Over het algemeen ben ik een vrij rustig persoon en ben ik niet zo snel van slag te brengen. Games kunnen mijn geduld echter wel vaak op de proef stellen. Ik wil graag winnen dus als dit niet lukt kan ik nog weleens gefrustreerd raken. Er is meer dan één voorbeeld te noemen dat na een verloren potje FIFA een controller door mijn woonkamer heen is gevlogen. Daarom dachten ze bij GameParty dat het een goed idee was om mij Dark Souls Remastered te laten reviewen. Hoeveel controllers zullen het overleefd hebben?
Dark Souls staat er natuurlijk om bekend dat het een verdomd lastige en frustrerende, maar daarentegen ook een geweldig goede game is. Het feit dat het zo’n goede game is, was dan ook iets wat ik constant in mijn achterhoofd heb gehouden tijdens het spelen, want gefrustreerd ben ik meer dan eens geraakt. De game is en blijft onvergefelijk en dood gaan zal meerdere keren gebeuren, hoe goed je dan ook mag zijn. Telkens moest ik dan ook mijzelf eraan blijven herinneren dat dit onderdeel van de game is en dat ik echt niet de enige persoon ben die zo vaak de dood heeft gevonden in deze game.
Het grootste verschil wat gamers die de originele Dark Souls hebben gespeeld zullen opmerken, is dat de game er grafisch gezien flink op voorruit is gegaan. De game ziet er veel beter uit in 1080p en upscaled 4K op PS4 Pro en Xbox One X en vooral de belichting is vele malen beter dan in het origineel, waardoor de omgevingen er veel minder grauw uitzien. De framerate is daarbij ook vele malen beter dan dat het was, wat de game erg ten goede komt. De verschillende omgevingen komen veel beter tot hun recht dankzij de verbeterede graphics en framerate, zo hebben de beboste omgevingen niet meer de blauwe gloed over zich heen waardoor deze veel beter uit de verf komen. Nog een flink voordeel is dat de laadtijden drastisch verminderd zijn, wat erg handig is aangezien je zo vaak dood gaat. Hierdoor heb je minder tijd om met je controller te gaan gooien na een afslachting, wat menig controller zal gaan redden.
Dankzij de verbeterde framerate loopt de game ook veel vloeiender, wat een groot pluspunt is bij de extreem moeilijke gevechten. De game hapert niet meer, waardoor ontwijken een stuk gemakkelijker is geworden. Desondanks heb ik vaak genoeg het met de dood moeten bekopen door verkeer getimede ontwijk manoeuvres, maar ik kon de schuld in ieder geval niet geven aan de gebrekkige framerate, wat het jammer genoeg juist des te confronterender maakte dat het aan mijn eigen kunnen lag. Wees dus niet bang dat de remastered versie van Dark Souls makkelijker is gemaakt om hem toegankelijker te maken voor de minder hardcore gamers onder ons.
Darks Souls Rematered bevat verder naast het origineel alle downloadbare content die is verschenen voor de game. Hier valt dus ook de Artories of the Abyss uitbreiding onder. Hierin zitten meer locaties, vijanden, eindbazen en meer wat je nog meer dood en verderf zal bieden als je daarvan houdt. Verder is de multiplayer ervaring ook flink verbeterd, doordat het summonen van spelers naar jouw wereld of jij naar die van hun veel sneller gaat en is het mogelijk om een wachtwoord in te stellen zodat je speciefiek met jouw vriendengroep samen kunt gaan spelen. Tevens is het spelerslimet verhoogt naar zes spelers en is de mogelijkheid om jezelf als cooppartner te healen.
Is alles dan zoveel beter dan dat het origineel was? Nee, zeker niet. Bepaalde minpunten blijven terugkomen in de remastered versie. Vooral de minder interessante gebieden later in de game en de opeenstapeling van op elkaar gepropte vijanden richting het einde voelen nog steeds een beetje aan als afraffelen. Dit is natuurlijk ook iets waarvan we niet kunnen verwachten dat dit in een remastered versie wordt aangepast, maar het blijft een duidelijk minpunt van de game.
Dark Souls Remastered is een zeer geslaagde uitgave van de al zolang bejubelde game. Dankzij de veel betere graphics en framerate is de game veel fijner om te spelen en door het complete pakket met alle uitbreidingen is dit de ideale versie om aan te schaffen voor spelers die de game nog nooit gespeeld hebben en behoefte hebben aan een game die je geduld flink op de proef gaat stellen. Met trots kan ik zeggen dat er tot op heden nog geen controller is gesneuveld bij mij thuis en voelt Dark Souls voor mij als een anger management therapie die ik de komende weken nog meermaals zal bezoeken. Maar niet te lang achter elkaar, want mijn geduld heeft een bepaalde grens.
