Ik heb een beetje moeite met het schrijven van de volgende review. Waarom? Simpel. Ik houd van Battlefield. Hoewel de serie me in het verleden wel eens teleur heeft mogen stellen (ik kijk naar jou, Battlefield 3), is mijn gevoel bij deze serie een zeer positieve. Vorig jaar nog speelde ik Battlefield 4 met heel veel plezier op mijn Xbox One en kon ik de game pas wegleggen toen de laatste achievement behaald was. Maar met Hardline is het toch allemaal net wat anders…
Nee. Hardline is geen slechte game. Laten we dat even uit de weg halen. Mijn intro deed je dat misschien een beetje vermoeden, maar het valt gelukkig wel mee. Het is alleen geen Battlefield. En daar zit het probleem. Het idee achter de game juich ik toe. Een nieuwe ontwikkelaar die iets nieuws doet met een franchise. Dit keer geen serieuze soldaten, tanks, vliegtuigen en de meest toffe wapens. Nee, dit keer is het de oorlog tegen de criminaliteit die centraal staat. Jij bent een politieagent, geen soldaat. Toch, bij mijn eerste arrestatie bekroop mij een naar gevoel. Bij het uitroepen van ‘Freeze’ stonden de criminelen meteen stil, gebeurde er weinig en kon ik ze in de boeien slaan. Alsof ik een vampier met een kruis in zijn gezicht stond te zwaaien. Je kunt drie mensen tegelijk arresteren. Dus drie tegen één, toch geven ze zich steeds snel over. Het is een klein onderdeel van de game, maar hier had meer ingezeten.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Wanneer je je badge net te laat laat zien, zal een vuurgevecht starten. Gebruik de omgeving, belaag je tegenstanders. Heftige shoot-outs zijn het gevolg. In de vele episodes die het spel kent (de game presenteert zich als een tv-serie, waarbij elk level een aflevering is), krijg je steeds een ‘previously on Battlefield Hardline’ waarin getoond wordt wat er nu behandeld is qua verhaal. Het verhaal is dan ook net wat belangrijker dan in voorgaande games. Het presenteert zich als een politie/actie-drama zoals we dat kennen van de tv. Jij bent Nick Mendoza, een standaard politieagent die tegen de criminaliteit is. Een standaard ‘boring cop’ die steeds het goede doet. Gelukkig heeft hij interessante personages om zich heen. De wereld waarin het spel zich speelt zit moeilijk in elkaar. Het trekken van een wapen is dan ook niet altijd het slimste om te doen.
Zo zijn er momenten waarop je gebruik moet maken van de omgeving. Als een heuse Sam Fisher sluip je van object naar object. Dit terwijl je op de radar ziet waar vijanden staan en wat hun gezichtsveld is. Jawel, dat is zeer Metal Gear Solid. De actie wordt hier bijzonder traag van en elke stap lijkt gepland te moeten worden. Wanneer je eenmaal gespot bent door de tegenstander zal een vuurgevecht uitbreken dat wel eens lastig kan worden. De A.I. van de tegenstanders is dan op momenten ook erg sterk. Op andere momenten is de A.I. zo dom als een pak wc-papier. Zo zie je tijdens de stealth-momenten precies wat je verwacht; de standaard domme tegenstanders die steeds op hun plek blijven staan, niet bewegen en puur dienst doen om jou een moeilijkere taak te geven. Denk nu niet dat deze onderdelen heel diep gaan; Metal Gear Solid zal het nooit worden. Toch zal je soms gezien worden, en weet je, eigenlijk vond ik dat niet erg. Het leverde typische Battlefield-actie op; iets wat ik tijdens de stealth-games erg aan het missen was. Dat gaf me totaal geen Battlefield-gevoel.
