Nu de E3 van 2018 langzaamaan maar toch heel snel onze kant op lijkt te komen, kijken we naar wat deze beurs ons heeft weten te brengen in het verleden. Want vergeet niet, de E3 is al een dingetje sinds 1995! Van de drie grote partijen (Nintendo, Sony, Microsoft) was Nintendo de enige die al een succesvolle consoleboer was op het moment dat de E3 haar start had. Een interessante geschiedenis…
Met veertigduizend aanwezige mensen was de eerste E3 een hit. Het was de E3 waarop Sega liet weten dat de Saturn sneller in de winkel kwam te liggen dan dat we misschien gehoopt hadden, het was de E3 waar Sony liet weten wat de PlayStation ging kosten. Spoiler: hij was goedkoper dan de Saturn! Nintendo had op haar manier een hele andere beurs. Het bedrijf was er van overtuigd dat iedereen super positief zou zijn door de getoonde Virtual Boy (gebeurde niet) en liet weten dat de volgende volwaardige console, de Ultra 64, nog wel even op zich liet wachten. Nintendo deed de belofte dat de Ultra 64 tegelijk zou lanceren in Europa en Amerika; iets wat uiteindelijk niet gebeurde. Gelukkig was er op het gebied van de SNES een hoop interessante content. Denk aan Doom, Killer Instinct en Donkey Kong Country 2. Hoe anders was de E3 een jaar later voor Nintendo. Grote rijen stonden voor de booth van de Japanners. Natuurlijk, de Ultra 64 was aanwezig, al had deze een nieuwe naam gekregen; Nintendo 64. Speelbaar waren games als Super Mario 64, GoldenEye en Pilotwings 64. Daarnaast liet Nintendo de Game Boy Pocket voor het eerst zien en het nieuwe design wist hoge ogen te gooien. Het was de eerste keer dat Nintendo een compleet redesign los liet op de Game Boy sinds de zeven jaar dat het ding inmiddels op de markt was. Ook liet Nintendo weten dat de Virtual Boy voortaan honderd dollar goedkoper zou gaan worden. Later dat jaar zou echter alsnog de plug uit het apparaat getrokken worden. Sony kondigde Soul Blade en Crash Bandicoot aan en liet weten dat Crash de officiële mascotte van het platform zou worden. De link naar Mario werd snel getrokken.
Op de derde E3 in 1997, dit keer in Atlanta’s George World Congress Center en Georgia Dome, werd duidelijk dat er een nieuwe heerser was op het gebied van gaming. Waar jarenlang de strijd tussen Nintendo en Sega liep, was het Sony die duidelijk als winnaar van de generatie gekozen kon worden. Interessant, aangezien twee jaar eerder Sony nog helemaal niets betekende. Pijnlijk was dat Final Fantasy VII exclusief naar PlayStation ging, terwijl deze serie voorheen altijd op Nintendo te spelen was. Dit was ook het jaar dat een klein spelletje genaamd Grand Theft Auto voor het eerst getoond werd. Nintendo deed niet heel veel spannends. Een jaar later toonde Sega de Dreamcast. Het ging niet goed met Sega, de Saturn liep op haar achterbenen om de rest bij te houden en de Dreamcast was verder niet op de vloer te vinden. Het gaf Sony en Nintendo op de beurs wederom de kans om boven Sega uit te torenen. In kamp Sony was het grootste nieuws misschien wel de ontdekking van Spyro the Dragon. De draak werd ingezet als een heuse Mario-beater en was visueel gezien één van de meest indrukwekkende games die op de beurs aanwezig waren. Echter was het op de Nintendo-stand waar mensen het langste bleven hangen. Dat had te maken met de grootste game die Nintendo tot op dat moment ooit had gemaakt: The Legend of Zelda: Ocarina of Time. Mensen noemden het toen al een meesterwerk, een woord dat nu nog steeds vaak genoemd wordt bij het horen van de titel. Toch was dit niet het enige grote wat Nintendo toonde. Het was ook het jaar waarin Rare Perfect Dark liet zien, was Jet Force Gemini aanwezig en konden mensen beelden zien van Twelve Tales: Conker 64 (een game die pas drie jaar later verscheen als Conker’s Bad Fur Day). Als knaller had Nintendo ook nog een spelletje meegenomen waarin mensen de grote wereld in konden trekken om digitale monstertjes te vangen; Pokémon was een feit.
