsjoek ziet naderen en het is hilarisch wanneer de lichaamsdelen uiteindelijk door de lucht vliegen en je het typische geluid van een unlockte achievement hoort.
The Elder Scrolls V: Skyrim
Goed, in Skyrim heb je weliswaar de Dark Brotherhood waarbij je even het evil pad op mag, maar over het algemeen ben je toch nagenoeg de volledige speelduur een heldhaftig sujet. Zoiets kan in een game die tientallen uren van je tijd vergt wel eens gaan wegen, en dan is het fijn dat je de optie hebt om de autosave even af te leggen en eventjes te ontspannen. Ik ging naar het lieflijke dorpje Riverwood waar ze me aan het begin van de game belachelijk hoge prijzen aanrekenden voor goede armor en vertrok op een killing spree waar ze nog van aan het herstellen zijn. Tientallen dorpelingen kennis laten maken met je longsword terwijl Heads Will Roll van Yeah Yeah Yeahs als soundtrack fungeert staat nog steeds geboekstaafd als het leukste half uurtje dat ik met Skyrim beleefde.
Just Cause 2
De sadistische ster van Just Cause 2 is de tether. Je kan vlotjes via een kabel objecten vastmaken aan elkaar. Een auto aan een helikopter hangen en zo een spectaculaire crash veroorzaken, of een explosieve ton aan een soldaat, dat soort dingen zijn amusant. Helemaal leuk werd het echter toen ik personages aan voertuigen begon vast te maken. Die traditie van blikjes die aan een wagen met Just Married hangen? Wel, dat principe dus, maar dan met weerloze soldaatjes die je met 120 per uur over het asfalt schuurt. Het meest gemene staaltje van tetheren vind je echter bij een kleine lagoon in de buurt van de Rajang tempel. In die lagoon zit namelijk een grote mechanische haai met een grote vin die gewoon uitnodigt om er een weerloos slachtoffer aan vast te maken. Personages dwingen om te waterskiën is in Just Cause 2 slechts een kleine moeite.
Dit is uiteraard slechts een deel van de afschuwelijke daden die ik op mijn virtuele kerfstok heb, en ik wens er hoegenaamd geen spijt voor uit te drukken. Enkel in videogames kan je als over het algemeen lief meisje je namelijk gedragen als Ilsa, de She Wolf van the SS, en er nog voor beloond worden ook. Er schuilt een donker kantje in elk van ons, en daarom zijn videogames die je de kans geven om dat monstertje in jezelf te bevredigen dingen die eerder gekoesterd dan verbannen moeten worden.
