FIFA 20 review
Heb je hem al? In mijn omgeving weten de meeste mensen wel dat ik games review, dus krijg ik vaak wel de vraag wat ik van game a of b vind. De afgelopen dagen was de steeds terugkerende vraag echter “ Heb je hem al?”. Met hem bedoelen ze uiteraard de nieuwe FIFA, een game die jaarlijks met het vallen van de bladeren opnieuw verschijnt, maar desondanks nog steeds een enorme aantrekkingskracht blijk...[Read More]
Borderlands 3 review
Het heeft behoorlijk wat tijd gekost voor ik de charme van Borderlands zag. Je moet weten dat mijn voorkeur bij verhalende games ligt, het narratief erachter mag nog zo dun zijn..ik heb gewoon een boeiende reden nodig. Die reden ontbrak voor mij volledig bij de eerste Borderlands. Tuurlijk, ik weet heus wel dat het bedoeld is om samen te spelen, maar zelfs met vrienden vond ik het een saaie, kleur...[Read More]
Greedfall review
Ontwikkelaar Spiders is de voorbije jaren erg druk bezig geweest, maar slaagde er steeds net niet in om het doel te raken. Hun vorige role-playing games Bound by Flame en The Technomancer hadden weliswaar goede ideeën en een toffe setting, maar lieten steeds de bal vallen wanneer het op gameplay en verhaalvertelling aankwam. Je kreeg bij hun titels steeds het gevoel dat de potentie van een echt st...[Read More]
Gears 5 review
Dat het woelige jaren geweest zijn voor Xbox fans is ietwat van een understatement. Sommige exclusieve games als Scalebound werden geschrapt, anderen zoals Quantum Break en Titanfall hadden niet de verhoopte impact. In dat soort onzekere tijden waar Microsoft duidelijk moeite doet om te bouwen aan een betere toekomst voor hun platform zijn er gelukkig nog zekerheden. Gears of War is al ruim tien j...[Read More]
Man of Medan review
Until Dawn moet één van de grootste verrassingen van de aflopende console generatie zijn. Wat oorspronkelijk bedoeld was als een titel voor de PlayStation move met een gezonde dosis ambitie wist uit te groeien tot een game die alle verwachtingen wist te overtreffen. Met Until Dawn kregen we dan ook een gelikte interactieve narratieve game zoals Heavy Rain, maar dan wel gemaakt door een team met li...[Read More]
Control review
Het wordt tijd dat ik eindelijk toegeef dat ik het verkeerd heb ingeschat wat Remedy betreft. Ik noem de Finnen al sinds de eerste Max Payne één van mijn favoriete ontwikkelaars, en al jaren hoop ik vurig dat ze sequels maken op hun toppers. Ik smeek dus al jaren om een Alan Wake 2, zou een gat in de lucht springen voor een nieuwe Max Payne en zou zelfs behoorlijk vrolijk worden van een nieuwe Qua...[Read More]
MXGP 2019 preview
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen, ik heb niks met motorcross. Nooit gehad en zelfs na het spelen van deze game zal dat niet veranderen, niet vanwege de game hoor. Gewoon het is niet mijn ding. Maar… MXGP 2019 is de officiële game van motorcross en dat is is te zien. Nu zei ik al dat ik zelf niet zoveel met motorcrossen heb, maar gelukkig hebben we het internet voor onderzoek en toev...[Read More]
Wolfenstein: Youngblood Review
De Wolfenstein games hebben de voorbije jaren een solide reputatie opgebouwd. Met een heerlijke blend van keiharde actie en een sterke focus op verhaal en worldbuilding wist de reeks deze consolegeneratie heel wat zieltjes te winnen waaronder het mijne. Ik hou nu eenmaal van die combinatie van ijzersterke gameplay gecombineerd met een sterke narratieve inslag die soms over the top gaat zonder de k...[Read More]
Sea of Solitude review
Sea of Solitude is een storybased psychische game die in het straatje van Hellblade: Senua’s Sacrifice en Celeste past. Alleen past de game hier eigenlijk wel tussen? Het psychische aspect past er zeker wel bij maar voor de rest, niet zozeer. Jo-Mei Games en EA Originals doen een poging om in de voetsporen te treden van het bekroonde Hellblade: Senua’s Sacrifice, helaas is dat slechts ...[Read More]
F1 2019 review
Codemasters heeft altijd al synoniem gestaan voor sterke race-games. Van de gloriedagen van de PsOne met Toca en Colin McRae Rally, tot de Dirt series en F1 games tegenwoordig…Codemasters zijn de meesters van het ingedrukte gaspedaal. Dat neemt niet weg dat ik persoonlijk weinig met de Formule 1 sport heb. Ik heb uiteraard heus wel de film Rush gezien en de Senna documentaire en die docureek...[Read More]
The Sinking City review
De in Oekraïne gevestigde ontwikkelaar Frogwares wist me een paar jaar geleden te charmeren met Sherlock Holmes: Crimes and Punishments. De sterke detective zaken waarvan jij uiteindelijk steeds mocht beslissen of de eigenlijke dader al dan niet gestraft zou worden, leverden een erg sterke game op die onverdiend bij velen onder de radar bleef. Opvolger Devil’s Daughter probeerde dan weer krampacht...[Read More]
Crash Team Racing Nitro-Fueled review
Het heeft twintig jaar, ongeveer drie console generaties en twee onder de radar vliegende sequels geduurd voor Crash Team Racing terug door de grote poort kwam geraced, maar na het grote succes van de Crash Bandicoot en Spyro remasters was het nou eenmaal een kwestie van tijd voor hetzelfde met de klassieke PSOne kartgame zou gebeuren. Je kan er met een cynische blik naar kijken en nogal zurig opw...[Read More]