De komkommertijd is weer aangebroken. De nieuwe games laten even op zich wachten en tot die tijd worden we ‘slechts’ met persconferenties en gamebeurzen opgezadeld. Elk jaar is het weer hetzelfde liedje. In mei komen meestal nog twee à drie games uit en daarna is het stil tot ongeveer september. We hebben geluk dat het dit jaar lekker weer is, maar dat is ook wel een anders geweest. Zelfs met dit lekkere weer doe ik toch weer hetzelfde wat ik elk jaar doe. Ik hou van de sleur die de komkommertijd met zich meebrengt.
Elk jaar weer is er de Steam Summer Sale. Elk jaar weer geef ik mijn halve salaris hier aan uit en een paar dagen later heb ik weer spijt dat ik me zo heb laten gaan. Elk jaar weer neem ik mij voor om volgend jaar niet zoveel geld als voorgaande jaren uit te geven en elk jaar weer breek ik deze belofte. Zo ook dit jaar. Ik heb opnieuw te veel geld uitgegeven aan games die ik waarschijnlijk niet in de nabije toekomst (uit) ga spelen. Dit jaar is het wel wat minder erg dan voorgaande jaren, maar dat komt puur door het mindere aanbod. Toch vind ik het niet heel erg dat ik elk jaar zoveel geld besteed aan games, want vroeg of laat start ik de games die ik gekocht heb toch op en ga ik ze alsnog spelen.
Terwijl ik de nieuwe games op mijn PC aan het installeren ben, bedenk ik mij dat ik veel games op mijn PC heb staan die ik nooit echt heb gespeeld. Dit zijn meestal de games die ik in de aanbieding koop. Als ik mij dit bedenk, start ik de oude games ook weer op en kan ik ze uit het niets uren achter elkaar spelen. Zo speel ik dit jaar Warhammer 40.000: Space Marine. Een game die ik twee jaar geleden tijdens de Steam Summer Sale heb gekocht en daarna nooit meer heb aangeraakt. Nu speel ik het en vind ik het helemaal geweldig om groen gespuis af te knallen en het bloed en ledematen over mijn scherm te zien knallen. Dit was het moment dat ik mij bedacht dat ik elk jaar weer hetzelfde doe. Telkens weer speel ik oudere games terwijl ik op nieuwe games wacht.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Toen kwam ik er ook achter dat ik dit niet alleen doe met de games voor mijn PC, maar eigenlijk met alle games. Elk jaar doe ik weer hetzelfde en ondertussen is het onbewust een traditie geworden. Ik speel mijn oude games uit tijdens de komkommertijd. Zo ook met de games voor mijn PlayStation 4. Ik heb al flink wat games voor het apparaat, maar heb nog geen enkel spel op 100% staan en dat is geheel aan mijn koopzucht te wijten. Ik koop telkens weer een nieuwe game wanneer deze verschijnt en op die manier neem ik nooit de tijd om mijn oude games uit te spelen. Zo heb ik Black Flag bijvoorbeeld bijna uitgespeeld, maar daarna kocht ik Need for Speed en Battlefield 4. Die games heb ik ook weer een flinke tijd gespeeld, maar toen moest ik van mijzelf weer nieuwe games kopen en uiteindelijk kwam inFamous. Deze game heb ik één keer uitgespeeld, maar die moet natuurlijk ook nog een tweede keer uitgespeeld worden zodat ik het verhaal van twee kanten zie. Hier neem ik dan weer alleen de tijd niet voor, doordat Wolfenstein en Watch_Dogs uitgekomen zijn en deze games moet ik natuurlijk ook nog uitspelen Daar heb ik dan weer de tijd niet voor door de drukte op mijn werk.
Het is altijd weer hetzelfde liedje en alsof het nog niet erg genoeg is komen al die indies uit voor PS Plus. Deze moet ik van mezelf ook weer allemaal spelen, maar hier neem ik dan ook de tijd weer niet voor. Zo speel ik nu voornamelijk Don’t Starve, een game die al een flinke tijd geleden voor PS Plus uitkwam. Ik heb echter nog nooit de tijd genomen om die game te spelen en nu de komkommertijd is aangebroken, kan ik eindelijk die game spelen. Nu heb ik namelijk eventjes de tijd om oude games te spelen die ik al een flinke tijd op mijn verschillende apparaten heb staan. Ik gebruik de komkommertijd om mijn luxeprobleem weg te werken. Een goede tijdbesteding toch?
De komkommertijd gebruik ik elk jaar weer om oudere games te spelen en games die te lang ongebruikt op mijn harde schijf staan. Zoals ik al zei: het is een luxeprobleem die veel andere gamers waarschijnlijk ook maar al te goed kennen. Games die in de aanbieding komen, games die we ‘gratis’ krijgen en games die er bij de release zo goed uit zien dat je ze gewoon moet hebben. Zo hebben we te veel games en te weinig tijd. Mocht jij nu wachten op nieuwe games en tot die tijd genoeg vrije tijd hebben, raad ik je aan om je oude games weer te spelen. Geloof me, het is het waard.
