Indies kunnen mij tegenwoordig steeds meer bekoren. En ik ben daar volgens mij helemaal niet alleen in, want steeds meer bedrijven zien heil in deze ‘kleine’ games. Alle grote verkoopkanalen hebben tegenwoordig een indie-gedeelte: zowel Steam, als Xbox Live Marketplace en de PlayStation Store. Bij Sony hebben ze er zelfs een gehele reclamecampagne aan gewijd. Niet in de laatste plaats om de PlayStation Vita uit het slop te trekken. Ik was altijd een beetje sceptisch over het hele indie-gebeuren, maar toen ik zelf een paar titels ging spelen, toen begreep ik het pas. Het gaat helemaal niet om hoge productiewaarden en de beste graphics. Sfeer en gameplay zijn ontzettend belangrijk. Ik genoot van Thomas was Alone, Jacob Jones, GuacaMelee en Hotline Miami. Is Cloudberry Kingdom net zo’n titel, of zit er ook wel eens een rotte indie-appel tussen?
En om maar met de deur in huis te vallen: streep maar meteen een voordeel van indies aan op je checklist: Cloudberry Kingdom is een partijtje moeilijk. En dat zien we wel vaker met platform-games uit de indie-hoek, met als bekendste voorbeeld natuurlijk Spelunky. Maar ook hier is de moeilijkheidsgraad een leuk onderdeel van de game. En de verhaalmodus is daarop een goede introductie, met een leercurve die – op een paar verschrikkelijke uitzonderingen (lees: zo ontzettend frustrerende levels die je je controller uit het raam willen doen gooien) na – goed te behappen is. Het verhaal mag je daarbij achterwege laten, want het is voornamelijk een simpel ‘de prinses is gekidnapt’-verhaaltje. Hoewel, simpel is misschien iets te zwaar, want hoofdpersoon Bob is nou niet bepaald de standaard held en de prinses is nou ook niet bepaald een hele vrouwelijke prinses. Het is jammer dat de cutscenes van een niet zo’n hoog niveau zijn, want hier had meer ingezeten. Nu klik je de tussenfilmpjes toch snel door en heeft het verhaal niet veel toegevoegde waarde.
De verhalende modus bestaat uit zeven verschillende hoofdstukken die zich elk in een andere omgeving afspelen. Elk hoofdstuk bestaat dan weer uit zo’n veertig levels die dan weer elk zo’n dertig seconden duren. En nu hoor ik je misschien denken: dat is wel heel erg kort? Dan ben ik in een paar luttele uurtjes door de gehele verhaalmodus heen? Dan zegt dat enorme aantal aan levels toch helemaal niets? Maar zoals ik al aan het begin van mijn review zei: Cloudberry Kingdom is moeilijk. En waar je aan het begin misschien makkelijk door de levels heen springt, zul je bij de latere levels als ze beginnen wel helemaal geen zin hebben om überhaupt aan die ontzettende uitdaging te beginnen. Als je gameplayvideo’s van Cloudberry Kingdom bekijkt zul je snappen wat ik bedoel.
Maar geloof mij maar, het is uiteindelijk écht goed te doen. En geloof mij nog maar eens, want je zult ook willen blijven doorspelen. Je speelt namelijk met goede prestaties niet alleen nieuwe levels in de verhalende modus vrij, maar je speelt ook spelmodi in de arcademode vrij. In deze mode krijg je steeds willekeurig gegenereerde levels op je afgevuurd, totdat je een x aantal keer dood bent gegaan en het uiteindelijk game over is. Misschien klinkt dit op een gegeven moment saai, maar er is echt ontzettend veel te doen. Ten eerste speel je een aantal vormen van Bob vrij. Bob die met de zwaartekracht kan spelen? Check! Bob die groot en klein wordt? Check! Bob die in een mijnkarretje zit alsof je Donkey Kong Country aan het spelen bent? Check! En dan heb ik nog niet eens alle vormen opgenoemd, want je kunt ook nog denken aan Jetpack Bob, Bob die aan een rad zit vast gemaakt en Bob die zelfs in een doos zit. Keuzes genoeg dus!
Daar zit echter niet de enige variatie in. Je kunt ook nog eens kiezen voor verschillende spelmodi. Wil je een race tegen de klok? Dan kan dat, maar dan wel met een twist. Want reken maar dat je in tijdnood komt in de levels die je eigenlijk binnen vijf seconden moet voltooien. Tijdnood gegarandeerd. Een andere mode van arcade is de Hero Rush, waar je steeds een willekeuring vorm van Bob onder de knoppen krijgt. En heb je dan genoeg van de arcademode, dan kun je nog met de level-generator aan de slag. Hier kun je alle opties zelf aangeven: welke vorm van Bob wil je, hoe lang moeten de levels zijn, hoeveel checkpoints, hoe lastig is het level? Je kunt zelfs de statistieken van Bob aanpassen om een hele eigen vorm te creëren.
Om kort te zijn: Cloudberry Kingdom is het platform-paradijs. Natuurlijk, de game is niet voor iedereen bedoeld, want daarvoor is hij eigenlijk gewoon te moeilijk. Maar ben je een platform-freak, dan is eigenlijk alles aanwezig: een hoop levels (eigenlijk een eindeloos aantal, want daar zorgen de editor en de arcademode wel voor). Het grafische stijltje is leuk, maar de techno-soundtrack is niet heel erg gepast, je moet er duidelijk van houden. Het verhaaltje is te verwaarlozen, maar wie doet daar nog moeilijk over?
[review pros=”+ Ontzettend veel content
+ Verschillende vormen van Bob
+ Flinke moeilijkheidsgraad” cons=”- Verhaaltje is te verwaarlozen
– Te moeilijk voor sommige spelers?
– Soms een rare leercurve” score=88]
