Cognition is een serie waar ik gemengde gevoelens bij heb. Het verhaal vind ik elke episode geweldig, maar de gameplay is keer op keer weer langdradig, saai of onnodig ingewikkeld. Hierdoor heb ik elke episode van Cognition een middelmatig cijfer gegeven en dat terwijl Erica en haar kompanen toch een band met mij hebben. Een band die je alleen krijgt met personages bij een goedgeschreven verhaal. Misschien ben ik wel te hard geweest voor Cognition. De laatse episode, nummer 4, is de grote finale en hierbij geef ik dan ook een totaalcijfer voor de gehele serie.
Episode 4 begint niet waar 3 eindigde maar begint helemaal bij het begin, bij de dood van Erica’s broer. Je bent op onderzoek naar de Cain Killer en komt bij een illegale handel in wapens en een verstopplaats voor lijken. Je wordt hier per direct geïntroduceerd met een nieuwe mechaniek. Het zogenaamde portret. Het portret begint leeg of halfvol en hoe voller het portret, hoe meer iemand je vertrouwt. Om een portret vol te krijgen is heel gemakkelijk, aangezien je negen van de tien keer slechts twee keuzes hebt, waarin de ene keuze negatief is en de andere keuze positief. Hierdoor is het portret een onnodige toevoeging en dat terwijl het juist zo mooi had kunnen zijn.
Nadat je de rol van Erica hebt gehad, speel je even als een ander personage (wie dat is, ga ik niet op in, aangezien dat het verhaal kan weggeven) en daar is het ouderwetse puzzelen weer van de partij. Pak het ene object en gebruik het om een ander object te activeren. Loop naar punt A om vervolgens weer naar punt B te lopen, om daarna weer naar punt A te lopen en object X te activeren met object Y. Het is allemaal veel gedoe, maar om de een of andere reden stoort het deze keer niet zo erg als in voorgaande delen. Het voelt goed en ook het tempo ligt hoog, in tegenstelling tot voorgaande episodes.
Helaas weet episode 4 het hoge tempo uit het begin niet vast te houden. Zodra het verhaal weer begint in de huidige tijd, wordt het verhaal op een lager pitje gezet en gaat de gameplay ook langzamer. Het is van een woeste rivier naar een kabbelend beekje gegaan in de finale. Helaas weet het verhaal niet meer het hoge tempo van het begin op te pakken en dat komt zowel door het schrijven als door sommige stemacteurs. Zo spreekt de stemacteur van de Cain Killer alles op een dusdanige manier in dat je de stemacteur bijna in de studio ziet staan met het blaadje tekst voor zijn neus. De enige die het niveau hoog weet de houden is de stemactrice van Erica. Alle lof voor haar, aangezien zij de serie draagt met haar sterke acteerwerk.
De stijl in Cognition is weer opmerkelijk volwassen. Alles is donker getekend en de tussenfilmpjes zijn soms gruwelijk. De tussenfilmpjes hebben ook de onmiskenbare striptekeningen, waarin de stukken, hoewel in stilhouetten uitgevoerd, beeldend naar voren komen. Helaas zijn de animaties tijdens het spelen soms houterig, wat het niveau van de volwassen stijl naar beneden haalt en dat is een gemiste kans voor Cognition. Soms lopen de animaties met het spreken ook mis en dan zie je een mond bewegen terwijl je geen gesprek hoort. Het gebeurt echter nooit lang en erg afleidend is het niet. Sterker nog: het zou aan mijn laptop kunnen liggen, want ik heb deze episode op mijn laptop gespeeld inp laats van op mijn PC. Ik heb een oude laptop met een Intel processor. De game draait zo goed als moeiteloos op de hoogste kwaliteit en dat is fijn voor mensen met een budget computer. Het wil overigens niet per se zeggen dat Cognition niet mooi is om te zien, maar er zijn zoveel getekende, inactieve objecten op het scherm, dat het niet veel moeite kost om de decors op het scherm te toveren.
Episode 4 is korter dan de voorgaande episodes en qua verhaal ook minder sterk. Sterker nog: ik durf te zeggen dat het zwakste episode is van de vier. Toch is het een waardig afscheid van een serie met een groot aantal pluspunten, maar ook een aantal punten waar de serie helaas op zakt. Ook al heeft de gameplay mij deze episode niet zo erg gestoord als in voorgaande delen, is de toevoeging van het portret een misser. Waar het in andere episodes meeslepend was, is het in deze episode soms overdadig dramatisch dat het een tikje overdreven voelt. Misschien heb ik voorgaande afleveringen middelmatige cijfers gegeven, maar eigenlijk is dit de enige aflevering die 55% ~ 60% verdient, de rest verdient een stuk hoger en dat cijfer is hieronder te zien.
[review pros=”+ Erica stelt niet teleur
+ Een waardig einde voor een sterke serie
+ Volwassen spel ” cons=”- Nieuwe gameplaymechaniek niet goed uitgewerkt
– Te dramatisch
– Minste episode van de 4″ score=75]
