Sinds 2005 schrijf ik voor GameParty. In al die jaren heb ik behoorlijk wat toffe titels voorbij zien komen. Ik heb fantastische perstripjes mee mogen maken en werk met de meest interessante collega’s. Dagelijks speel ik de nieuwste games, schrijf ik over de leukste momenten en verwonder ik me steeds weer hoe mooi deze industrie is. Toch, begin 2013 was er één game die een behoorlijke smet op mijn carriere wist te drukken. Jawel, ik kijk naar jou, Aliens: Colonial Marines!
Het is geen geheim dat ontwikkelaar Gearbox een gedrocht van een game af heeft geleverd. Dit terwijl we in eerdere trailers en speelsessies enorm onder de indruk waren van de game. Ook ik voelde me genept. Op een eerdere Gamescom zag ik de game en schreef ik positief rondom de titel. De sfeer droop van het scherm af, grafisch overdonderde de game en de licentie leek in goede handen te zijn. Het was een leugen, een valse demo die journalisten te zien kregen. De uiteindelijke game leek nergens op dat wat eerder vertoond werd. Ik heb de game met een vriend tot het einde uitgespeeld. Niet omdat ik genoot en omdat ik een review moest pennen, maar uit liefde voor de franchise. Alien is een van mijn favoriete films. Toch zag ik met elk level steeds minder terug van dat wat Ridley Scott in 1979 op film vast wist te leggen.
Wanneer je die licentie in handen hebt is het ook niet makkelijk om een game te bouwen die de films eer aan doet. Gearbox, net als menig andere ontwikkelaar in het verleden, grijpt terug naar het populaire shootergenre. We houden er allemaal van om met een bruut wapen in beeld op flink wat gespuis te schieten. Of het nu Duitsers zijn in Nazi-uniformen, demonen uit de hel of Xenomorphs uit de Alien-franchise. En daar gaat het eigenlijk meteen fout. Alien is geen serie die zich goed leent voor een shooter. Waar in de originele film één Alien ervoor weet te zorgen dat de complete crew van de Nostromo, op Ellen Ripley na, sterft, schieten we in games veertig van deze buitenaardse gevaartes per level neer. En zonder moeite ook. Dat klopt niet. Dat is niet wat Alien is. Jij jaagt niet op de Alien, de Alien jaagt op jou. Jij wordt bekeken, ook op momenten dat je dat niet door hebt. Het jachtterrein ligt voor je open, jij bent de prooi.
Het is exact om die reden dat ik even een sprongetje van geluk maakte toen ik hoorde wat Alien: Isolation gaat brengen. Sega is slim genoeg geweest om de licentie bij Gearbox weg te halen en deze bij Creative Assembly onder te brengen. Van wat we tot op heden weten en gezien hebben kunnen we nu al stellen dat deze ontwikkelaar wél weet hoe je met de franchise om moet gaan. Het is al uit de titel op te maken. Deze noemt één Alien, niet meerdere Aliens. Er is dan ook maar één Xenomorph in de game aanwezig. Je leest het goed. Geen hordes aan buitenaards kanonvoer, de ontwikkelaar is trouw aan de eerste film. Wel is de Alien slimmer en gemener dan in eerdere games. De ontwikkelaar heeft aangegeven dat deze Alien geen voorgeprogrammeerde manieren gaat gebruiken om je te laten schrikken. Nee, de kunstmatige intelligentie die het beest met zich mee heeft gekregen beslist alles zelf. Hij jaagt op jou. Hoe dan ook..
Jij bent Amanda Ripley, de dochter van Ellen, en het is je doel om te achterhalen wat er met je moeder is gebeurd. Na het vinden van de zwarte doos van de Nostromo zijn er meer vragen dan antwoorden. Leeft je moeder nog? Het is vijftien jaar na de originele film en je reis is niet zonder gevaar. Op een ruimtestation dat klaar is voor de sloop, de Sevastopol, wonen inwoners in angst. Jouw tocht brengt je aan boord. Mensen worden vermoord vanuit de schaduw, voelen zich bekeken en hebben het idee niet alleen te zijn. Al snel vind je het antwoord: er is een Xenomorph op het schip aanwezig.
En hier blijkt snel dat Creative Assembly weet wat Alien is. Alien: Isolation is geen shooter. Ja, je ziet de game vanuit de ogen van Amanda, maar de ontwikkelaar beschrijft de titel als een first-person survival horror. Een spel als Amnesia is een mooi voorbeeld. Natuurlijk kan Amanda objecten uit de wereld gebruiken, zoals de blowtorch om deuren open te snijden en de iconische motion tracker, maar tot de tanden toe bewapend zal ze niet zijn wanneer ze oog in oog komt te staan met de legendarische Alien. Er zijn wapens aanwezig, maar verwacht geen grof geschut waardoor je vijand zomaar het loodje legt. Je moet slim zijn om in leven te blijven. Wanneer de stip op je motion tracker steeds dichterbij lijkt te komen, is het zaak om je te verstoppen. De Alien aanvallen is zinloos, wegrennen is ook geen optie. De Alien is sneller dan jij. Gebruik de omgeving, verstop je in de schaduw en probeer in leven te krijgen. Intense momenten waarbij je hart in je keel klopt lijken gegarandeerd.
We weten nog niet genoeg van Alien: Isolation om er blind vanuit te gaan dat dit een topper gaat worden in het genre. Dat durven we na de eerste beelden van Colonial Marines ook niet meer. Toch wijst alles wat we tot nu toe gezien hebben erop dat de ontwikkelaar met kennis, passie en liefde voor de franchise een game af gaat leveren die de vieze nasmaak van die andere titel weg weet te spoelen. Of het Creative Assembly gaat lukken om de franchise weer helemaal op de kaart te zetten weten we niet, we hopen het in ieder geval van harte. Tegen Gearbox willen we nog maar één ding zeggen: get away from her, you bitch!