In 1999 keerde de E3 terug naar Los Angeles. En daar hebben we hem toch het liefste. Het was op deze E3 dat Sony de PlayStation 2 goed liet zien aan gamers. Gran Turismo op het systeem was zeer indrukwekkend, maar Nintendo zat ook niet stil en liet weten dat er gewerkt werd aan de opvolger voor de Nintendo 64: Codename Dolphin. Hoewel de console niet aanwezig was, niet getoond werd en niets speelbaar mee had, was de belofte van Nintendo een interessante. De console zou een jaar later moeten verschijnen met specificaties superieur aan die van de PlayStation 2. Nintendo wist ook zeker dat de Dolphin er voor ging zorgen dat het bedrijf weer even hoog of zelfs hoger kwam te staan als Sony. Donkey Kong 64 en Pokémon waren de grootste titels op de beursvloer. Maar het jaar 2000 veranderde veel voor de E3 en de complete gaming industrie. Niet langer waren het Sony, Nintendo en Sega die de consoles in handen hadden: Microsoft besloot aan boord van de overvolle gaming-boot te springen. De eerste blik op de Xbox werd gegeven achter gesloten deuren, maar qua games was er nog niets te doen met als gevolg dat het bedrijf weinig indruk wist te maken. Microsoft werd niet gezien als een bedrijf dat zich moest mengen in de wereld der videogames. Volgens mensen die aanwezig waren was het Sega die de beurs dit jaar won en hierdoor een prachtige comeback had gemaakt. Hoewel de Dreamcast een stille dood was gestorven zowel in Japan als in Europa, ging het apparaat nog gigantisch goed in Amerika. Nintendo was daarentegen niet groots aanwezig. Games als Dinosaur Planet (wat later Star Fox Adventures werd), Conker’s Bad Fur Day, Banjo Tooie, Mario Tennis en Pokémon Goud en Zilver werden getoond, maar het ontbreken van de Dolphin was een groot gemis. In 2001 zou het oude dan echt plaats gaan maken voor het nieuwe.
Sega had inmiddels opgegeven en laten weten geen consoles meer te gaan maken. Dit jaar was dan ook de eerste keer dat de consolemaker niet aanwezig was. Wel waren er games voor andere platformen aanwezig die ook nog op de Dreamcast zouden gaan verschijnen. Denk aan Super Monkey Ball, Jet Set Radio Future en Sonic Adventure 2. Maar Microsoft was klaar om het gat van Sega op te vullen en kondigde net voor de E3 de details rondom de launch van de Xbox aan. Microsoft had een gigantische E3 met meer dan tachtig aanwezige games voor het platform. Daarnaast liet het weten dat Xbox deals had met Hollywood en dat titels als Halo: Combat Evolved, Munch’s Oddysee, Dead or Alive 3 en Dino Crisis 3 de sterke line-up van de console zouden gaan vormen. Op hun beurt was Nintendo ook bezig met het hypen van hun nieuwe console. De Dolphin had inmiddels de naam Gamecube gekregen en zou lanceren voor honderd dollar minder dan de Xbox. Het bedrijf beloofde dat de Gamecube stond voor innovatie, kwaliteit, karakters en erfgoed. De console was ook voor het eerst speelbaar. Goed ook, aangezien er voor de Nintendo 64 maar één game te vinden was in de vorm van Tony Hawk’s Pro Skater 2. De ‘Cube’ mocht het doen met Star Wars Rogue Leader, Super Smash Bros. Melee, Pikmin, Luigi’s Mansion en Kameo: Elements of Power. Stuk voor stuk games die alleen op dit platform te spelen zouden zijn. Echter was het gemis aan Mario duidelijk te voelen. Het opvolgende jaar maakte echter duidelijk wie in deze consolewar de rest de loef afstak, want met dertig miljoen verkochte PlayStation 2-consoles was Sony overduidelijk de winnaar. Nintendo had inmiddels 4 miljoen Gamecubes verkocht, Xbox zette hetzelfde weg. Microsoft toonde de nieuwe service genaamd Xbox Live en liet zien dat online op consoles wel degelijk serieus genomen kon gaan worden. Een kleine shooter genaamd Halo 2 moest dit gaan bewijzen. Maar, terwijl de twee groten aan het vechten waren om de online gamespace, was het Nintendo die de beste line-up mee had genomen. Super Mario Sunshine, Metroid Prime en The Legend of Zelda: The Wind Waker wisten iedereen weg te blazen. Nintendo beloofde dat er dat jaar nog 100 games moesten verschijnen voor de Gamecube. Minder indrukwekkend was de E3 van 2003 voor Nintendo, ze toonde alleen Zelda: Four Swords voor de GBA/Gamecube. Verder was Mario Kart Double Dash speelbaar en waren Resident Evil 4 en Metal Gear Solid: Twin Snakes aanwezig in de vorm van filmpjes. Wel liet Nintendo tussen neus en lippen door weten dat het bedrijf bezig was met de opvolger voor de Gamecube en dat ze deze eerder dan de nieuwe van Sony en Microsoft op de markt wilden gaan brengen. Wat Nintendo ook tijdens de E3 wist te ervaren was het feit dat er concurrentie zou gaan komen op het door hen zo gedomineerde handheldvlak. Sony toonde voor het eerst de PlayStation Portable, de PSP. Of, nouja, het apparaat werd niet getoond, maar Sony sprak over specificaties en kunsten van het apparaat.
