Het heeft behoorlijk wat tijd gekost voor ik de charme van Borderlands zag. Je moet weten dat mijn voorkeur bij verhalende games ligt, het narratief erachter mag nog zo dun zijn..ik heb gewoon een boeiende reden nodig. Die reden ontbrak voor mij volledig bij de eerste Borderlands. Tuurlijk, ik weet heus wel dat het bedoeld is om samen te spelen, maar zelfs met vrienden vond ik het een saaie, kleurloze zandbak waar je quasi doelloos wat in rond knalt. Bij Borderlands 2 kwam echter, zoals bij veel anderen, de klik. Het is dan ook een dot van een sequel die de saaie drab van de voorganger vervangt door kleurrijke omgevingen, excentrieke personages, diepgaande gameplay en een verhalende omkadering die het ook op je eentje boeiend om spelen maakt. Borderlands 2 is zonder twijfel één van de beste sequels ooit gemaakt en dat brengt ons dan ook moeiteloos bij de volgende vraag: wat kan een nieuwe sequel na al die jaren op tafel leggen? Wat dacht je van meer van hetzelfde?
Nou klinkt dat uiteraard een beetje als een verwijt, maar dat is het niet. Ik vind Chocolade mousse bijvoorbeeld overheerlijk en zeg niet nee tegen meer van hetzelfde. Dat soort vergelijking kan je dan ook maken met Borderlands 3. Ja, uiteraard voelt het allemaal erg vertrouwd aan, maar het is nou eenmaal zo dat Gearbox met die tweede game het concept dat ze opgezet hebben in die gebrekkige eerste game strak geperfectioneerd hebben. Als wat je hebt al staat als een huis, dan ga je uiteraard geen gekke toeren uithalen met de fundamenten ervan. Dus ja, het is vertrouwd en misschien voelt het zelfs een tikje gedateerd, maar binnen de vijf minuten na het opstarten ben je terug overrompeld door de gekke shit en tonnen aan chaotische gevechten die de game op je afvuurt.
https://www.youtube.com/watch?v=Av5Eyx3bGtM
Je kiest wederom uit één van de vier Vault Hunters die de game je voorschotelt, en maakt gedurende de erg uitgebreide verhaallijn hun unieke eigenschappen de jouwe. Het is dan ook fijn om de eerste uurtjes gewoon met verschillende saves te werken en meerdere personages uit te proberen voor je echt de keuze maakt voor de lange zit, maar in realiteit zit elk van de vier gewoon goed in elkaar. Amara heeft heerlijke brawling charges, Moze heeft als gunner dan weer toegang tot een krachtige mech en Zane kan een kloon inzetten die vijandelijk vuur even van je weg neemt en je wat ademruimte bezorgt. De leukste is wat mij betreft echter FL4K omdat die toegang heeft tot monsters die na verloop van spelen kunnen evolueren zoals bijvoorbeeld Pokémon dat doen. Dat die beestjes tijdens het spelen de vijand onder vuur nemen of hun bijters in hun kuiten zetten is een echte meerwaarde die van Fl4K één van de leukste personages maakt om solo mee te spelen.
Ongeacht welk personage je uiteindelijk kiest om aan het lange avontuur te beginnen is het vervullen van quests en het verdienen van XP en loot om van je personage een ultieme natuurkracht op het slagveld te maken de name of the game. Borderlands 3 kadert die structuur in een verhaallijn die het internet en grote bedrijfscultuur op de hak neemt. Het idee dat alle boosaardige bandieten zich onder de paraplu van één bedrijf vestigen en dat twee irritante gamegeeks de plaats van antagonist innemen is best geinig te noemen, maar zoals steeds is de humor van Borderlands ook in deel 3 wat hit or miss. Zo zitten er heus grappige knipogen naar gaming culture in het spel, maar of het zo slim is om als game te grappen over pre-order bonussen terwijl je er zelf verschillende hebt? Ik weet het toch niet zo. Claptrap is nog steeds fucking irritant, ook dat is een dingetje dat je nu eenmaal moet aanvaarden van Borderlands op dit punt. Het ding met Borderlands 3 en de toon van de humor is dat de makers gaan voor het niet geschoten is altijd mis gegeven. De personages zijn haast constant in dialoog en het tempo van afgevuurde grappen ligt hoog. Dat veel van de humor af en toe wat cringy is of zelfs volledig in het water land is niet erg wanneer het tempo zo hoog ligt en veel wel doel raakt. Het helpt ook heus wel dat het verhaal weer net iets epischer en singleplayer-vriendelijker aanvoelt, dat er veel fanservice in de game zit in de vorm van opduikende oude personages en dat het hoppen tussen planeten in de verhaallijn zorgt voor welgekomen variatie.
https://www.youtube.com/watch?v=hdImDagjNGQ
Dus hey ho, de verhaallijn is sterker dan ooit tevoren in het Borderlands-universum, maar hoe zit het met de echte sterren van de game? Hoe zit het met de guns? De variatie aan knalmateriaal is nog steeds overweldigend groot en voor mij zo een beetje het enige dat soms het tempo uit de game haalt. Er zijn momenten waarop je gewoon staat na te denken of je die ene assault rifle niet beter vervangt door de nieuwe sniper rifle met brandbare kogels en welk pistool er het best geschikt is voor je noden. Keuzestress noemen ze dat. Experimenteren met de dodelijke kracht van je arsenaal is nog steeds een groot deel van de fun, alleen mocht navigeren door je inventory in dit derde deel dus echt wat vlotter gemaakt worden en hadden er iets meer plekken mogen zijn waar je overbodige loot kon verkopen. Net als in deel twee sta je ook hier dus vaak wat te klooien in je inventory om uit te maken welke gun nou beter geschikt is voor je noden en moet je regelmatig iets kostbaar achterlaten. Op dat moment suckt het even, maar het blijft Borderlands en het idee dat je zonder twijfel erg snel weer een vet wapen zoals een pistool dat raketten afvuurt vind maakt veel goed.
Vuurwapens zijn essentieel voor goede combat, maar uiteraard is ook de manier van bewegen van belang. Ook op dat vlak speelt Borderlands 3 nog steeds boterzacht. Het springen over objecten of glijden onder obstakels draagt heerlijk bij aan het sowieso al vlotte tempo dat de game hanteert. De combat mag dan wel simplistisch zijn van opzet..knallen of geknald worden…maar het geestdriftige karakter van de gevechten houd je aandacht stevig vast. Nou is één van de laatste grote kwesties uiteraard of je dit solo of in co-op moet gaan spelen. Als je kan, dan is co-op sowieso de way to go. Het is visueel een spektakelstuk wanneer meerdere Vault Hunters aan het vechten zijn en de kleurrijke explosies van het scherm spatten. Ook voor latere gevechten is het gewoon beter om met meerdere spelers de strijd aan te gaan met sommige kogelsponz..ik bedoel eindbazen. Op je eentje moet je echt verdomd goed kunnen circle strafen om die frustrerende krengen relatief vlot neer te krijgen. Ik vind het een game die solo nog een stuk beter uitpakt dan de sterke voorganger, maar als je samen kan spelen…maak dan het beste van die geniale drop in drop out co-op.
Borderlands 3 is een game gemaakt voor de fans van Borderlands 2. Dat betekent dat het grotendeels verder bouwt op de vele sterktes van die voorganger, maar daar vooral gewoon “meer” aan toevoegt. Geschifte personages, immens veel toffe guns en een overvloed aan actie in een uitgebreide campaign. Heerlijk op je eentje,onweerstaanbaar in gezelschap.
