Een game waar veel mensen het bestaan van lijken te zijn vergeten, is Rebel Assault. Het spel was tijdens haar release één van de best verkopende CD-Roms en smeekte om een vervolg. En dat vervolg kwam er dan ook.
Er was een tijd waarin graphics nog niet zo gedetailleerd waren als dat ze vandaag de dag zijn. Personages bestonden nog niet uit lagen van botten, spieren, bloed, huid en haar, maar uit pixels die samen een hoofdpersoon moesten vormen. Vaak met weinig detail, maar toch steeds genoeg om te onderscheiden in een wereld vol gevaar en plezier. Het was in die tijd dan ook helemaal niet raar wanneer de FMV-techniek gebruikt werd om een game tot leven te brengen. Daadwerkelijk gefilmde beelden… De Command & Conquer-franchise is er groot door geworden. Maar wanneer dit doorgevoerd werd in een compleet spel (dus niet alleen in je tussenfilmpjes), sprak je over een hele andere ervaring.
Star Wars: Rebel Assault II was een game waarbij je vaak een film bestuurde. Een acteur die zijn Star Wars-verhaal beleefde, maar wel een acteur die jij bestuurde. Het is iets wat we vandaag de dag niet meer zien. Of dat goed of slecht is, laten we even in het midden. Origineel speelde ik de game op de eerste, grijze PlayStation. Een opvallende game omdat het spel op zowaar twee discs stond. De echte beelden hadden enorm veel data om het lijf om getoond te kunnen worden op de tv’s, dus paste het gewoonweg niet op één cd. Iets wat we toen nog niet heel vaak mee mochten maken. Het zorgde er wel voor dat de PlayStation de data soms niet helemaal goed kon verwerken waardoor stemmen af en toe niet synchroon liepen met het beeld. Maar een kniesoor die daar op lette.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Als een lid van The Rebel Alliance beleefde jij een verhaal, een eigen verhaal. Je personage kwam niet uit een film, niet uit een boek of wat dan ook. Nee, jij was Rookie One. Een nieuweling in het leger van de Rebellen. Met al zijn vrienden die gestorven waren, had hij nog maar één ding om voor te leven; het verslaan van The Empire. Samen met een vriend (Blue), was het aan jou om als Rookie One te infiltreren en The Empire schade aan te brengen. Misschien zelfs nog voordat The Empire doorhad wat jij aan het doen was. Een prachtige machtsstrijd die je langs veel bekende plekken voerde. Omgevingen uit de drie Star Wars-films (vier jaar later zou de eerste prequelfilm pas verschijnen!) gingen aan je voorbij. De gangen van Empire-schepen, tot de bossen van Endor. Het was zelfs mogelijk om met B-Wings en Corrilian Freighters te vliegen. En ja, ook de TIE kreeg je even onder de knoppen.
Het spel speelde als een film. Je keek naar filmpjes en kon daarna het personage besturen. Tijdens het verhaal rende Rookie One bijvoorbeeld door een gang, maar kwam daar al snel gevaarlijke Stormtroopers tegen. Hij dook achter een muur en jij bepaalde wanneer hij achter die muur vandaan kwam om zijn Blaster te gebruiken tegen zijn tegenstander. Wanneer je ze allemaal neer had, vervolgde Rookie zijn weg weer. De besturing was dan ook bijster simpel. Met drie knoppen en je D-Pad was de complete game te besturen. Lastiger was wel de besturing van een ruimteschip, maar niet iedereen kan zomaar de beste piloot ooit worden uiteraard. Die rol is toebedeeld aan een Skywalker.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Rebel Assault en haar opvolger waren vreemde eenden. De FMV-tactiek pakte goed uit, maar zorgde er wel voor dat de hardware soms moeite had met het afspelen van de content. Je kreeg lag, stotteringen en geluid dat niet synchroon liep. Ook op de Sega CD was het niet de beste game qua performance. Toch heb ik, ondanks dit akkefietje, veel lol kunnen beleven met het spel. Ik was negen toen ik het voor het eerst speelde en vond het machtig om daadwerkelijk over ‘de echte sets’ van Star Wars te lopen. Niet over een digitale set, waarbij je zag dat het voor een game gemaakt was, maar een daadwerkelijke set. Natuurlijk was dit ook niet het geval, achtergronden waren vaak foto’s van lage kwaliteit, maar voor het jochie dat ik was, was het fantastisch.
Het is dan ook dat ik met een warm gevoel terugdenk aan Rebel Assault II. Is het de beste Star Wars-game die ik ooit speelde? Nee, hij komt niet eens in de buurt. Het was in die tijd echter wel de Star Wars-game die mij het gevoel gaf dat ik onderdeel was van dat universum. Dat ik als een Rebel schade toe kon brengen bij The Empire. Dat ik op een Speederbike over Endor kon vliegen, om mee te helpen om de Stormtroopers terug te dringen. Het transporteerde mijn negenjarige ik naar een galaxy far, far away. Ik vergat dat ik een spel zat te spelen. Ik werd onderdeel van Star Wars. En dat gevoel zorgt ervoor dat ik nu, twintig jaar later, de game nog steeds voor de geest kan halen. En dat is, ongeacht performance problemen, een bijzonder compliment.
In samenwerking met DeathStar.nl