Hoewel Nintendo al had laten weten dat er een nieuwe console aan zat te komen, waren de Xbox 2 en PlayStation 3 niet aanwezig tijdens de E3 van 2004. Nintendo bleef echter teasen en wist te zeggen dat de volgende console van hun hand revolutionair moest worden. Sony liet wel eindelijk de PSP zien. De kracht van de handheld blies de aanwezige pers van hun sokken. Nintendo reageerde met de Nintendo DS en het feit dat een scherm een touchscreen zou zijn. Toch was het de wow-factor rondom de PSP waardoor Sony op dit gebied de E3 won van Nintendo. Gelukkig draaide de rest van de E3 vooral om de games. Nintendo liet een volwassen Zelda zien, Metroid Prime 2, Star Fox, Advance Wars en Resident Evil 4. Daarnaast werd tijdens de E3 bekend gemaakt dat Reggie Fils-Aime voortaan in kamp Nintendo zijn geld verdiende. Zonder twijfel was 2005 het jaar van Sony: net voor de E3 onthulde de gigant de nieuwe PlayStation 3. Niet voor een gat gevangen counterde Microsoft door ook vlak voor E3 hun nieuwe HD-console in de vorm van de Xbox 360 te onthullen. Nintendo had echter compleet geen interesse in een ‘meest krachtige console’ en toonde de Nintendo Revolution alsook de Game Boy Micro. Grootste klapper bij Nintendo was duidelijk The Legend of Zelda: Twilight Princess. Nintendo moest met meer gaan komen. Helemaal in 2006, toen de PlayStation 3 speelbaar was en de Xbox 360 in de winkel lag. De Revolution werd onthuld als de Wii, en de op hande zijnde revolutie waren de motion controls, bedoeld om mensen wat actiever bij gamen te betrekken. Wii-exclusieve versies van Mario en Zelda: Twilight Princess werden getoond, en Wii Sports was een hit: iedereen wilde met de Wii aan de slag en de langste rijen tijdens deze E3 stonden dan ook bij Nintendo. Na een wachtrij van zo’n vier uur kon je daarnaast aan de slag met titels als Super Mario Galaxy, Metroid Prime 3: Corruption, WarioWare: Smooth Moves, Zelda: Twilight Princess en Sonic Wild Fire. Daarnaast was er een trailer voor de nieuwe Super Smash Bros. Hierin werd Solid Snake getoond als speelbaar personage. Nintendo was meteen weer relevant.