Wel moet je weten dat de tegenstanders je op deze momenten gaan zoeken. Blijf dus vooral niet op dezelfde plek zitten. Ze leren van je, horen je en proberen je naar buiten te drijven. Ze roepen versterking op (en soms komen er heel veel extra personages het spel ingelopen) en laten alarmen lawaai maken. Uiteraard kun je het alarm weer uit gaan schakelen, maar vaak is het kwaad gedaan. Toch, nergens wisten deze momenten mij te raken. Hier speel ik geen Battlefield voor. Waarom zou je jezelf willen verstoppen wanneer je ook gewoon je wapen kunt legen op de tegenstander? Ook de achtervolgingen tijdens het spel voelen nooit helemaal geweldig. Rijden is clunky, wanneer je even een verkeerde afslag neemt heb je haast geen mogelijkheid om je fout te verbeteren. Trial and error. Zonde. Tijdens het spelen stijg je in level waardoor je jezelf kunt verbeteren met nieuwe opties. Lang voor het einde zul je op het hoogste level zitten, iets waardoor ik niet de drang kreeg om het spel nog eens opnieuw te beginnen. Behalve dan de mogelijkheid om bewijsstukken te vinden in de singleplayer. Deze hebben hun weerslag weer in de multiplayer. En daar draait het voor velen toch eigenlijk om.
Battlefield 4 was tijdens haar launch een ramp om online te spelen. Het verbinden duurde lang, de game zat vol met bugs en het duurde maanden voordat het spel echt speelbaar was. EA heeft hier haar lering uit getrokken en zorgde er samen met ontwikkelaar Visceral Games voor dat Hardline meteen te spelen was. Zoals het hoort, hoor ik je meteen denken. En zo is het maar net. De game brengt enkele nieuwe modi met zich mee naast de bekende modi zoals Conquest en Team Deathmatch. In Hotwire zijn het voertuigen die dienen als mobiele punten die gewonnen moeten worden. Kruip achter het stuur en verplaats je voertuig, en daarbij het punt, naar de plek die jij wil. Een garage, een steegje, de keuze is aan jou. Toch krijg je alleen punten wanneer het voertuig in beweging is. Dus rijden door de gevaarlijke buurt is eigenlijk dat wat je moet doen. Op hoge snelheid lijken de maps soms net wat te klein, maar wanneer je de levels doorhebt snap je dat ze groot genoeg zijn. Het rijden van de grote wegen aan de buitenkant van de maps is makkelijker, je kunt flink wat gas geven. Maar het is ook zeer voorspelbaar. En andere spelers jagen uiteraard op je.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Interessanter vond ik Blood Money. De heist, de bank job. Cops vs. Robbers. Achtervolgingen op hoge snelheid, het stelen van cash, de adrenaline die door je lichaam raast. Wanneer je deze mode speelt met teams die goed samenwerken (headset noodzakelijk!), beleef je hier hetgeen wat Battlefield Hardline is. Harde actie, hoge snelheid en flink wat spanning. Het duurde niet lang voordat ik tegen mijn team aan het schreeuwen was. ‘GET IN THE CAR! GET IN, NOW!’ Je bent een cliché, een filmcliché, maar op een hele goede manier. Wanneer achtervolgingen ook helikopters toe gaan voegen, voel je de spanning tot in je vingertoppen wanneer je de ‘getaway driver’ bent. Wanneer het lukt voel je je enorm goed. Wanneer je faalt laat je je team in de steek. Zweet op je voorhoofd gegarandeerd. Het feit dat het niet alleen om de achtervolgingen draait, maar het feit dat je ook de vault van de tegenstander leeg kunt halen, zorgt ervoor dat de actie over de hele map plaats blijft vinden. Overal lijkt wat te gebeuren. Je bent nooit en nergens veilig.
De singleplayer wist me niet te pakken. Ik miste het gevoel van Battlefield daar op momenten net wat teveel. Online maakt de game veel goed. Vooral nieuwe modi zoals Blood Money en Hotwire zorgen ervoor dat je op het puntje van je stoel zit. Volgens velen draait Battlefield om de multiplayer en deze mensen raad ik de game dan ook blind aan. Ben je iemand die liever alleen speelt, dan kun je deze game misschien beter even overslaan wanneer je op zoek bent naar een echte Battlefield…
[review pros=”+ Nieuw concept…
+ Verhalende singleplayer belangrijker…
+ Blood Money is fantastisch…” cons=”- …maar pakt niet helemaal lekker uit.
– …maar mist vaak het Battlefield gevoel.
– …mits je team mee wil werken.” score=82]
