Het is fair om te zeggen dat na het afscheid van ontwikkelaar Naughty Dog onze geliefde Crash Bandicoot nogal wisselvallige tijden heeft doorgemaakt. Dat werd een paar jaar geleden echter allemaal een geval van water onder de brug toen Activision op de proppen kwam met de N. Sane Trilogy. Deze heerlijke herwerking van de originele games wist niet alleen nostalgici te bekoren, maar ook een volledig nieuw publiek te introduceren tot de uitdagende platform actie waar de reeks garant voor staat. Het succes van de remake zette op die manier niet alleen de deur open voor een volwaardig nieuw deel deel, het trapte ze gewoon los uit de hengsels. Crash Bandicoot heeft dankzij het succes van de N Sane trilogy eindelijk een volwaardig vierde deel en dat in het heerlijk knipogend getiteld Crash Bandicoot 4: It’s About Time. Weet de game haar plekje naast de originele drie titels te veroveren? Tijd voor een review.
De 4 in de titel mag je letterlijk opvatten, want volgens deze game zijn alle spellen sinds de PlayStation One days gewoon niet gebeurd. ( Dus ook niet die waar ze Crash een lange slungel maakten met fightmoves, gelukkig.) Crash 4 speelt zich af na deeltje drie, Warped, en ziet slechteriken Neo Cortex en N. Tropy ontsnappen uit hun gevangenis met het plan om nog maar weer eens het universum over te nemen. Uiteraard is het aan Crash en zusje Coco om het duivelse duo een halt toe te roepen en om dat te bewerkstelligen zal er uiteraard heel wat gesprongen en gespind moeten worden in wat wel eens de beste platform game in vele jaren zou kunnen zijn. Daarmee is het hoge woord er uit denk ik. Crash Bandicoot maakt al erg vroeg duidelijk dat het doet waar weinigen nog op durfden te hopen, en dat is een perfecte blend leveren tussen de oldschool platform actie van de beginjaren aangevuld met een pak nieuwe ideeën die de reeks het “nu” in trekken. Dat is erg belangrijk om te benadrukken. Crash Bandicoot 4 voelt nooit aan als gewoon een veilig vierde deel dat even de stijl van de vorige games kopieert met mooiere graphics, het is wel degelijk een game met een eigen smoeltje. In dat opzicht is het ook echt een game die de 4 in de titel voluit verdient. Het is niet zomaar marketing van Activision om er even dat cijfer op te gaan plakken en “tadaa” te zeggen. Bij Crash 2 en 3 namen de ontwikkelaars bij Naughty Dog steeds de basisformule en voegden daar net genoeg nieuwigheden en tweaks aan toe om het geheel fris te laten voelen zonder uit het oog te verliezen wat Crash Bandicoot zo geliefd maakte om te beginnen. Crash Bandicoot 4 onder leiding van ontwikkelaar Toys for Bob is de eerste game in de reeks sinds die begindagen die exact diezelfde filosofie hanteert en ja..dat werd verdomd tijd.
Concreet betekent deze aanpak voor Crash Bandicoot 4 dat je zoals vanouds spint en ground pound en appels verzamelt op een manier die lekker vertrouwd aanvoelt. Het ziet er allemaal mooier dan ooit uit, maar gameplaygewijs is het de Crash Bandicoot die fans gewoon zijn. Al in het tweede level komen de Quantum Masks echter op de proppen, deze maskers geven je speciale mogelijkheden die de bekende gameplay dus die genoemde twist geven. Het begint met de mogelijkheid om objecten te doen verdwijnen en verschijnen, maar gaandeweg kan je ook door de lucht glijden, de tijd vertragen of de zwaartekracht omdraaien. Mocht je jezelf afvragen hoeveel gekke platform segmenten ontwikkelaar Toys for Bob met die extra mogelijkheden uit de mouw kan schudden? Het antwoord is veel, verrassend veel. Crash Bandicoot 4 is een uitgebreide game met een stevig aantal levels en tot het eind blijven de makers creatieve ideetjes en uitdagende segmenten op je afvuren.
Wanneer je een stuk gevorderd bent in de game verbreden de makers namelijk de schaal van het spel door je tijdlijnen te laten unlocken. In deze speciale stages speel je met drie andere personages wat uiteraard weer voor een heel andere aanpak en wat variatie zorgt. Spelen als Tawna is bijvoorbeeld erg leuk omdat ze kan wall runnen en haar grappling hook gebruiken, terwijl Dingodile een soort stofzuiger heeft om TNT mee op te zuigen en vervolgens af te vuren. Neo Cortex zelf tenslotte heeft een gun waarmee hij vijanden in platforms kan transformeren. Het zijn drie unieke personages die elk op hun eigen manier fun zijn om mee te spelen. Het idee achter deze stages is interessant qua opzet omdat het een ander perspectief toont op levels die je al gedaan hebt, alleen is het een tikje bizar om in het latere deel van deze missies terug over te schakelen naar Crash en nagenoeg exact te herspelen wat je eerder al gedaan hebt. Het is een kleine nitpick van mij, maar voor mij had Crash gameplay gewijs niet in deze alternatieve stages moeten zitten, hij is al de ster in de rest van de game.
Wil je meer? Wat dacht je van Flashback Tapes die je vrij kan spelen? Deze volstrekt optionele stages spelen zich nog voor de allereerste game af en zijn echt nagelbijtend moeilijk. Crash Bandicoot 4 is sowieso een best uitdagende game, maar als je echt voor het complete pakket gaat en dus ook de optionele stages, dan ga je echt je beste skills uit de kast moeten halen. Ik heb geen enkele keer mijn controller tegen de grond gekwakt zoals bij The High Road in de N Sane Trilogy, maar in de kussens van de sofa? een paar keer wel geef ik toe.Dat is fine, het hoort nu eenmaal bij een game als dit en voor het grootste deel vind ontwikkelaar Toys for Bob wel de juiste balans als het op moeilijkheid aankomt. De curve bouwt netjes op en het is dus pas als je echt alles vrij wil spelen en de optionele stages gaat doen dat je echt kans maakt op controller beschadiging als je een kort lontje hebt. Dacht je trouwens dat we volledig klaar waren met soorten levels? Wat dacht je van de N. Verted stages die de boel horizontaal omflippen, er je nog een bizarre kleurenfilter als extra geven om het nog net dat tikje uitdagender te maken. Het is desoriënterend en bizar, maar gek genoeg werkt het wel als uitdagende stukjes gameplay die het beste van je reactievermogen vragen. Het sowieso al royale aantal levels, de volstrekt optionele dingen, het is geschift om te zien hoeveel content de makers in deze game wisten te stoppen.
Crash Bandicoot 4 is een indrukwekkende terugkeer voor de geliefde buideldas. Het is een visueel prachtige 3D platformer die enorm uitdagend is, maar die uitdaging staat zelden of nooit de funfactor van het spel in de weg. Bovendien is het ook een erg uitgebreide game die je uren aan actie en creatieve ideetjes blijft brengen en je de volledige speelduur blijft entertainen. Dit is er eentje voor de eindejaarslijstjes.