De E3 was in 2007 een twijfelachtige beurs. Tenminste, als we over een beurs mogen spreken. Het gerucht ging dat de E3 gestorven was en nooit meer terug zou komen. Gelukkig bleken de geruchten niet helemaal waar te zijn. Het evenement werd wel veel kleiner, intiemer en met veel minder deelnemers. En voor het eerst sinds 1997 werd de E3 niet gegeven in het Los Angeles Convention Center maar in de Barker Hanger in Santa Monica. Dit, inclusief de sessies in omliggende hotels, maakte duidelijk dat de E3 niet meer was wat het was. Natuurlijk waren er nog steeds aankondigingen maar het spektakel rondom de show was compleet weg. Nintendo nam de tijd om Super Mario Galaxy, Mario Kart Wii en Super Smash Bros. Brawl te tonen. Ook Wii Fit was een indrukwekkend stukje techniek waarbij een heus stuk hardware aan de Wii gekoppeld moest worden zodat jouw bewegingen gemeten konden worden; het Wii Balance Board bleek een gigantische hit te zijn. Hoewel het klachten bleef regenen na de E3 van vorig jaar deed het de ESA (de organisatie achter de beurs) helemaal niets. De E3 van 2008 werd wederom klein gevierd, en hoewel de beurs terugkeerde naar Los Angeles werd er maar één hal gebruikt en veel kleinere booths om ruimte te besparen. Het deed de sfeer weinig goed: dit was nog steeds niet de E3 waar we zo van hielden. De presentatie van Nintendo op deze E3 is de boeken in gegaan als één van de slechtste uit de geschiedenis van de beurs. Ze hadden dan wel games als Grand Theft Auto: Chinatown Wars, Animal Crossing: City Folk en Wii Sports Resort, maar het was Wii Music dat fans met schaamte naar de presentatie liet kijken. Gelukkig voor gamers in het algemeen mocht de E3 in 2009 weer de E3 zijn. Weg waren de kleine hallen van vorige jaren. Weg waren de afspraken in kleine hotelkamers. Deze E3 bracht spektakel op een grote manier, zoals gamers verlangen van de beurs. The Los Angeles Convention Center werd tot de nok toe gevuld met nieuwe ontwikkelingen en games. Voor de grote consoleboeren stond de E3 voor bewegen. Nintendo liep natuurlijk vooraan met de Wiimote, maar het was hier dat ze de Wii Motion Plus onthulde, een betere techniek voor je Wii-remote om op een snellere, sterkere en meer nauwkeurige manier je bewegingen over te zetten naar je game. Dit werd getoond met Wii Sports Resort. Concurrent Sony kwam op de proppen met de Wii-mote namaak PlayStation Move en liet Microsoft weten dat je met Project Natal (wat later Kinect ging heten) helemaal niets vast hoefde te houden om te gamen.
In 2010 besloot Nintendo weer te laten zien wat innovatie was. Nintendo was indrukwekkend bezig met de onthulling van de 3DS, een handheld met 3D-games waarbij je geen bril op hoefde te zetten. Het mooie is dat dit niet het hoogtepunt was van Nintendo. Want met een line-up met games als The Legend of Zelda: Skyward Sword, Mario Sports Mix, Wii Party, Golden Sun: Dark Dawn, GoldenEye, Kirby’s Epic Yarn, Donkey Kong Country Returns, Kid Icarus: Uprising, Nintendogs + Cats, Epic Mickey, Metroid: Other M, Just Dance 2 en Dragon Quest IX was er voor iedereen wel wat te vinden. Maar Nintendo wist tijdens de E3 van 2011 dat de Wii z’n beste tijd wel weer had gehad. Het was tijd voor de opvolger in de vorm van… de Wii U! De industrie was echter niet onder de indruk door de wazige manier waarop Nintendo zijn paradepaardje presenteerde. Was het nu een console of een tablet-toevoeging voor je Wii? De prachtige demo van Zelda kon er niet bij helpen. Qua 3DS deed Nintendo het beter met Star Fox 64 3D, Super Mario 3D Land, Kid Icarus: Uprising, Luigi’s Mansion 2 en Mario Kart 7. Toch bleef de Wii U het grote vraagteken boven de E3. Maar Nintendo durft fouten toe te geven en hier van te leren. Dus tijdens de E3 van 2012 namen ze hun verlies en introduceerden ze de Wii U gewoon nog een keer, dit keer op een manier die we wel begrepen. Samen met het nieuwe systeem werden titels als Pikmin 3, Lego City Undercover, Scribblenauts Unlimited, Batman: Arkham City Armored Edition, ZombiU, en New Super Mario Bros. U getoond. De knaller moest Nintendoland zijn, de game die je gratis ging krijgen bij de Wii U. Echter was het gemis van Zelda en Mario pijnlijk aanwezig. Hoewel de 3DS een leuke line-up had, het algehele gevoel van Nintendo was niet het sterkste. Nintendo bracht gaming naar een tweede scherm. Iets wat Microsoft tijdens deze E3 ook poogde te proberen met de introductie van Smartglass, Tijdens E3 2013 besloot Nintendo het anders aan te pakken. Geen grote persconferenties meer, maar een klein event in Los Angeles en een uitgezonden Nintendo Direct op het web om nieuwe software aan te kondigen. Daarin werd aangekondigd dat Mega Man zich zou wagen aan alle tegenstanders in Super Smash Bros. en Pokémon X & Y moesten een nieuwe generatie starten. Mario Kart 8 moest pure fun op gaan leveren en met titels als The Wonderful 101, Wind Waker HD en Bayonetta 2 kon de Wii U rekenen op leuke ondersteuning. Op de 3DS werd The Legend of Zelda: A Link Between Worlds onthuld, welke kon rekenen op flink wat positief commentaar. Het was een tekenende strategie voor Nintendo, eentje die ze tot de dag van vandaag doorvoeren.
Met 48.900 bezoekers was het druk tijdens de E3 van 2014. En terecht, er werd behoorlijk wat vuurwerk afgevuurd. Hoewel Nintendo wederom geen normale persconferentie te bieden had, hield het ze niet tegen om toffe games te tonen. Gepresenteerd met stop motion video’s van de hand van de producers van Robot Chicken was de Nintendo Direct een vreemde, maar leuke eend in de bijt. Super Smash Bros. Voor 3DS en Wii U waren publieksfavorieten, maar Yoshi’s Woolly World, Bayonetta 2, Hyrule Warriors, Xenoblade Chronicles X, Captain Toad: Treasure Tracker, Kirby and the Rainbow Curse en Splatoon deden het stuk voor stuk ook goed. Daarnaast toonde Nintendo voor het eerst de Amiibo. De Nintendo Direct’s waren een duidelijke hit, dus in 2015 werd er weer volop gebruik van gemaakt tijdens de E3. Ze gebruikten hun vooraf opgenomen video om mensen nog meer over eerder vertoonde games te vertellen, maar ook over Earthbound Beginnings, Blast Ball, Super Mario Maker, Zelda: Tri Force Heroes en meer. Ze schopten echter tegen het verkeerde been met Metroid Prime: Federation Force. In 2016 werden de Nintendo Direct’s even afgewisseld met een ‘Treehouse’, waarbij games meer aandacht kregen en langer in de spotlight stonden. Interessanter: het zorgde ervoor dat er elke dag nieuws vanuit kamp Nintendo naar buiten kwam vanaf de E3. Het maakte van 2016 een toffe E3 voor Nintendo, en hoewel hier maar twee games geshowed werden (Pokémon Sun/Moon en The Legend of Zelda: Breath of the Wild), was dit niet het enige wat Nintendo op de E3 had. Pokémon Go zag het daglicht, Mario Party: Star Rush, Paper Mario: Color Splash en Monster Hunter Generations werden voor het eerst getoond. In 2017 wist Nintendo opnieuw een spotlight te schijnen op hun bekendste werken. Niet op hun nieuwe Console Switch; die had immers in januari tijdens een aparte persconferentie alle aandacht op zich gehad, waardoor de consolebouwer de ruimte had om een achtbaanrit aan titels op de gamers af te vuren (hoewel niet altijd met bijbehorend beeld). Denk aan Arms, Splatoon 2, Rocket League, Kirby, Xenoblade Chronicles 2, Yoshi, een volwaardige Pokémon RPG voor de Switch, Metroid Prime 4, DLC voor Breath of the Wilde en het fantastische Super Mario Odyssey. Nintendo’s laatste E3 was mogelijk Nintendo’s beste.
Als we kijken naar een jaar geleden, dan heeft Nintendo de lat voor zichzelf gigantisch hoog neer weten te leggen. De Switch is inmiddels een regelrechte hit die omarmd is door vele, vele gamers. Na een jaar met Zelda en Mario zijn we dan ook enorm benieuwd wat Nintendo ons verder gaat brengen. Want hoewel de consolewar nog altijd tussen Sony en Microsoft gaat, toont Nintendo ons keer op keer hoe een sterke comeback gemaakt moet worden. Wahoo!
